Θρίλερ επικρατεί σχετικά με την εξαφάνιση του Βασίλη Καλογήρου, ο οποίος εδώ και 20 μέρες δεν έχει δώσει κάποιο σημάδι ζωής αλλά ούτε και… θανάτου.
Ο Βασίλης Καλογήρου αγνοείται σε ένα θρίλερ που έρχεται να μας φέρει στο φως και άλλες υποθέσεις. Ελπίζουμε τουλάχιστον να μην παραμείνει όπως οι παρακάτω. Δηλαδή ανεξιχνίαστη… Εστώ και το χειρότερο σενάριο να επιβεβαιωθεί, η οικογένεια θέλει να μάθει τι έχει απογίνει ο δικός τους άνθρωπος! Από ανεξιχνίαστες εξαφανίσεις τι να πρωτοθυμηθεί κανείς! Τον μικρό Μπεν; Τον μικρό Άλεξ; Την κοπέλα από το Κορωπί;
7 ανεξιχνίαστες εξαφανίσεις που έχουν σοκάρει το Πανελλήνιο
- Υπόθεση Μπεν
Το πρωί της 24ης Ιουνίου 1991, ο 21 μηνών Μπεν Νίνταμ, που παραθέριζε με την οικογένειά του στην Κω, έπαιζε έξω από το τροχόσπιτο στην περιοχή Ηρακλής. Την τελευταία φορά που τον είδαν οι παππούδες του, έτρεχε χαρούμενος κρατώντας τα παιχνίδια του, χωρίς κανείς να φαντάζεται την τραγωδία που θα ακολουθούσε. Κάποια στιγμή, ο 17χρονος θείος του απομακρύνθηκε από την περιοχή, και από εκείνη τη στιγμή ο μικρός Μπεν εξαφανίστηκε. Οι αναζητήσεις ξεκίνησαν αρκετές ώρες αργότερα, καθώς όλοι υπέθεσαν αρχικά πως ήταν μαζί με τον θείο του. Όμως, αυτό δεν ίσχυε. Από τότε, 25 χρόνια μετά, η δραματική αναζήτηση συνεχίζεται, χωρίς να έχει βρεθεί ούτε το παραμικρό ίχνος από το άτυχο παιδί.
Τις πρώτες μέρες της αναζήτησης, ολόκληρο το νησί κινητοποιήθηκε για να βρει το παιδί. Κάποια στιγμή, ένας κάτοικος του νησιού, ο οποίος αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, κυρίως ψυχολογικής φύσεως, και είχε εμπλακεί σε παράνομες δραστηριότητες, εμφανίστηκε στις Αρχές. Ισχυρίστηκε ότι είχε βρει ένα παιδάκι στο δρόμο και το είχε ρίξει σε ένα πηγάδι. Ωστόσο, αυτός ο ισχυρισμός δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Αντίθετα, τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο συγκεκριμένος άνδρας έκαναν τη μαρτυρία του αναξιόπιστη.
Πολλά ειπώθηκαν τότε εις βάρος της οικογένειας του μικρού, με τις περισσότερες κατηγορίες να στρέφονται προς τον πατέρα του, ο οποίος είχε απασχολήσει τη βρετανική δικαιοσύνη. Ωστόσο, η μητέρα, η γιαγιά και ο παππούς του δεν σταμάτησαν ποτέ να αναζητούν το άτυχο παιδί, ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη. Επιχειρηματίες από το εξωτερικό πρόσφεραν μεγάλες χρηματικές αμοιβές σε όποιον μπορούσε να δώσει πληροφορίες για τον μικρό Μπεν, όμως, παρά τις προσπάθειες, κανένα αποτέλεσμα δεν ήρθε. Κατά καιρούς κυκλοφορούσαν σποραδικές πληροφορίες πως ο Μπεν εθεάθη στην Ισπανία, τη Γαλλία ή ακόμη και στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτές οι αναφορές δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ, αφήνοντας την οικογένεια να ζει τον ατελείωτο εφιάλτη της.
