Το τελευταίο διάστημα της ζωής της Άννας Κυριακού κύλησε ήρεμα και γαλήνια. Όπως είχε πει η ίδια, στόχος της ήταν πάντα να μοιραστεί τη ζωή της με τον κόσμο, μέσα από τη βιογραφία της: «Ήθελα οι άνθρωποι να μάθουν για τη ζωή μου». Όταν το βιβλίο της βγήκε στις βιβλιοθήκες, ένιωθε χαρά και πληρότητα, αφήνοντας πίσω της μια βαθιά αίσθηση ολοκλήρωσης.
Η τελευταία της στιγμή στο σπίτι της βρήκε την ηθοποιό ήρεμη, με το πρόσωπό της πιο γαλήνιο από ποτέ. Στο κομοδίνο της υπήρχε το βιβλίο της, η αποτύπωση της ζωής της, και στο οπισθόφυλλο είχε γράψει: «Αυτό που κατάλαβα στη ζωή μου είναι να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος, μέχρι την τελευταία σου στιγμή. Να νιώθεις ευχαριστημένος με όσα έχεις κάνει».
Ο γιος της, Χριστός Απόστολίδης, είπε στην εφημερίδα Espresso με συγκίνηση: «Δεν το περιμέναμε. Ήταν καλά μέχρι το τελευταίο διάστημα και όλα όσα είχε πει ήταν τελικά προφητικά. Έφυγε έτσι όπως ήθελε, έχοντας εκπληρώσει όλα της τα όνειρα».
«Τώρα ας φύγω» είχε πει στον γιο της η Άννα Κυριακού και ήταν τα τελευταία της λόγια λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
75 χρόνια στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση
Γεννημένη στις 17 Ιανουαρίου 1929, η Άννα Κυριακού αφιέρωσε 75 χρόνια στη σκηνή και την υποκριτική τέχνη, συνεργαζόμενη με κορυφαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης.
Για την πρώτη της εμπειρία μαζί με τον Βασίλη Λογοθετίδη είχε πει: «Δύο ή τρεις σεζόν ήμασταν μαζί στο θέατρο Κεντρικό, δίπλα στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Έπαιζα στην επιθεώρηση και μου είπαν “Να την πάρουμε, έχει ταλέντο”. Την άλλη μέρα ήρθε ο Γιώργος Τσούχλος να με καλέσει να υπογράψω και δέχτηκα αμέσως. Έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μου με αυτόν τον σπάνιο καλλιτέχνη».
Στα νεανικά της χρόνια θυμάται στιγμές στη Θεσσαλονίκη, όπου μαζί με τον Λογοθετίδη και νέους συνεργάτες, ταξίδευαν και διασκέδαζαν μετά τις παραστάσεις, δημιουργώντας αναμνήσεις γεμάτες γέλιο και ζωντάνια.
Η θρυλική «θεία Μπεμπέκα»
Η Άννα Κυριακού έγινε γνωστή στις νεότερες γενιές μέσα από την τηλεοπτική σειρά Τρεις Χάριτες, όπου υποδύθηκε τη «θεία Μπεμπέκα». Όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της, η επιλογή της για τον ρόλο ήταν τυχαία αλλά τυχερή:
«Στην αρχή ο ρόλος ήταν μικρός. Η παραγωγός, η φίλη μου Ελβίρα Ράλλη, μου είπε ότι δύο νέα παιδιά, ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παθανασίου, με ήθελαν για τον τέταρτο ρόλο. Αμέσως είπα ναι. Σιγά-σιγά ο ρόλος μεγάλωσε και έτσι γεννήθηκε η θρυλική θεία Μπεμπέκα».
Η ίδια τόνιζε ότι πέρα από το ταλέντο και τη σκληρή δουλειά, στη ζωή παίζει πολύ ρόλο και η τύχη: Η σωστή στιγμή και το σωστό μέρος μπορούν να καθορίσουν το μέλλον ενός καλλιτέχνη.
