Δεκαπενταύγουστος και εγώ εδώ και 10 χρόνια- ανήμερα της Παναγίας- πηγαίνω στην Τήνο για το τάμα μου. Πριν 10 χρόνια ακριβώς την ημέρα της Μεγαλόχαρης ενώ ετοιμαζόμουν να πάω διακοπές με την αρραβωνιαστικιά μου έπαθα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Ήμουν μόλις 42 ετών. Θυμάμαι πως εκείνη την περίοδο είχα πολύ άγχος στο γραφείο και η κατάσταση ήταν πολύ πιεσμένη και στενάχωρη. Είχα πολύ ανάγκη από διακοπές γιατί ήμουν κουρασμένος τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Τις δύο προηγούμενες ημέρες δεν αισθανόμουν καλά. Μούδιαζε το αριστερό μου χέρι, είχα πόνο στο στήθος και σκοτοδίνη. Το απέδωσα στο άγχος και στην αυξημένη κούραση.
Και εκεί που ετοιμαζόμασταν για να πάμε διακοπές και φορτώσαμε τη μηχανή για να πάμε στο λιμάνι κατέρρευσα.
Πραγματικά η Παναγία με έσωσε. Κατάφερα να σύρω τη μηχανή και να φτάσω έως το σπίτι λίγα μέτρα πιο κάτω. Για την ακρίβεια ένα στενό πιο κάτω.
Η αρραβωνιαστικιά μου δεν ξέρω πώς κατάφερε να με ανεβάσει από τις σκάλες στο διαμέρισμα.
Με έφερε στο σπίτι και με ξάπλωσε στο κρεβάτι μας, ενώ της έλεγα πως πεθαίνω.
Θυμάμαι πως τηλεφωνούσε στο ΕΚΑΒ λέγοντας πως είχα πάθει οξύ έμφραγμα. Παράλληλα προσπαθούσε να μου δώσει κουράγιο και αφού έκλεισε το τηλέφωνο εγώ ένιωσα πως φεύγω και εγκαταλείπω.
Μου έκανε μαλάξεις στο στήθος και τεχνητή αναπνοή. Η γυναίκα αυτή λες και ήταν νοσοκόμα με απίστευτη ψυχραιμία και γνώση με κρατούσε στη ζωή.
Αν αυτό δεν ήταν θαύμα της Παναγίας τι ήταν;
Με τα πολλά όταν ήρθε το ασθενοφόρο πήγαμε στο νοσοκομείο. Η διάγνωση ήταν έμφραγμα και πως έζησα από τύχη. Μπήκα στην εντατική και 3 ημέρες μετά έκανα την επέμβαση με το μπαλονάκι.
Κατάφερα να βγω από το νοσοκομείο, αδύνατος και καταβεβλημένος αλλά ζωντανός. Έκτοτε προσπαθώ να διατηρούμε σε καλή υγεία και φυσικά εφόρου ζωής θα παίρνω αντιπηκτικά και θα πρέπει να προσέχω.
Θυμάμαι, όταν χαροπάλευα, πως ζήτησα από την Παναγία να με κρατήσει στη ζωή για να μην πονέσει η μάνα μου που είχε χάσει 3 μήνες πριν τον άντρα της.
Και η Παναγία με βοήθησε. Κάθε χρόνο μεγάλη η χάρη της πηγαίνω μεταξύ άλλων και την προσκυνώ. Σ’ αυτήν οφείλω τη ζωή μου…
