Ένα από τα πιο ανατριχιαστικά φονικά στα ελληνικά χρονικά
Στις 31 Μαΐου 1982, μια γυναίκα επέστρεφε από τη δουλειά της στο σπίτι της στη Θεσσαλονίκη. Όταν μπήκε στην κρεβατοκάμαρα, αντίκρισε ένα αποτρόπαιο θέαμα που θα ράγιζε την καρδιά κάθε μητέρας: τα δύο ανήλικα παιδιά της, ένα αγόρι οκτώ ετών και ένα κορίτσι τεσσάρων, σφαγμένα και βουτηγμένα στο αίμα, σε ένα έγκλημα από τα πιο αποτρόπαια στα ελληνικά χρονικά, τη στιγμή που ένα έτερο έγκλημα μητροκτονίας συγκλονίζει την χώρα.
Το πρωτοφανές έγκλημα στη Θεσσαλονίκη το 1982
Σοκαρισμένη, η 40χρονη μητέρα βγήκε στον διάδρομο της πολυκατοικίας ουρλιάζοντας. Από την ένταση και το σοκ, κατέρρευσε λιπόθυμη. Οι γείτονες έσπευσαν να τη βοηθήσουν και κάλεσαν την Αστυνομία.
Η ανατριχιαστική αποκάλυψη του φονιά
Ο δράστης δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Ήταν ο 45χρονος σύζυγός της, επαγγελματίας γαλακτοπώλης. Οι αστυνομικοί τον βρήκαν μισοαναίσθητο μέσα στην μπανιέρα, η οποία ήταν γεμάτη με νερό. Στο διαμέρισμα εντοπίστηκαν ματωμένα δακτυλικά αποτυπώματα, ενώ το πάτωμα ήταν γεμάτο αίματα.
Τα παιδιά, όπως ανέφεραν τα δημοσιεύματα, βρέθηκαν αγκαλιασμένα πάνω στο κρεβάτι των γονιών τους. Η καρωτίδα τους ήταν κομμένη, τα κλινοσκεπάσματα ποτισμένα με αίμα, όπως και τα παιδικά παιχνίδια που βρίσκονταν διάσπαρτα στο δωμάτιο.
«Πάνε τα παιδάκια μου, τα σκότωσαν!», φώναζε η 40χρονη. Τέσσερις γείτονες που είδαν τα νεκρά παιδιά λιποθύμησαν. Μία γυναίκα ανέφερε: «Έτρεξα αμέσως στο δωμάτιο και αντίκρισα το πιο φρικιαστικό θέαμα. Τα δύο αδελφάκια, που μέχρι χθες ανεβοκατέβαιναν χαρούμενα τις σκάλες, ήταν σφαγμένα».
Η μητέρα σε κατάσταση αμόκ στο έγκλημα στη Θεσσαλονίκη
Ο ιατροδικαστής που διενήργησε τη νεκροψία αποφάνθηκε ότι ο θάνατος των παιδιών ήταν μαρτυρικός. Ο πατέρας τους τα ακινητοποίησε ως εξής:
«Άρχισε πρώτα να τρυπά τα παιδάκια με πιρούνι σε διάφορα μέρη του σώματός τους. Στη συνέχεια πήρε ένα πριονωτό τραπεζομάχαιρο, τους έκοψε πρώτα τις φλέβες και επειδή έβλεπε ότι αργούσαν να πεθάνουν τούς έκοψε την καρωτίδα μ’ ένα δεύτερο μαχαίρι.
Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του εγκλήματος σόκαραν την κοινή γνώμη και έγιναν πρώτο θέμα στις εφημερίδες.
«Τα σκότωσα γιατί είχα αποτύχει στη ζωή μου»
Ο 45χρονος δολοφόνος προσπάθησε να πνιγεί στην μπανιέρα του σπιτιού, αλλά δεν το κατάφερε. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου συνήλθε μετά από τέσσερις ώρες. Κατά την αναπαράσταση του εγκλήματος, εμφανίστηκε ψύχραιμος και κυνικός, λέγοντας:
«Τα παιδιά ήταν δικά μου. Αποφάσισα να τα σκοτώσω και να αυτοκτονήσω, γιατί είχα αποτύχει στη ζωή μου. Ήθελα να τα πάρω μαζί μου στον άλλο κόσμο, για να μη ζήσουν ορφανά από πατέρα, όπως μεγάλωσα κι εγώ».
Όταν ρωτήθηκε αν μετάνιωσε για την πράξη του, δεν απάντησε. Κι όταν του τέθηκε το ερώτημα γιατί δεν στράφηκε εναντίον της γυναίκας του, είπε: «Η γυναίκα δεν ήταν δική μου, ενώ τα παιδιά ήταν».
Η ομολογία του πατέρα στο έγκλημα στη Θεσσαλονίκη
Ο 45χρονος υποστήριξε ότι, πριν αποφασίσει να σκοτώσει τα παιδιά του, προηγήθηκε καβγάς με τη γυναίκα του για τα δύσκολα οικονομικά του σπιτιού: «Είχα φτάσει σε αδιέξοδο. Πούλησα το μαγαζί. Δεν είχα δουλειά. Ήθελα να αγοράσω ένα ταξί αλλά δεν έβρισκα. Νόμιζα ότι η ζωή είχε τελειώσει».
