Πολλοί αγαπημένοι ηθοποιοί του παλιού ελληνικού κινηματογράφου μας έχουν χαρίσει άπειρες στιγμές γέλιου!
Κάποιοι τους γνώρισαν από το μεγάλο πανί και οι περισσότεροι από την τηλεόραση. Το ταλέντο τους τους οδήγησε στην επιτυχία.
Ορισμένοι εγιναν αναγνωρίσιμοι σε μεγάλη ηλικία. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως υπήρξαν νεότεροι.
Οι ηθοποιοί αυτοί έχουν εντυπωθεί στη μνήμη μας ως πεθερές, μάνες, μεγαλοκοπέλες, κακές μητέρες.
Πάμε να δούμε παρακάτω τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τέτοιων ηθοποιών.
Γεωργία Βασιλειάδου
Η Γεωργία Βασιλειάδου (1 Ιανουαρίου 1897 – 12 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε στην Αθήνα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου.
Υποχρεώθηκε να αφήσει νωρίς το σχολείο για να εργαστεί στο κατάστημα του θείου της. Ήταν παιδί δωδεκαμελής οικογένειας και από μικρή έχασε τον πατέρα της. Μετά από πτώση από άλογο, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ιππικού.
Ρένα Βλαχοπούλου
Η Ρένα Βλαχοπούλου γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1923 στην Κέρκυρα. Σύμφωνα με το βιβλίο του Κώστα Παπασπήλιου ” Πινακοθήκη γέλιου “, αναφέρεται πως η Βλαχοπούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Μακέδου στην Αθήνα, στα 18 της χρόνια.
Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού. Η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων.
Οι γονείς της αγαπήθηκαν και, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου που τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά. Τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η Ρένα ήταν το πέμπτο τους παιδί.
Σαπφώ Νοταρά
Η Σαπφώ Νοταρά με τη χαρακτηριστική ατάκα «μπουρλότο» ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, του κινηματογράφου και του θεάτρου.
Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου.
Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε. Βλέποντάς τη σε φωτογραφία σε νεαρή ηλικία θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μοιάζει με σταρ του βωβού κινηματογράφου.
Τασσώ Καββαδία
Η Τασσώ Καββαδία γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1921 στην Πάτρα. Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν.
Χαρακτηρίζεται συνήθως ως η «κακιά» του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς λόγω του «βλοσυρού» παρουσιαστικού της ερμήνευε «αυστηρούς» ρόλους, όπως της κακιάς πεθεράς, μάνας, αδερφής κ.ά. Πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου του 2010.
Ορέστης Μακρής
Ο Ορέστης Μακρής (30 Σεπτεμβρίου 1898 – 29 Ιανουαρίου 1975) εκτός από Έλληνας ηθοποιός ήταν και τενόρος της οπερέτας. Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και πέθανε στην Αθήνα.
Είχε τελειώσει το Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και εμφανίσθηκε στη σκηνή πρώτα ως τενόρος στο θίασο Ροζαλίας Νίκα το 1925, κατόπιν στον θίασο Παπαϊωάννου και αργότερα μεταπήδησε στο είδος των κωμικών ρόλων.
Ως ηθοποιός διέπρεψε σε απόδοση λαϊκών τύπων, όπως ο «μεθύστακας», που αποτέλεσε σταθμό στο ελληνικό θέατρο.
Μήτση Κωνσταντάρα
Η γεροντοκόρη του σινεμά, Μήτση Κωνσταντάρα (1922 – 22 Δεκεμβρίου 1985) ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας Κωνσταντάρα, αδερφή του μεγάλου ηθοποιού Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Σπούδασε στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου αποφοίτησε με άριστα και πρωτοεμφανίστηκε το 1945 στην Πρώτη Κρατική Σκηνή με το έργο Αρλεζιάννα.
Η Μήτση υπηρέτησε στα “Μπουλούκια” με μεγάλη επιτυχία, κάτι όμως που την έκανε το μαύρο πρόβατο της οικογένειας για το δρόμο που ακολούθησε. Όταν το 1985 πέθανε ο Λάμπρος, η Μήτση έπεσε σε μεγάλη κατάθλιψη. Πέθανε πιθανόν από ανακοπή καρδιάς στον ύπνο της, έξι μήνες μετά.
Χρήστος Τσαγανέας
Ο Χρήστος Τσαγανέας γεννήθηκε στη Ρουμανία και καταγόταν από εύπορη και αριστοκρατική οικογένεια. Αποφοίτησε από το ελληνικό γυμνάσιο της Ρουμανίας και ήρθε στην Αθήνα για ακαδημαϊκές σπουδές.
Γράφτηκε αρχικά στην Ιατρική, αλλά σύντομα την παράτησε και πήγε στην Νομική, από την οποία δεν πήρε ποτέ πτυχίο.
Η αιτία αυτού του γεγονότος ήταν η γνωριμία και ο έρωτάς του για την κατά εφτά χρόνια μεγαλύτερή του ηθοποιό Νίτσα Βιτσώρη, για χάρη της οποίας εγκατέλειψε τις σπουδές του και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο.
Υπήρξε δεύτερος σύζυγος της επίσης ηθοποιού Νίτσας Τσαγανέα και πεθερός του Γιώργου Οικονομίδη. Πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του 2 Ιουλίου 1976 (70 ετών) και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Την επόμενη ημέρα της εκταφής του ετάφη στο ίδιο μνήμα ο μεγάλος Έλληνας λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης.
