Λίγες είναι οι ηθοποιοί του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που ανταποκρίνονταν στον όρο «καλλονές».
Αναμφίβολα μία από αυτές ήταν η εντυπωσιακή Μέμα Σταθοπούλου, η καριέρα της οποίας μπορεί να διήρκεσε μόνο οχτώ χρόνια, θα αρκούσε όμως και μία ταινία για να μείνει χαραγμένη η φυσιογνωμία της στη μνήμη του θεατή.
Η γυναίκα με τα χαρακτηριστικά αμυγδαλωτά μάτια, το έντονο βλέμμα και τη διάχυτη γοητεία είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες ξανθιές του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η Γκιζέλα Ντάλι μπορεί να επονομάστηκε η Ελληνίδα «Μπριζίτ Μπαρντό», ωστόσο αν κάποια έφερνε περισσότερο στη Γαλλίδα σούπερ σταρ, αυτή ήταν, λόγω χαρακτηριστικών, η Πατρινή ηθοποιός, που δυστυχώς έφυγε νωρίς από τη ζωή, στα 57 χρόνια της.
Η Μέμα Σταθοπούλου, η οποία βαφτίστηκε Δήμητρα, διακρίθηκε τόσο σε ρόλους ενζενί, όσο και σε τέτοιους μοιραίας γυναίκας, ενσαρκώνοντας κυριολεκτικά το πρότυπο της ερωτικής φαντασίωσης χιλιάδων ανδρών. Πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε, κατά δική της δήλωση, σε 39 ταινίες. Κάποιες από τις πιο γνωστές είναι «η Παραστρατημένη», «Το κορίτσι της οργής», «Ένας μάγκας στα σαλόνια», «Ένας άφραγκος Ωνάσης» και «Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω». Οι δύο πρώτες ήταν μεταξύ των πολλών που έπαιξε στο πλάι του Θάνου Λειβαδίτη, με τον οποίο ήταν ζευγάρι επί σειρά ετών και στη ζωή.
Πέραν της εμφάνισης της, η Σταθόπουλου ήταν κατά γενική ομολογία και από τις πιο καλλίγραμμες ηθοποιούς, κάτι που χρωστούσε στη μακρόχρονη ενασχόληση της με το στίβο. Ήταν αθλήτρια της Παναχαϊκής, με σημαντικές διακρίσεις στο άλμα εις ύψος και ο λόγος που άφησε την Πάτρα για την Αθήνα αφότου τελείωσε το σχολείο, ήταν να δώσει εξετάσεις στη γυμναστική Ακαδημία. Όταν όμως έφτασε στην Αθήνα, αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλάζοντας το πλάνο της καριέρας της. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές σε ηλικία 22 ετών (1963) και μόλις ένα χρόνο αργότερα έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο, στο πλευρό του μεγάλου Δημήτρη Χορν και στην παράσταση «Δικέφαλος Αετός». Όπως έχει δηλώσει, ο πρώτος επαγγελματικός ρόλος της καριέρας της, δίπλα σε ένα μύθο του θεάτρου, ήταν και η πιο ξεχωριστή στιγμή της καριέρας της.
Την ίδια χρονιά ξεκίνησε να παίζει και στον κινηματογράφο, ενώ όταν έγινε γνωστή έκανε και αρκετές φωτογραφίσεις για τα περιοδικά της εποχής (Ρομάντζο, Φαντάζιο, Βεντέτα). Το «Ένας Μάγκας στα σαλόνια» του 1969 ήταν από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Υποδύθηκε ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, κόρη εφοπλιστή, την οποία σώζει από βέβαιο θάνατο ένας ψαράς, ρόλο που είχε ενσαρκώσει ο Γιάννης Βόγλης.
Με τον Θάνο Λειβαδίτη δεν προχώρησαν σε γάμο. Η Σταθοπούλου πέρασε τα σκαλιά της εκκλησίας το 1975 με τον βιομήχανο Δημήτρη Μαρούση. Ήταν μόλις 34 ετών, αλλά πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από τον καλλιτεχνικό χώρο, προκειμένου να αφοσιωθεί στο ρόλο της μητέρας. Απέκτησε δύο παιδιά, ενώ μετά το χωρισμό της τη δεκαετία του ’80, επέστρεψε στην Πάτρα και ασχολήθηκε με το εμπόριο, ανοίγοντας μπουτίκ γυναικείων ενδυμάτων.
Το 1997 ξεκίνησαν τα προβλήματα υγείας. Η μάχη με τον καρκίνο διήρκεσε δύο χρόνια και αποδείχτηκε άνιση στις 17 Οκτωβρίου του 1999. Όταν η Μέμα «βιάστηκε» να κλείσει για τελευταία φορά τα μάτια της, όπως είχε βιαστεί να εγκαταλείψει το χώρο του θεάματος.
6 χρόνια μετά τον θάνατο της, (θαρρείς και η κατάρα που κυνηγούσε την ίδια πέρασε και στην οικογένεια της), χάθηκε σε τροχαίο δυστύχημα με μηχανή και η κόρη της, σε ηλικία μόλις 24 ετών.
