Στο βόρειο τμήμα των Ουραλίων Όρων στην Ρωσία υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται “Kholat Syakhl”, δηλαδή “Βουνό του Θανάτου”. Και το όνομα αυτό του ταιριάζει απόλυτα.
Τον Ιανουάριο του 1959, μια ομάδα εννέα φοιτητών ξεκίνησε μια εκδρομή για σκι στα Ουράλια Όρη. Ήταν όλοι έμπειροι ορειβάτες και είχαν καλή σωματική κατάσταση. Ο αρχηγός της ομάδας ήταν ο Igor Dyatlov.
Ημερολόγια και φωτογραφίες που ανακαλύφθηκαν αργότερα δείχνουν ότι όλοι στην ομάδα φαίνονταν χαλαροί και σε καλή διάθεση. Απολάμβαναν την εκδρομή τους παρά τους -30 βαθμούς.
Οι φωτογραφίες είναι γεμάτες χαρούμενα, αισιόδοξα πρόσωπα.
Το σχέδιο ήταν να φτάσουν στον επόμενο οικισμό, το Vizhai, στις 12 Φεβρουαρίου 1959 και να ενωθούν με μια άλλη ομάδα σκιέρ. Αλλά για λόγους που ακόμη αποτελούν μυστήριο, δεν έφτασαν ποτέ. Λίγες μέρες μετά την εξαφάνιση τους, οι συγγενείς τους κάλεσαν τις αρχές. Στις 20 Φεβρουαρίου, μια εθελοντική ομάδα διασωστών τελικά βρήκε ίχνη της ομάδας του Dyatlov.
Στις 26 Φεβρουαρίου, η ομάδα διάσωσης βρήκε την σκηνή του Dyatlov στην κορυφή του Βουνού του Θανάτου. Έπαθαν πλάκα όταν ανακάλυψαν σχεδόν όλα τα πράγματα της ομάδας, όπως κάμερες, ταυτότητες, χρήματα, ημερολόγια, φαγητό… ακόμα και τα πιο ζεστά τους ρούχα.
Η σκηνή είχε καταστραφεί και ήταν ξεκάθαρο ότι κάποιος την είχε κόψει με ένα μαχαίρι για να βγει. Αλλά γιατί να τρέξει κανείς μέσα στο κρύο χωρίς μπότες και ζεστά ρούχα; Τα μόνα αποτυπώματα που βρέθηκαν ήταν των σκιέρ. Η ομάδα διάσωσης τα ακολούθησε ελπίζοντας να βρει επιζώντες, αλλά αντί γι’αυτό, ανακάλυψαν κάτι φριχτό.
Ενάμισι περίπου χιλιόμετρο από την σκηνή, η ομάδα διάσωσης βρήκε μια εστία φωτιάς και τα σώματα δύο αντρών. Και οι δύο φορούσαν μόνο τα εσώρουχα τους και φαίνονταν ότι είχαν παγώσει. Αργότερα βρέθηκε το πτώμα του Igor Dyatlov και δύο ακόμα μελών της ομάδας. Κρίνοντας από το πώς ήταν ξαπλωμένα τα σώματα, φαινόταν λες και προσπαθούσαν να επιστρέψουν στην σκηνή.
Οι υπόλοιποι τέσσερις φοιτητές βρέθηκαν μήνες αργότερα, τον Μάιο του 1959, όταν το χιόνι που έλιωσε αποκάλυψε τα σώματα τους. Όταν έγινε αυτοψία σε αυτά τα τέσσερα σώματα, οι ειδικοί ανακάλυψαν κάτι παράξενο.
Σε αντίθεση με τα πρώτα πτώματα που είχαν βρεθεί, αυτά τα τέσσερα έδειχναν ξεκάθαρα σημάδια θανατηφόρων τραυμάτων. Είχαν σπασμένα κρανία και πλευρά – ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση, που έμοιαζαν λες και είχαν προκληθεί από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Αλλά το πιο παράξενο είναι ότι δεν είχαν ορατές πληγές στο εξωτερικό του σώματος τους – όλη η βλάβη ήταν εσωτερική. Η ομάδα διάσωσης δεν είχε βρει σημάδια καβγά στην περιοχή που ανακαλύφθηκαν τα σώματα.
Τα αποτελέσματα των αυτοψιών κρατήθηκαν αυστηρώς εμπιστευτικά. Οι αρχές αργότερα μίλησαν για “άγνωστες δυνάμεις” όταν ερωτήθηκαν για την αιτία του θανάτου.
Η πιο προφανής εξήγηση φαινόταν να είναι ότι μια χιονοστιβάδα είχε σκοτώσει τους φοιτητές. Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι τα στοιχεία δεν ταιριάζουν με αυτό το σενάριο.
Ακόμα ένα παράξενο γεγονός είναι ότι τα ρούχα και τα σώματα των φοιτητών έδειχναν σημάδια έκθεσης σε ακτινοβολία. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα αρχεία της υπόθεσης παραμένουν κρυφά, πολλοί υπέθεσαν ότι η δοκιμή ενός μυστικού όπλου μπορεί να σκότωσε την ομάδα.
Άλλοι ανέφεραν την πιθανότητα οι φοιτητές να δέχτηκαν επίθεση από τους Mansis, μια τοπική φυλή, παρ’όλο που θεωρούνται ήρεμοι άνθρωποι. Κάποιοι ντόπιοι είχαν προειδοποιήσει τους φοιτητές να μην πάνε κοντά στο βουνό, λέγοντας τους μια αρχαία ιστορία για μια κατάρα που είχε στερήσει τις ζωές 9 πολεμιστών, αιώνες πριν.
Με τα χρόνια, συγγραφείς, δημοσιογράφοι και παραγωγοί ταινιών έχουν δημιουργήσει την δική τους εκδοχή για το τι συνέβη πραγματικά στο βουνό εκείνο περίπου έξι δεκαετίες πριν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο παράξενα μυστήρια της σύγχρονης εποχής.
Πολλοί αναζητούν μέχρι και σήμερα το πέρασμα αυτού του βουνού που είναι καλυμμένο με μυστήριο. Κάθε Ιανουάριο συγκεντρώνονται στο Βουνό του Θανάτου άνθρωποι εθισμένοι στην αδρεναλίνη για να εξερευνήσουν τα πολλά κρυμμένα τους μυστικά.
Και σχεδόν κάθε χρόνο το βουνό παίρνει πολλές ζωές – τον Ιανουάριο του 2016 βρέθηκε το σώμα ενός ντόπιου πεζοπόρου. Μέχρι σήμερα το Βουνό του Θανάτου συνεχίζει να επιβεβαιώνει το όνομα του.