Οι τελευταίες εξελίξεις αφορούν την άφιξη ειδικών ερευνητών από την Αγγλία στην Κω, οι οποίοι ερεύνησαν το έδαφος γύρω από το οίκημα όπου διέμενε η οικογένεια το 1991. Οι Βρετανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι το παιδί ενδέχεται να καταπλακώθηκε από εκσκαφέα που χειριζόταν ο Κωνσταντίνος Μπάρκας, ο οποίος έχει πλέον φύγει από τη ζωή. Ωστόσο, η οικογένεια του Μπάρκα απορρίπτει κατηγορηματικά αυτές τις κατηγορίες εναντίον του συγγενή τους, ενώ παράλληλα στρέφεται κατά της οικογένειας του Μπεν και των Βρετανών αστυνομικών, εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκειά της.
Οι τριών εβδομάδων έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο νησί έφεραν στο φως ορισμένα αντικείμενα, τα οποία θεωρείται πιθανό να ανήκουν στον μικρό Μπεν. Υποστηρίζεται πως αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το παιδί θάφτηκε κατά λάθος. Ωστόσο, η Ελληνική Αστυνομία διατηρεί επιφυλάξεις σχετικά με αυτές τις εκτιμήσεις. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η οικογένεια του Μπεν συνεχίζει να ζει τον δικό της Γολγοθά. Μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, εξακολουθεί να μην γνωρίζει αν το παιδί είναι ζωντανό ή νεκρό. Αν ο Μπεν ζει σήμερα, θα είναι 27 ετών.
- Υπόθεση Άλεξ
Ο Άλεξ Μεσχισβίλι 11 χρόνων από τη Γεωργία, που ζούσε με τη μητέρα και τον πατριό του στη Βέροια, εξαφανίστηκε το απόγευμα της Παρασκευής 3 Φεβρουαρίου 2006, μεταξύ 7 και 8 από την περιοχή Ελιάς – Ανοίξεως Βέροιας. Η δικαιοσύνη θεώρησε πως έπεσε θύμα μπούλινγκ και τον σκότωσαν πέντε παιδιά (δύο Έλληνες, ένας Αλβανός, ένας Ρουμάνος και ένας Βορειηπειρώτης) αλλά το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Τη μοιραία Παρασκευή, πριν από 10 χρόνια, ο Άλεξ που μόλις είχε σχολάσει από το δημοτικό, πήγε στα αγγλικά του και το μεσημέρι γύρισε στο σπίτι όπου τον περίμενε ο πατριός του. Λίγο πριν από τις 6 ο Άλεξ έφυγε για την καθιερωμένη προπόνηση με ομάδα μπάσκετ η οποία τελείωνε στις 7 και μια ώρα μετά θα παρακολουθούσε μαθήματα ζωγραφικής. Στο διάστημα της αυτής της ώρας θα πέρναγε από το πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που διατηρούσε ο πατριός του για να πάρει κάποια λεφτά. Το παιδί, όμως, δεν πέρασε ποτέ από το μαγαζί.
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, το αγόρι έφυγε από το γήπεδο του μπάσκετ με τους φίλους του όταν σε κάποιο σημείο τους αποχαιρέτησε και συνέχισε μόνο του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα ίχνη του εξαφανίστηκαν. Η μητέρα του Άλεξ με τον σύντροφο της άρχισαν να ψάχνουν σε όλους τους δρόμους της Βέροιας αλλά δίχως κάτι να μαρτυράει τι απέγινε ο 11χρονος. Απελπισμένοι επισκέφτηκαν μέχρι και το νοσοκομείο της πόλης αλλά κανείς δεν είχε δει τον Αλεξ. Το μόνο που τους έμενε ήταν να δηλώσουν την εξαφάνισή του στην αστυνομία.
Για πολλούς μήνες η αστυνομία της περιοχής, με τη βοήθεια και δυνάμεων από την Αθήνα, ερευνούσαν την υπόθεση αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν το παιδί και ούτε κάποιο στοιχείο που να τους οδηγούσε σε κάποιο συμπέρασμα. Τον Μάιο του 2006 η υπόθεση πήρε νέα τροπή από την ομολογία ενός 12χρονου Βορειοηπειρώτη ο οποίος όταν ρωτήθηκε από την αστυνομία για τον Αλεξ έβαλε αμέσως τα κλάματα και παραδέχτηκε ότι τον είχε δει τη βραδιά που χάθηκε.
