Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο Τζέιμς Ντάρεν, ηθοποιός, τραγουδιστής και σκηνοθέτης.
Ο σπουδαίος καλλιτέχνης είχε παίξει στα «Κανόνια του Ναβαρόνε» και είχε σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων επεισόδια από τις δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές «Melrose Place» και «Beverly Hills».
Ήταν περισσότερο γνωστός για τον ρόλο του στην ταινία Gidget του 1959, καθώς και για τον τηλεοπτικό του ρόλο δεκαετίες αργότερα στη σειρά ΤJ Hooker. Στην αρχή της καριέρας του, ο Ντάρεν θεωρούνταν είδωλο εφήβων.
Σύμφωνα με δήλωση στην ιστοσελίδα του, ο ηθοποιός πέθανε στον ύπνο του στο Cedars-Sinai Medical Center στο Λος Άντζελες τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου. Ο γιος του, ο ανταποκριτής του Inside Edition, Jim Moret, είπε στο Hollywood Reporter ότι ο πατέρας του πήγε στο νοσοκομείο για αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας, αλλά τον έκριναν πολύ αδύναμο για να κάνει την επέμβαση. «Πάντα πίστευα ότι θα τα κατάφερνε γιατί ήταν τόσο ψύχραιμος. Ήταν πάντα ψύχραιμος», είπε.
Ο Ντάρεν, γεννημένος ως Τζέιμς Ερκολάνι, γεννήθηκε στην Φιλαδέλφεια το 1936. Οι γονείς του ήταν Ιταλοί μετανάστες και περνούσε περισσότερο χρόνο έξω από το σχολείο και πολύ λιγότερο στις σχολικές αίθουσες. «Ήμουν κάτι σαν τον Ντένις τον Τρομερό, όχι κακό παιδί», είχε πει στο PEOPLE το 1983. Αφού παράτησε το σχολείο στα 16 του, άρχισε να ασχολείται με την υποκριτική και τον ανακάλυψε ένας ανιχνευτής ταλέντων.
Σπούδασε υπό τη θρυλική δασκάλα υποκριτικής Stella Adler στη Νέα Υόρκη πριν υπογράψει με την Columbia Pictures και κάνει το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στο δράμα Rumble on the Docks του 1956, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του. Αν και η ταινία ήταν χαμηλού προϋπολογισμού, ο Ντάρεν άρχισε να λαμβάνει πολλά μηνύματα από θαυμαστές. Το 1957 εμφανίστηκε στα Operation Mad Ball, The Brothers Rico και The Tijuana Story και το 1958 στο Gunman’s Walk.
Ο μεγαλύτερος ρόλος του ήρθε στο Gidget του 1959. Η Σάντρα Ντι πρωταγωνίστησε στην ταινία με τον Ντάρεν ως το έρωτά της, έναν σέρφερ με το παρατσούκλι «Moondoggie». Η ταινία έγινε τεράστια επιτυχία και έκανε mainstream την κουλτούρα του σερφ στην Καλιφόρνια και τους αστέρες της ταινίας.
Η φήμη δεν ήταν πάντα διασκεδαστική για τον Ντάρεν. «Μια φορά στο Σαν Φρανσίσκο, ήμουν σε ένα τηλεοπτικό σόου- χορευτικό πάρτι και εκατοντάδες κορίτσια πλημμύρισαν το στούντιο, κατέβασαν τη γυάλινη πόρτα με έσυραν έξω, κάτω στο έδαφος, τραβώντας τρίχες από το κεφάλι μου για αναμνηστικά». είπε στο PEOPLE «Ήμουν τρομοκρατημένος από τον πόνο που μου ξερίζωναν τα μαλλιά».
Η ταινία εκτόξευσε επίσης την καριέρα του στο τραγούδι. Ο Ντάρεν τραγούδησε το ομότιτλο κομμάτι της ταινίας και η επιτυχία του τον οδήγησε να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει περισσότερα τραγούδια, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης επιτυχίας του, το “Goodbye Cruel World” του 1961, το οποίο έφτασε στο Νο. 3 του Billboard Hot 100.
Ο Ντάρεν επανέλαβε τον ρόλο στο Gidget Goes Hawaiian του 1961 και στο Gidget Goes to Rome του 1963 – παρόλο που η ηθοποιός που υποδύθηκε την Gidget άλλαζε κάθε φορά, με τη Deborah Walley και τη Cindy Carol, αντίστοιχα, να υποδύονται τον χαρακτήρα στα σίκουελ. «Με είχαν στο συμβόλαιο», εξήγησε στο Entertainment Weekly το 2004. «Ήμουν φυλακισμένος. Αλλά με αυτές τις υπέροχες νεαρές κυρίες, ήταν η καλύτερη φυλακή που νομίζω ότι βρέθηκα ποτέ».
