Όποτε οι Έλληνες έπρεπε να ανησυχήσουν για τους Ρώσους το τίμημα ήταν βαρύτατο
Ανησυχία επικρατεί στην Αθήνα για το τι μπορεί να σημαίνει η φράση «Θα λάβετε αυτά που αξίζετε» που ειπώθηκε χθες από την εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα αναφερόμενη στην Ελλάδα (και όχι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη όπως στο παρελθόν) και τα όσα έχει πράξει κατά της Ρωσίας σε ότι αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Δεν έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα εδώ με την Ρωσία. Είναι η μεγαλύτερη πυρηνική υπερδύναμη του πλανήτη (που από μόνο του αρκεί καθώς η «δύναμη» είναι η μεγαλύτερη «ρευστότητα» ακόμα και οι ερασιτέχνες το γνωρίζουν αυτό), είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, είναι στρατηγικός σύμμαχος της τρίτης υπερδύναμης, δηλαδή της Κίνας και επηρεάζει καταστάσεις παγκοσμίως.
Αν υπάρχει κοινή στοιχειώδης λογική, κανείς δεν θα ήθελε να έχει την χώρα αυτή δηλωμένο εχθρό του και ακόμα περισσότερο να το έχει προκαλέσει ο ίδιος.
Επί Ε.Βενιζέλου δόθηκε εντολή το 1919 σε ελληνικές δυνάμεις να συμμετάσχουν μαζί με άλλους Δυτικούς σε μάχες κατά των Σοβιετικών (Ρώσων) στην περιοχή της Βεσσαραβίας και στην Κριμαία.
Μία λανθασμένη επιλογή την οποία οι Μπολσεβίκοι δεν ξέχασαν και περίμεναν την ευκαιρία για να ανταποδώσουν στην Μικρά Ασία.
Να προστεθεί ότι υπήρξε σοβιετική πρόταση για μεσολάβηση στην Μικρά Ασία, η οποία απορρίφθηκε από τους Έλληνες, η οποία οδήγησε σε περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων Σοβ. Ένωσης και Ελλάδας.
Τότε η Σοβιετική Ένωση παρείχε σημαντική υλική βοήθεια στον Κεμάλ, συμπεριλαμβανομένων όπλων και χρημάτων.
Ορισμένες αναφορές υποστηρίζουν ότι οι μισθοί των κεμαλικών αξιωματικών πληρώθηκαν με χρήματα που προήλθαν από τον Λένιν.
Με λίγα λόγια χωρίς την υποστήριξη των Ρώσων οι Τούρκοι δεν θα κέρδιζαν ποτέ τις ελληνικέ δυνάμεις.
Την στήριξη αυτή την προκάλεσε η ατυχής έμπνευση Βενιζέλου για την ελληνική εκστρατεία στην Ουκρανία.
Βέβαια υπήρχαν και άλλοι λόγοι που οι Ρώσοι δεν ήθελαν πλήρη επικράτηση των Ελλήνων, όπως ότι η πλήρης εφαρμογή της Συνθήκης των Σεβρών του 1920, έκανε τη Μαύρη Θάλασσα διεθνή λίμνη.
Τώρα εκ νέου η Ελλάδα λόγω των επιλογών της πολιτικής ηγεσίας βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο εχθρότητας με τότε.
Η Μ.Ζαχάροβα χθες ήταν σαφέστατη:
«Η Αθήνα ήταν μεταξύ των πρώτων που έστειλαν όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία, τα οποία οι Ουκρανοί στρατιώτες χρησιμοποιούν καθημερινά εναντίον αμάχων στο Ντονμπας, στις περιοχές Ζαπορίζια και Χερσώνα, στην Κριμαία, και σε άλλες νότιες περιοχές της χώρας μας.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι Έλληνες ζουν σε αυτές τις περιοχές από αρχαιοτάτων χρόνων.
Οι λεγόμενες συμφωνίες με το ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου στις 17 Νοεμβρίου, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και χρήσης μη επανδρωμένων ναυτικών οχημάτων, αποτέλεσαν περαιτέρω επιβεβαίωση», σημείωσε η Ζαχάροβα.
«Αυτή η ενέργεια, όπως και πολλές άλλες αντι-ρωσικές ενέργειες της συλλογικής Δύσης που αποσκοπούν στην ήττα της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης, έλαβε την απαραίτητη αξιολόγηση από εμάς, και θα ακολουθήσει η πρέπουσα απάντηση….», κατέληξε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου εξωτερικών.
Η απάντηση της Αθήνας στη Μόσχα
«Η Ελλάδα στις διεθνείς της σχέσεις ενεργεί πάντοτε με γνώμονα την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τον σεβασμό των κρατών.
Είναι δε αυτονόητο δικαίωμα κάθε κράτους να συνάπτει διακρατικές συμφωνίες.
Ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι συμφωνίες, όπως αυτή μεταξύ Ελλάδας και Ουκρανίας, εγγυώνται την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια που συνιστά όρο ανθρώπινης ευημερίας.
Απειλές κατά κυρίαρχων κρατών αυτοδικαίως απορρίπτονται».
Τι μπορεί να συμβεί λοιπόν στο προσεχές χρονικό διάστημα;
Μόλις τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Τουρκία μετά από έξι μήνες είναι πολύ πιθανό ότι θα προκαλέσει ένα επεισόδιο, στο Αιγαίο ή και στην Α.Μεσόγειο.
Η Ρωσία τότε δεν θα κουνήσει «δάχτυλο» για να σταματήσει μία τέτοια εξέλιξη.
Όποιοι φαντάζονται ότι θα σπεύσουν οι Αμερικανοί και ακόμα περισσότερο οι Ευρωπαίοι να μας προστατεύσουν γελιούνται.
Αυτή την στιγμή Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία είναι έτοιμες να δώσουν στην Τουρκία και τα οπλικά συστήματα που χρειάζονται για να αποκαταστήσουν την αεροπορική ισορροπία στο Αιγαίο.
Η Τουρκία έχει βοηθήσει εξίσου Ρωσία και Ουκρανία ενώ κρατά ουδέτερη στάση στην Μαύρη Θάλασσα, τηρώντας στο έπακρο την Συνθήκη του Μοντρέ και μη επιτρέποντας στους δυτικούς στόλους να έχουν «περίεργες» ιδέες για είσοδο στην περιοχή.
Δεν έχει επιβάλει εμπάργκο, ούτε κυρώσεις στους Ρώσους, ενώ οι πολιτικοί της Μόσχας περνούν ελεύθερα από εκεί,
Να σημειωθεί ότι Ελλάδα και Κύπρος για την Ρωσία είναι ένα «πακέτο» αν και με την Λευκωσία οι Ρώσοι είναι ακόμα πιο θυμωμένοι με την στάση της καθώς την οικονομική του ευμάρεια το δεύτερο ελληνικό κράτος την οφείλει σε μεγάλο βαθμό στους Ρώσους.
Πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα και για την απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης στην Μόσχα.
Ήταν «σκληρή» και «ηχηρή». Όταν όμως εκδίδουν ανακοινώσεις για την Τουρκία, είναι το ακριβώς αντίθετο: «Αθόρυβες», άνευρες και ανούσιες, γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί με την Ρωσία θεωρούν πως από πίσω έχουν «πλάτες» (νομίζουν ότι έχουν) ενώ με την Τουρκία φοβούνται μήπως… θυμώσει.
Μάλιστα το τελευταίο χρονικό διάστημα η Αθήνα χρησιμοποιεί ως «απαντήσεις» σε διάφορες τουρκικές προκλήσεις, την μέθοδο των διαρροών.
