Στα ενδότερα της προσωπικής του ζωής εισχώρησε ο Γιώργος Καπουτζίδης, ο οποίος έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό «Hello»
Ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης τόνισε, σε κάποιο σημείο της συνέντευξης, μίλησε για το θέμα του γάμου και της τεκνοθεσίας μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών.
«Είμαι μόνος μου, μου αρέσει που είμαι αυτάρκης»
Μιλώντας για την προσωπική του ζωή αποκαλύπτει πως αυτή την περίοδο είναι μόνος: «Ναι, είμαι μόνος μου και δεν με πειράζει αυτό. Μάλιστα, επειδή είμαι μόνος μου δυο χρόνια περίπου, έχω την αίσθηση ότι βίωσα όμορφα αυτή την μοναξιά. Δε στεναχωριόμουν ούτε ψαχνόμουν. Θα έλεγα όμως ότι από τον Φεβρουάριο και μετά, για δυο τρεις μήνες, έχασα λίγο τα πατήματά μου. Ξαφνικά δεν αισθανόμουν καλά που ήμουν μόνος μου. Με την απώλεια του Πάνου, έχασα τελείως το κέντρο μου και έψαχνα κάπου να στηριχτώ. Τελικά, όμως, μου αρέσει που είμαι αυτάρκης και νομίζω πως όταν καταφέρεις να είσαι καλά και μόνος σου, τότε, όταν θα βρεθεί ένας σύντροφος, θα είσαι πολύ σωστός απέναντι στη σχέση σου. Τον σύντροφο δεν τον θέλεις να καλύψεις τα δικά σου κενά».
Ο γάμος και η απόκτηση ενός παιδιού
Στην ερώτηση αν σκέφτεται να παντρευτεί ή να κάνει ένα παιδί ο Γιώργος Καπουτζίδης απαντά: «Αν βρω τον σωστό άνθρωπο, θα το κάνω. Ένας ακόμα λόγος που μιλώ ανοιχτά για το δικαίωμα του γάμου και της τεκνοθεσίας είναι γιατί εγώ αυτά τα δικαιώματα δεν τα είχα. Δεν μου είπε κανείς ότι έχω αυτή την προοπτική. Όταν κατάλαβα ότι είμαι gay, συνειδητοποίησα ότι θα πρέπει να ζήσω μια ζωή μόνος και κρυμμένος. Θέλω λοιπόν οι νέοι να έχουν αυτή την προοπτική, να ξέρουν ότι αν θέλουν να έχουν στο πλευρό τους έναν άνθρωπο, μπορούν να το κάνουν. Κι αν θέλουν να παντρευτούν με τον σύντροφό τους και να κάνουν οικογένεια, να μπορούν επίσης να το κάνουν. Αυτά που εγώ δεν είχα – και μπορεί πλέον το τρένο να έχει φύγει για μένα, δεν το γνωρίζω – δε θέλω να τα στερηθούν οι νέοι άνθρωποι».
Στο ενδεχόμενο να αναλάμβανε μόνος του να μεγαλώσει ένα παιδί, ο ίδιος απαντά: «Όχι! Είναι πολύ μεγάλη ευθύνη, την οποία νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να αναλάβω μόνος μου, θα ήθελα να τη μοιραστώ. Θα ήθελα να είμαστε δύο άνθρωποι σε αυτό. Βέβαια, καταλαβαίνω και όποιον αποφασίζει να αναλάβει μόνος του το μεγάλωμα ενός παιδιού».