Ο Ντάρεν έπαιξε είδωλα εφήβων στο The Donna Reed Show και στο The Flintstones και εμφανίστηκε σε ταινίες όπως The Gene Krupa Story, The Guns of Navarone, Diamond Head, The Lively Set και Venus in Furs. Το 1966, απέκτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας The Time Tunnel, η οποία προβλήθηκε για μία σεζόν.
Στη δεκαετία του 1970, ο Ντάρεν έκανε μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις, μεταξύ των οποίων στα Charlie’s Angels, Police Story, Hawaii Five-O, Vegas, The Love Boat και Fantasy Island. Συνέχισε επίσης να ερμηνεύει μουσική και ήταν ο παρουσιαστής της εκπομπής συνέντευξης του PBS Portrait of a Legend.
Από το 1983 έως το 1986, ο Ντάρεν πρωταγωνίστησε στο αστυνομικό δράμα T. J. Hooker μαζί με τον William Shatner και τη Heather Locklear. Πήρε το ρόλο χάρη σε έναν φίλο που ήταν παραγωγός στη σειρά, ο οποίος τους έβαλε να γράψουν τον ρόλο του αξιωματικού Jim Corrigan για εκείνον.
«Με πιάνει πανικός όταν δεν δουλεύω», είχε πει στο PEOPLE. «Μου αρέσει να νιώθω σαν ένας κανονικός άνθρωπος με μια κανονική δουλειά». Επίσης ήλπιζε ότι η εκπομπή θα ενίσχυε την αναγνώριση του ονόματος και του προσώπου του πέρα από τον Gidget. «Απογοητεύομαι όταν κάποιος δεν με ξέρει από άλλα πράγματα που έχω κάνει».
Ο Ντάρεν σκηνοθέτησε επίσης ένα επεισόδιο του T.J. Hooker και συνέχισε να σκηνοθετεί επεισόδια των Melrose Place, Beverly Hills, 90210, Walker Texas Ranger και Werewolf. Το 1998, άρχισε να εμφανίζεται στο Star Trek: Deep Space Nine ως Vic Fontaine, ως τραγουδιστής που έδινε επίσης ρομαντικές συμβουλές. Ο χαρακτήρας γράφτηκε αρχικά για τον Frank Sinatra, Jr, και στη συνέχεια προσφέρθηκε στον Steve Lawrence προτού ο Darren αποκτήσει τον ρόλο.
Αλλά ο Ντάρεν αρχικά δεν ήθελε να παίξει άλλον τραγουδιστή. Ο ατζέντης του τον παρότρυνε να διαβάσει πραγματικά το σενάριο. «Φυσικά, διάβασα το σενάριο και, φυσικά, το αγάπησα», είπε στο StarTrek.com το 2019. «Ήταν απλώς ένας υπέροχος ρόλος. Ο Fontaine ήταν σαν — τι να πω; — ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για μένα. Ήταν ένας από τους πιο απολαυστικούς ρόλους για μένα».
Ο Ντάρεν παντρεύτηκε την Γκλόρια Τερλίτσκι, την αγαπημένη του από την παιδική του ηλικία, το 1955. Απέκτησαν έναν γιο, τον Τζιμ, το 1956. Χώρισαν το 1958. Ο Τζιμ, δημοσιογράφος, υιοθετήθηκε από τον τρίτο σύζυγο της Γκλόρια και πήρε το επίθετο Μορέτ. Το 1960, παντρεύτηκε την Evy Norlund, πρώην Μις Δανία. Απέκτησαν δύο γιους: τον Κρίστιαν το 1960 και τον Άντονι το 1964. Ο Ντάρεν ήταν επίσης νονός της κόρης της Νάνσi Σινάτρα.
«Ένας από τους πιο αγαπημένους, στενούς μου φίλους σε όλο τον κόσμο, σε όλη μου τη ζωή πέθανε», έγραψε η Σινάτρα σε ένα αφιέρωμα στο X. «Νονός της κόρης μου, AJ. Του εύχομαι ένα γρήγορο και όμορφο ταξίδι στο Σύμπαν και πέρα από αυτό γλυκέ μου Τζίμι. Η καρδιά μου είναι ραγισμένη αλλά γεμάτη αγάπη…», συνέχισε η δήλωσή της.
Παρόλο που ο Ντάρεν ήθελε μερικές φορές να ξεπεράσει τις μέρες του Gidget, παραδέχτηκε στους Los Angeles Times το 2019 ότι όταν έκανε τα one-man show του, ήταν πάντα οι ιστορίες του Gidget που είχαν τη μεγαλύτερη ανταπόκριση. «Με το Gidget ξέρετε, ήμουν τόσο τυχερός που πήρα αυτόν τον ρόλο γιατί όταν κάνεις μια ταινία ή μια τηλεοπτική σειρά, ό,τι κι αν είναι, ο χαρακτήρας που υποδύεσαι είναι αυτό που οι άνθρωποι ερωτεύονται ή μισούν», είπε σε μια συνέντευξη. «Ευτυχώς για μένα ερωτεύτηκαν τον Moondoggie».