Στην σοκαριστική απολογία του τόνιζε: «Καθόμασταν στα παγκάκια και καπνίζαμε. Ο Αλεξ γυρνώντας από την προπόνηση πέρασε από μπροστά μας. Τον προκαλέσαμε βρίζοντας τον και αυτός απάντησε. Τότε αρχίσαμε να τον κυνηγάμε. Αυτός άρχισε να τρέχει μέσα από τα στενά. Τον είδαμε σε μια στιγμή που ήταν απέναντι μας. Ο Αλεξ συνέχιζε να τρέχει και του κλείσαμε τον δρόμο στο δημαρχείο. Αρχίσαμε να τον βαράμε με μπουνιές και κλωτσιές παντού. Φώναξε και προσπάθησε να φύγει. Εκείνη την ώρα ο …. του έβαλε τρικλοποδιά, έχασε την ισορροπία του και έπεσε από τις σκάλες και στο ενδιάμεσο πλατύσκαλο σταμάτησε. Έβγαλε αίμα από το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Πήγαμε κοντά του και ένας από εμάς σκούπισε το αίμα με μία χαρτοπετσέτα. Έπειτα παρατηρήσαμε ότι η καρδιά του είχε σταματήσει και δεν ανέπνεε. Καταλάβαμε ότι ήταν νεκρός. Αν τον πηγαίναμε στο νοσοκομείο σκεφτήκαμε ότι θα είχαμε μπλεξίματα. Έτσι τον σηκώσαμε και τον πήγαμε μέσα στο σπίτι που είναι δίπλα στην πλατεία Δημαρχείου. Τον αφήσαμε σε ένα δωμάτιο, βγήκαμε έξω και δώσαμε όρκο σιωπής. Την επόμενη μέρα ξανά πήγαμε στο σημείο που τον είχαμε αφήσει. Δύο από εμάς που πήγαν και τον είδαν είπαν ότι ο Άλεξ είναι άσπρος γιατί έχει πεθάνει. Με τάραξε αυτό που άκουσα αλλά φοβήθηκα να μιλήσω γιατί φοβόμουν μην μου κάνουν τα ίδια. Ένας από εμάς πήρε ένα οικοδομικό καρότσι και μία παλιά κουβέρτα που υπήρχαν δίπλα. Τον έπιασαν από τα χέρια και τα πόδια και τον έβαλαν μέσα σκεπάζοντας τον με την κουβέρτα. Δεν πέρασε κανείς να μας δει γιατί επικρατούσε πολύ κρύο. Αποφασίσαμε να τον πάμε στην γέφυρα της Μπαρμπούτας. Στην διαδρομή συναντήσαμε κάποιους περαστικούς αλλά κανένας δεν μας κατάλαβε. Τον κατέβασαν κάτω από την γέφυρα από τα σκαλιά. Εγώ ήμουν από πάνω και τους έβλεπα. Όταν τον κατέβασαν εγώ έφυγα. Την επόμενη μέρα που τους ρώτησα τι τον έκαναν ο ένας μου έλεγε ότι τον πέταξαν στο ποτάμι και ο άλλος ότι τον άφησαν εκεί. Δεν ξέρω που βρίσκεται το σώμα του Άλεξ. Μετανιώνω για όλα αυτά και ζητάω συγγνώμη από την οικογένεια του. Έπρεπε να μιλήσω από την αρχή αλλά φοβόμουν μην πάθω τα ίδια».
