Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία μιας γυναίκας η οποία ντρέποται για τη νύφη της επειδή φοράει μπλούζες με 10€…
Εγώ είμαι μια γυναίκα της καλής κοινωνίας, η οικογένεια μου είναι αρκετά εύπορη καθώς ο σύζυγός μου είναι ένας πολύ γνωστός και επιτυχημένος δικηγόρος.
Στον μοναχογιό μας δεν έλειψε ποτέ τίποτα. Από μικρό παιδί φροντίσαμε να του δώσουμε καλή ανατροφή, τον πήγαμε στα καλύτερα σχολεία και φυσικά για σπουδές στο εξωτερικό.
Βλέπετε το όνειρο του συζύγου μου είναι να καταφέρει ο γιος μας να ακολουθήσει τα χνάρια του, ώστε μια μέρα να αναλάβει μόνος του το δικηγορικό γραφείο.
Η ζωή του παιδιού μου κυλούσε όπως την ονειρευόμουν, μέχρι που μια μέρα μου ζήτησε να παραθέσουμε ένα δείπνο ώστε να μας γνωρίσει την κοπέλα που σκοπεύει να παντρευτεί.
Εγώ για τον γιο μου ονειρευόμουν μια κοπέλα της τάξης μας, από καλή οικογένεια. Μια κοπέλα του κύκλου μας.
Όμως η κοπέλα που μας έφερε να γνωρίσουμε ήταν σκέτη απογοήτευση.
Ήταν μια ήσυχη κοπέλα βέβαια, αλλά εργαζόταν ως μια απλή γραμματέας. Ο δικός μου ο γιος να έχει σχέση με μια απλή γραμματέα.
Καλά για τα ρούχα της δεν το συζητώ, η μπλούζα που φόραγε το πολύ να κόστιζε 10€!
Ένιωσα ντροπή! Πως θα την παρουσίαζα στον κύκλο μου και στις φίλες μου;
Αντέδρασα πολύ άσχημα, προσπάθησα να εξηγήσω στο γιο μου ότι αυτή η κοπέλα δεν κάνει γι’ αυτόν. Δεν ταιριάζει στην οικογένεια μας! Είχα πάθει υστερία.
Ο γιος μου με απείλησε ότι αν δεν πάρω απόφαση ότι εκείνη είναι η γυναίκα που θα παντρευτεί θα φύγει από το σπίτι και θα από το γραφείο.
Έπαθα σοκ! Προτιμάει να αφήσει την ζωή του και την καριέρα του για να ζήσει στη φτώχεια μ’ αυτήν.
Δεν το άντεξα αυτό και είπα να πάω για λίγο με τα νερά του! Έκανα πως δεχόμουν αυτή τη κοπέλα για νύφη μου, για να τα πάω καλά με το παιδί μου και να μην τα τινάξει όλα στον αέρα.
Της πρότεινα να κάνουμε μαζί μια βόλτα στα μαγαζιά και να πιούμε ένα καφέ.
Καλύτερα να μην το είχα κάνει ποτέ τελικά! Την πήγα στα καλύτερα μαγαζιά για να αγοράσει ρούχα της προκοπής αλλά εκείνη διάλεξε κάτι μπότες κακής ποιότητας που κόστιζαν μόνο 40€.
Τόσο δεν κοστίζει ούτε το κουμπί από το παλτό μου.
Ένιωσα ντροπή! Την πήρα αμέσως και φύγαμε!
Δεν ξέρω τι να κάνω! Δεν τι θέλω για νύφη μου, δεν ταιριάζει στο γιο μου αυτή η κοπέλα!