Ο Άγιος Αντώνιος, διάσημος χριστιανός ασκητής από την Αίγυπτο, τιμάται από την Εκκλησία σήμερα (17/1) και θεωρείται ο θεμελιωτής του μοναχικού βίου στην Ανατολή.
Η πίστη και η ασκητική ζωή
Γεννήθηκε περίπου το 250 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου από ευλαβείς και εύπορους γονείς. Από την παιδική του ηλικία, επέδειξε ολιγαρκή ζωή και είχε έντονο ενδιαφέρον για την εκκλησιαστική λατρεία. Σε ηλικία 20 ετών, μετά τον θάνατο των γονιών του, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ευαγγελίου για τον πλούσιο νέο, και αποσύρθηκε στην έρημο, όπου ασκήθηκε για 25 χρόνια. Η φήμη του απλώθηκε γρήγορα στις γύρω περιοχές και πολλοί Χριστιανοί έρχονταν να τον ακούσουν και να ακολουθήσουν τον ασκητικό του βίο.
Το 311, κατά τη διάρκεια του διωγμού του αυτοκράτορα Μαξιμίνου, επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια για να ενισχύσει τους χριστιανούς της πόλης. Όταν ο διωγμός σταμάτησε, επέστρεψε στην έρημο, αλλά και εκεί πολλοί τον επισκέπτονταν, αναζητώντας τη διδασκαλία και τις ευλογίες του. Η φήμη του έφθασε μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της αυτοκρατορίας, με τον Μέγα Κωνσταντίνο και τους γιους του να τον συμβουλεύονται για διάφορα ζητήματα.
Κατά τη διάρκεια της ασκητικής του ζωής, ζούσε με αυστηρή νηστεία και απλότητα, ενώ δεν άλλαξε ποτέ ρούχα ή έπλυνε το σώμα του. Δίδασκε στους μαθητές του ότι η αγάπη του Χριστού είναι το υπέρτατο αγαθό και ότι η εγκατάλειψη των υλικών αγαθών δεν είναι απώλεια, αλλά κέρδος. Τόνιζε τη σημασία της αρετής και της πνευματικής καλλιέργειας, επαναλαμβάνοντας ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πρόσκαιρη και η αιώνια ζωή είναι το αληθινό αγαθό.
Ο Άγιος Αντώνιος κοιμήθηκε το 356 σε ηλικία 105 ετών, έχοντας διατηρήσει άριστη σωματική και πνευματική υγεία. Πριν από τον θάνατό του, κληροδότησε τα μοναδικά του υπάρχοντα στους πιο πιστούς μαθητές του, τον Σεραπίωνα και τον Άγιο Αθανάσιο.
Απολυτίκιο
Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος,
τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος,
Πάτερ Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής,
και την οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου.
Διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ,
σωθήναι τας ψυχάς ημών.