Αργότερα αυτή η κατάθεση ανακλήθηκε από τον μικρό αλλά το Δικαστήριο Ανηλίκων εξέδωσε την απόφαση του στις 2 Φεβρουαρίου του 2009 με την οποία επέβαλλε: Στα δύο Ελληνόπουλα τοποθέτηση τους στο Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Βόλου μέχρι την ενηλικίωση τους. Στο ρουμανικής καταγωγής αγόρι και στον Αλβανό το αναμορφωτικό μέτρο της ανάθεσης επιμέλειας στην Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων (ΥΕΑ) μέχρι την ενηλικίωση τους και στον Βορειοηπειρώτη την ανάθεση επιμέλειας στην ΥΕΑ Αθηνών μέχρι την ενηλικίωση του. Επίσης δικάστηκαν οι γονείς τον πέντε παιδιών και ο παππούς των Ελληνόπουλων σε ξεχωριστές δίκες. Ο παππούς καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 ετών και 6 μηνών για υπόθαλψη εγκληματία κατά συρροή και για ψευδορκία μάρτυρα. Οι γονείς των παιδιών σε ποινή 12 μηνών με αναστολή για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων πλην της μητέρας του Ρουμάνου που αθωώθηκε ενώ ο πατέρας του καταδικάστηκε σε τρίμηνη φυλάκιση.
Η μητέρα του Άλεξ, Νατέλα, ακόμη ψάχνει να βρει το που εξαφάνισαν το μοναχογιό της και συχνά-πυκνά κάποιες σκόρπιες μαρτυρίες ότι έχουν δει τον Αλεξ στην Βουλγαρία και στην Ελλάδα της δημιουργούν ακόμη περισσότερο πόνο. Αν ζει σήμερα ο Αλεξ είναι 21 ετών.
- Υπόθεση Άρτεμις στο Κορωπί
Πέντε χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της Άρτεμης στο Κορωπί και το θρίλερ συνεχίζεται.
Η 19χρονη Αρτεμις εξαφανίστηκε από το Κορωπί το μεσημέρι της 16ης Οκτωβρίου του 2021. Έφυγε από το σπίτι όπου ζούσε με την οικογένειά της στο Κορωπί στις 14:00, προκειμένου να κάνει αίτηση για δουλειά σε κατάστημα παιχνιδιών στην Παιανία.
Λίγο πριν τις 16:00 ο θείος της φέρεται να δήλωσε ότι την είδε να περιμένει στη στάση του λεωφορείου ενώ στις 17:30 το κινητό της απενεργοποιήθηκε στην Κάντζα. Από τότε η Αρτεμις δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Αν ζει σήμερα θα είναι 24 ετών.
- Υπόθεση μικρής Αννούλας
Η Άννα Τριανταφυλλίδη ήταν το πρώτο παιδί που η εξαφάνισή του πήρε τόσο μεγάλη δημοσιότητα. Ήταν 2,5 χρόνων όταν εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 19 Αυγούστου 1981.
Εκείνη την ημέρα ήταν στην παραλία Αγία Βαρβάρα στο Σκουτάρι της Μάνης και έπαιζε. Κάποια στιγμή η μητέρα της την αναζήτησε για να την ταΐσει αλλά δεν τη βρήκε πουθενά. Λουόμενοι είπαν ότι το παιδάκι κατευθύνθηκε προς τα τροχόσπιτα που υπήρχαν στην παραλία, αλλά ούτε εκεί εντοπίστηκαν τα ίχνη της. Οι έρευνες από δύτες, στην παραλία και τις σπηλιές, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Ομάδες ειδικών με εκπαιδευμένα σκυλιά «χτένισαν» την περιοχή χωρίς να βρουν ίχνος του μικρού κοριτσιού. Τα ίχνη από τους τροχούς αυτοκινήτου που απομακρύνθηκε, έδειξαν πως το παιδί ή έπεσε θύμα απαγωγής ή κάποιος οδηγός το χτύπησε κατά λάθος και πέταξε το πτώμα του σε απόκρημνη περιοχή της Μάνης. Ήταν η πρώτη φορά στην Ελλάδα που η είδηση εξαφάνισης παιδιού, έβλεπε το «φως» της δημοσιότητας.