Σε κατάσταση αμόκ η μητέρα
Στο σπίτι της μητέρας της, η 40χρονη σπάραζε πάνω από τα ανοιχτά φέρετρα των αδικοχαμένων παιδιών της. Γεμάτη απόγνωση μονολογούσε: «Λεβέντη μου. Σήκω αγόρι μου. Σήκω και μίλησέ μου. Άνοιξε τα ματάκια σου, πουλάκι μου. Κοριτσάκι μου κοίταξε, σου έφερα τα παιχνίδια σου. Σηκωθείτε πουλάκια μου! Σας παρακαλώ! Σηκωθείτε!».
Στην κηδεία τους, η 40χρονη ξεφώνισε λίγο πριν λιποθυμήσει πάνω από το μνήμα των παιδιών της: «Ας σκότωνε εμένα. Τι του έφταιξαν τα παιδάκια μας;».
Οι μαρτυρίες και η καταδίκη του πατέρα-κτήνους
Οι γείτονες ανέφεραν ότι το ζευγάρι, παντρεμένο από το 1974, δεν είχε δώσει ποτέ αφορμή για σχόλια στο παρελθόν, με την εξαίρεση των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε. Ο 45χρονος διατηρούσε γαλακτοπωλείο, το οποίο έκλεισε περίπου ένα μήνα πριν από το τραγικό έγκλημα.
Τα έσοδα από την πώληση του γαλακτοπωλείου τα έπαιζε σε τυχερά παιχνίδια, όπου συχνά έχανε. Πελάτες και γειτονικοί καταστηματάρχες τον περιέγραψαν ως έναν οξύθυμο, αγχώδη και λιγομίλητο άνθρωπο.
«Αγαπούσε, όμως, πολύ τα παιδιά του. Όλη τη μέρα τα είχε στο μαγαζί και τα φρόντιζε, γιατί ήταν, όπως έλεγε, “ό,τι πολυτιμότερο είχε στη ζωή του», ανέφερε ένας καταστηματάρχης που δεν φανταζόταν ποτέ ότι ο 45χρονος θα έφτανε σε αυτό το σημείο.
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του κουνιάδου του: «Τα παιδιά του τα αγαπούσε. Έδειχνε ότι τα λάτρευε. Τα φρόντιζε περισσότερο και από τη μάνα τους. Αναρωτιέμαι και εγώ γιατί τα σκότωσε».
Η δίκη του πατέρα φονιά για το έγκλημα στη Θεσσαλονίκη
Από την πλευρά της, η πεθερά του 45χρονου τον χαρακτήρισε «θρασύδειλο», «ανίκανο» και «ακαμάτη», προσθέτοντας: «Γιατί δεν σκοτωνόταν ο ίδιος να ησυχάσουμε;».
Οι ειδικοί εξέφρασαν την άποψη ότι το έγκλημα οφειλόταν στη «μη ομαλή κοινωνικοποίηση» του 45χρονου, που στα 15 του χρόνια έχασε τον πατέρα του και, πέντε χρόνια μετά, τη μητέρα του: «Ο δράστης μετέφερε την προσωπική του ανυπαρξία πάνω στα παιδιά του. Και θέλοντας να απαλλαγεί από αυτή, οδηγήθηκε στο φόνο των παιδιών. Όχι του εαυτού του. Δεν κρίνεται για το προσωπικό του αδιέξοδο. Κρίνεται και ενοχοποιείται για τούτη τη μεταφορά».
Στον 46χρονο απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή, με τρόπο ιδιαιτέρως ειδεχθή, καθώς και οι κατηγορίες της οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Η δίκη διεξήχθη τον Μάιο του 1983 στο Κακουργιοδικείο Σερρών.
Κατά την έναρξη της δίκης, σημειώθηκε ένταση, καθώς οι συγγενείς της γυναίκας του κατηγορουμένου προσπάθησαν να τον λιντσάρουν, προκαλώντας καθυστέρηση μίας ώρας στη διαδικασία. Την ίδια στιγμή, η 41χρονη σύζυγος, σοκαρισμένη από τα γεγονότα, υπέστη ισχυρό νευρικό κλονισμό. Η κατάστασή της απαιτούσε πλέον τη λήψη ηρεμιστικών φαρμάκων και συνεχή ιατρική παρακολούθηση.
«Οκτώ χρόνια με βασάνιζε η συμβίωση με τη γυναίκα μου. Τό’ χα ρίξει στα χαρτιά. Πολλές φορές μ’ έπιανε θολούρα και δεν ήξερα τι έκανα», ισχυρίστηκε ο 46χρονος στην απολογία του και επανέλαβε την πρόθεση που είχε να αυτοκτονήσει. «Δεν μπορούσε να τα θρέψει, γι’ αυτό τα σκότωσε», είπε με οργή και απόγνωση η χαροκαμένη μητέρα στην κατάθεσή της.
Τελικά, το δικαστήριο καταδίκασε τον 46χρονο σε δύο φορές ισόβια κάθειρξη χωρίς ελαφρυντικά. Η ποινή του διατηρήθηκε και στο Δευτεροβάθμιο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης, το Νοέμβριο του 1983 και απλώς προστέθηκε η διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
