Μετά από μία πολύμηνη νοσηλεία στο Θριάσιο Νοσοκομείο, η 34χρονη κατάφερε την πρώτη νίκη της, να επιστρέψει στο σπίτι της κοντά στους δικούς της ανθρώπους. Έχει όμως να δώσει πολλές ακόμα μάχες, μετά την άγρια επίθεση, που δέχθηκε με βιτριόλι.
«Εννοείται πως ο Γολγοθάς μου δεν τελειώνει εδώ, αφού για πολλούς ακόμα μήνες θα μπαινοβγαίνω συνεχώς στο Νοσοκομείο. Δεν γνωρίζω επίσης το τελικό αποτέλεσμα και την τελική εικόνα μου, όμως η έξοδός μου στον κόσμο είναι μια πρώτη, μικρή, νίκη», αναφέρει η άτυχη κοπέλα.
Στη δήλωσή της, που δόθηκε μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Νίκου Αλεξανδρή, ευχαριστεί τόσο τους αστυνομικούς και τους γιατρούς, για τη βοήθειά τους, όσο και την οικογένειά της, αλλά και τους απλούς ανθρώπους, για τη στήριξή τους.
Ακολουθεί η δήλωση της:
Ο πρώτος κύκλος έκλεισε. Σχεδόν τρεις μήνες και επτά (7) χειρουργεία μετά την, εντελώς άδικη, σε βάρος μου απόπειρα ανθρωποκτονίας επιχειρείται η πρώτη έξοδός μου και πάλι στην ζωή.
Τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που μας στήριξαν και μας συμπαραστάθηκαν στον αγώνα που δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε. Αξίζει όμως μια ιδιαίτερη μνεία
– στους αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ που αφιέρωσαν εκατοντάδες ώρες για να εξιχνιάσουν την εναντίον μου δολοφονική απόπειρα, σε πείσμα όλων εκείνων που τους κατηγορούσαν για αδυναμία επιλύσεως της,
– στους ιατρούς, τους νοσηλευτές και το προσωπικό του Θριάσιου Νοσοκομείου που με περιέβαλαν με αγάπη, στοργή και χαμόγελο, χωρίς την φροντίδα των οποίων δεν θα ήμουν σε θέση να τολμήσω να αντικρίσω τον κόσμο ξανά. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους θεράποντες ιατρούς μου κ.κ. Μαρία Καλοφώνου, Μαρία Μπάφα, Γεώργιο Κιμιωνή, άριστους επαγγελματίες και ανθρώπους, οι οποίοι με αντιμετώπισαν σαν να ήμουν δικός τους άνθρωπος και με έμαθαν να μην λυγίζω, έκαναν δε τα πάντα για την αποκατάσταση των τραυμάτων μου,
– στους συγγενείς μου, που με στήριξαν τόσο πολύ ψυχολογικά και μου συμπαραστάθηκαν στον δύσκολο αγώνα μου,
– στους απλούς άγνωστους ανθρώπους, που με τα μηνύματά τους, τα γράμματά τους, την στήριξή τους και τις ευχές τους συνεχώς μου έδιναν κουράγιο και με έκαναν να πιστεύω πως δεν είμαι μόνη στην προσπάθειά μου.
Εννοείται πως ο Γολγοθάς μου δεν τελειώνει εδώ, αφού για πολλούς ακόμα μήνες θα μπαινοβγαίνω συνεχώς στο Νοσοκομείο. Δεν γνωρίζω επίσης το τελικό αποτέλεσμα και την τελική εικόνα μου, όμως η έξοδός μου στον κόσμο είναι μια πρώτη, μικρή, νίκη.
Σας ευχαριστώ όλους που με στηρίξατε και συνεχίζετε να με στηρίζετε με διακριτικότητα, ευαισθησία και καλοσύνη, δείχνοντάς μου πως ο κόσμος δεν είναι μόνο σκληρός και χυδαίος, αλλά έχει και την πλευρά της αγάπης, της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης. Ελπίζω τελικά να τα καταφέρω και να αποδοθεί και η δικαιοσύνη, όπως αρμόζει.
Με σεβασμό και εκτίμηση,
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Νικόλαος Αλεξανδρής