Λίγες μέρες μετά την αρπαγή της μικρής, η οικογένεια της έλαβε ένα ανώνυμο γράμμα από το Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Μια Ελληνίδα μετανάστρια με το όνομα Λευκή, ισχυριζόταν ότι μια ψηλή ξανθιά γυναίκα γύρω στα 50, είχε απαγάγει την Αννούλα και βρισκόταν στην ίδια περιοχή. Μετά από λίγο καιρό μία άλλη γυναίκα με την ίδια περιγραφή που ζούσε στη Γερμανία και τις μέρες της εξαφάνισης παραθέριζε στη Μάνη, έστειλε ένα άλλο γράμμα στην οικογένεια, ρωτώντας για την εξέλιξη της υπόθεσης.
Αποστολέας ήταν μία καθηγήτρια που έμενε σε ένα από τα τροχόσπιτα της παραλίας και παραλήπτης η μητέρα της άτυχης μικρής. Όλοι τότε πίστευαν πως η γυναίκα είχε εμπλοκή στην εξαφάνιση της Αννούλας και η Ιντερπόλ την αναζητούσε. Δεν είχε σχέση, όμως, με την εξαφάνιση της Αννούλας και το ενδιαφέρον της γι’ αυτήν παρερμηνεύτηκε, όπως ισχυρίστηκε.
Ο πατέρας της Αννούλας πέθανε χωρίς ποτέ να μάθει την αλήθεια για το παιδί του. «Τα τελευταία 32 χρόνια είμαι σε έναν λαβύρινθο. Το να μην ξέρεις τι έχει συμβεί στο παιδί σου είναι ό,τι χειρότερο. Οταν ακούω ότι εξαφανίστηκε ένα παιδί τρελαίνομαι και σκέφτομαι το δικό μου, αλλά και τη μάνα που το ψάχνει. Ο άνδρας μου πέθανε με τον καημό ότι δεν έμαθε την αλήθεια. Η παραδειγματική τιμωρία για τους ανθρώπους που αρπάζουν παιδιά είναι η κρεμάλα. Ομως, αν αυτός που το πήρε μου το επέστρεφε ακόμη και σήμερα, θα τον αγκάλιαζα και θα του φιλούσα τα χέρια», δήλωσε η μητέρα της Αννας, η οποία έχει ένα εκ γενετής μαύρο σημάδι (σαν ελιά) ψηλά στους γλουτούς και σήμερα, αν ζει, είναι 37 ετών.
- Υπόθεση εξαφάνισης φαντάρου σε πλοίο
Ο 23χρονος τότε Τάκης Κολλιαδέλης χάθηκε εν πλω στις 28 Ιουνίου ενώ ταξίδευε από την Χίο στον Πειραιά. Υπηρετούσε από τις 21 Μαΐου, στο 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού της Χίου, απ’ όπου πήρε αναβολή.
Ο 23χρονος που ταξίδευε με το «Νήσος Ρόδος» ήταν μαζί με ένα φίλο του ο οποίος τον είδε για τελευταία φορά στις δύο τα ξημερώματα. Ο αγνοούμενος ένα τέταρτο αργότερα, έστειλε μήνυμα στην κοπέλα του και στη συνέχεια το κινητό του τηλέφωνο απενεργοποιήθηκε.
Κάμερα ασφαλείας του πλοίου τον κατέγραψε να κινείται στο χώρο του καταστρώματος στις πέντε το πρωί, μία ώρα πριν το πλοίο φτάσει στο λιμάνι του Πειραιά. Από τότε χάθηκαν τα ίχνη του.
Για τα αίτια εξαφάνισης του, έχει διαταχθεί ένορκη διοικητική εξέταση στη μονάδα που υπηρετούσε, προκειμένου να διαπιστωθεί αν κάτι συνέβη εκεί. Αν ζει σήμερα θα είναι 30 ετών.
- Υπόθεση του μικρού Γιώργου Παρασκευόπουλου
Δεν είναι μόνο ο Βασίλης Καλόγηρου: 7 ανεξιχνίαστες εξαφανίσεις που έχουν συγκλονίσει το Πανελλήνιο
Ήταν 10 χρόνων όταν ο Γιώργος Παρασκευόπουλος χάθηκε στο βουνό του χωριού Δήμητρα Γορτυνίας στις 24 Ιουνίου του 1992. Ακόμη μία υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο και όσα χρόνια και αν περάσουν δεν ξεχνιέται.
Οι γονείς του που ζουν στην Κρήτη, τον είχαν στείλει διακοπές στο χωριό του παππού και της γιαγιάς του. Το πρωί της εξαφάνισης ο παππούς είχε πυρετό και η θεία σκέφτηκε να δώσει στο μικρό Γιωργάκη να κρατάει τα φάρμακα και να τον στείλει παρέα με τον παππού του στο βουνό που διατηρούσε τη στάνη με τα ζώα του. Κάποια στιγμή ο ηλικιωμένος άφησε τον εγγονό του στην πηγή του βουνού να γεμίσει με νερό τα δύο παγουράκια του κι εκείνος πήγε στα πρόβατά του.
Όταν γύρισε δεν τον βρήκε και υπέθεσε ότι ο μικρός επέστρεψε στο χωριό. Δεν ειδοποίησε κανέναν και δεν ανέφερε το περιστατικό ούτε και στον αδελφό του που τον επισκέφτηκε στη στάνη. Η εξαφάνιση του Γιωργάκη έγινε αντιληπτή όταν ο παππούς κατέβηκε στο χωριό το επόμενο βράδυ! Παρά τις έρευνες του στρατού, ειδικής ομάδας ερευνητών από την Ελβετία, χωρικών και συγγενών, το παιδί δεν βρέθηκε ποτέ. Αργότερα σε ένα δύσβατο σημείο του βουνού εντοπίστηκαν τα παγουράκια του παιδιού. Κάτοικος διπλανού χωριού ισχυρίστηκε ότι είδε ένα αγοράκι με τα χαρακτηριστικά του Γιώργου να κατεβαίνει από το βουνό προς τον κεντρικό δρόμο, αλλά δεν έδωσε σημασία και δεν το ανέφερε τον πρώτο καιρό των ερευνών. Το αποκάλυψε όταν ο Μητροπολίτης της περιοχής απείλησε με αφορισμό όσους ξέρουν και δεν μιλούν.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας βοσκός βρήκε σε δύσβατη περιοχή ένα παιδικό αθλητικό παπουτσάκι που εκτιμάται ότι ανήκε στον αγνοούμενο Γιωργάκη. Παρόλα αυτά δεν μπόρεσε να βρεθεί κανένα άλλο στοιχείο για την τύχη του άτυχου παιδιού.
Οι συγγενείς του αρχικά υποψιάστηκαν τους τσιγγάνους και μόνοι τους έκαναν μία πολύ μεγάλη έρευνα γυρίζοντας στους καταυλισμούς όλης της Ελλάδας. Η οικογένεια του Γιώργου, ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζει τι ακριβώς έχει συμβεί αφού δεν αποδείχτηκε κάποιο σενάριο και δεν υπήρξε κάποιο στοιχείο που θα έστρεφε τις έρευνες σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν ζει ο Γιωργος σημερα είναι 34 ετών.
- Υπόθεση Νεκτάριου
Ο Νεκτάριος Κορδός χάθηκε στις 14 Αυγούστου 1989 από το χωριό Κάτω Αμπελόκηποι Μεσσηνίας σε ηλικία 7 χρόνων. Ήταν το τρίτο παιδί του Γιάννη και της Βασιλικής Κορδού. Την ημέρα εκείνη είχε πάει στα κτήματα της οικογένειας και κάποια στιγμή ξέφυγε της προσοχής τους και βγήκε στο δρόμο. Κάποιοι χωρικοί τον είδαν στα πίσω καθίσματα ενός μεγάλου αυτοκινήτου σκούρου χρώματος να τους χαιρετάει. Από τότε κανείς δεν έμαθε ποτέ για την τύχη του Νεκτάριου. Ο πατέρας του πέθανε περιμένοντας να δει ξανά το παιδί του. Αν ζει σήμερα ο Νεκτάριος είναι 34 ετών.
