Κύριε, Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με!
Η απλή αυτή ευχή ελευθερώνει τον νου από τις λάθος σκέψεις, την πίεση και τον σκοτισμό, το μπέρδεμα απόψεων και αποφάσεων, χαρίζει την διάκριση του καλού και του κακού, του σωστού από το λάθος.
Ελευθερώνει την ψυχή από το βάρος, το άγχος, σβήνει τα απωθημένα και τις απογοητεύσεις, αντιμετωπίζει τα μίση και τα πάθη.
Ελευθερώνει την καρδιά από τα αντιφατικά συναισθήματα, ξεκαθαρίζει τα θετικά συναισθήματα και διώχνει τα αρνητικά, σβήνει τον πόνο από την απογοήτευση και την απόρριψη, δυναμώνει τις αντοχές της και αυξάνει την αγάπη της για όλους, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.
Η ευχή αυτή μας πάει στον Παράδεισο. «Είναι σαν να είσαι σε παιδότοπο!!!» όπως είπε κάποτε χαρακτηριστικά ένα 7χρονο κοριτσάκι που είχε μάθει να κάνει την ευχή με κομποσκοίνι.
Ποιόν σκοτώνει;
Τα πάθη και τις διαστροφές μας. Τον ανάποδο εαυτό μας. Το εγώ και το θέλω μας. Την βαριεστημάρα και την αναβλητικότητα, την πλήξη και την ανία, την έλλειψη ιδεών και ουσίας στην ζωή, την εξάρτησή μας από λάθος άτομα, πράγματα, σκέψεις και καταστάσεις, την απογοήτευση και απελπισία, τον φθόνο και την εκδικητικότητα και γενικά κάθε αρνητικό συναίσθημα.
Τελικά, σκοτώνει την επενέργεια του Πονηρού (αυτόν ακριβώς που εννοούμε όταν λέμε «…αλλά ρήσε ημάς από του πονηρού. Αμήν!»), είτε αυτή εκδηλώνεται μέσω μηχανορραφιών άλλων ανθρώπων, είτε εκδηλώνεται σαν πειρασμική κατάσταση απ’ ευθείας στον νου και την καρδιά μας, σαν σκέψη, φαντασία ή συναίσθημα.
Είναι σαρωτική, υπέροχη, αναπαυτική.
Κλείνει πληγές και αναδομεί τον άνθρωπο.
Ανασταίνει τον καλό νεκρό εαυτό μας και εκδιώκει τα πάθη, τα λάθη και τις αδυναμίες μας.
Μας κάνει δυνατούς και σίγουρους για αυτό που μπορούμε να καταφέρουμε, με την βοήθεια του Θεού πάντα, γι’ αυτό που είμαστε, γι’ αυτό που θα γίνουμε και για την επίτευξη των στόχων που βάζουμε. Μας δίνει την ελπίδα να ατενίζουμε το μέλλον με λαχτάρα, και αναπτερώνει το κουράγιο να προσπαθήσουμε και να παλέψουμε για τους στόχους μας.
Τότε πλέον δεν μπορεί κανείς να μας υποβιβάσει, να διώξει την σιγουριά μας και την ελευθερία μας. Ποιος άραγε μπορεί να μας πείσει τότε ότι τίποτα δεν είμαστε και τίποτα καλό ποτέ δεν θα καταφέρουμε όταν ο ίδιος ο Θεός πιστεύει το αντίθετο, γι’ αυτό και μας δημιούργησε; Ή μάλλον, να το πούμε κι αλλιώς, όταν μας έχει δημιουργήσει ένας παντοδύναμος Θεός, βάζοντας μέσα μας δυνάμεις για να καταφέρουμε τα πάντα με την βοήθειά Του, ποιος μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο; Μόνο ένας ανόητος που δεν έχει καταλάβει τίποτα από ζωή.
Δεν έχει καμία σχέση με αυθυποβολή ή με νιρβάνα.
Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματά της είναι από θετικά και ηρεμιστικά αρχικά έως σαρωτικά και υπερφυσικά σε προχωρημένα στάδια αγιότητας, εδώ μιλάμε όμως για πνεύματα και μορφές σαν του γέροντα Παΐσιου και του γέροντα Πορφύριου.
Ξεπερνάει σε δράση και επίδραση κάθε σύγχρονο τρόπο, μέσο, ιδεολογία και θεωρία περί θετικού εαυτού, αυτογνωσίας και αυτοολοκλήρωσης, ηρεμίας και απεξάρτησης και κάθε είδους προσωπικής επίτευξης στόχων και πνευματικών αναβάσεων
Για εμάς αρκεί να βγει στην επιφάνεια ο καλός, υπέροχος, δυνατός, δυναμικός και αντιστασιακός (στο κακό) εαυτός μας.
Δεν προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλοί, υπέροχοι, εξαίρετοι και όλα τα μπορούμε, όπως μας παροτρύνουν σύγχρονες μέθοδοι αυθυποβολών.
Αντίθετα, ξεκινάμε την ευχή αυτή «φορώντας» και φέροντας τον λάθος εαυτό μας και όλες τις επιθυμίες του, καλές ή κακές. Δεν προσπαθούμε την ώρα της ευχής να σκεφθούμε όλα αυτά που είμαστε και τι θέλουμε να γίνουμε, γιατί η σκέψη ξεφεύγει από την ευχή και πάει αλλού.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, την επαναφέρουμε αμέσως στην ευχή και συνεχίζουμε.
Παρ’ όλα αυτά όμως, στην πορεία βλέπουμε ότι αλλάζουμε και γινόμαστε εξαίρετοι, ενδιαφέροντες, ζωντανοί, δραστήριοι, θετικοί, εποικοδομητικοί, βοηθητικοί, γλυκείς, οι αγαπημένοι των γονιών, των αδελφών, των καθηγητών και των φίλων μας.
Αυτό δηλαδή που θέλουμε αλλά δεν το σκεφτόμαστε την ώρα της ευχής, γίνεται από μόνο του, γιατί η ευχή αυτή φέρει την Χάρη του Ιησού Χριστού που επικαλούμαστε.
Γιατί η ευχή αυτή δρα μόνη της αλλάζοντας την ζωή μας, χωρίς εμείς να χρειάζεται να πείσουμε τον εαυτό μας για την αλλαγή και χωρίς να χρειάζεται να του υποβάλλουμε εμείς θετικές ιδέες ή διαβεβαιώσεις;
Μα γιατί…
Η ΕΥΧΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ!
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΝΕΡΓΗΤΗ.
Δηλαδή, ενεργεί από μόνη της, μόνο με την απλή επίκληση του ονόματος του Ιησού.
Στην ουσία δεν είναι σκέτα τα λόγια που φέρνουν αυτό το αποτέλεσμα, αλλά η αυτενεργή δύναμη του ονόματος του Ιησού.
Και μόνο το όνομα του Ιησού, η με σεβασμό αναφορά στο πρόσωπό Του έχει δύναμη και εξουσία σε κάθε ενέργεια του πονηρού, σε κάθε κακό, σε κάθε ενέργεια μαγείας, κατάρας, γλωσσοφαγιάς, γρουσουζιάς, πονηρής επιρροής από τους ανθρώπους ή τα πνεύματα.
Γι’ αυτό και δεν συγκρίνεται με καμία άλλη «θετική» σκέψη ή επίκληση στην οποία δεν υπάρχει η αναφορά στο όνομα του Ιησού.
Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή που ο Χριστός ήταν στην γη, τον καλούσαν οι άνθρωποι, τον φώναζαν για να τους σώσει, συχνά «έκραζαν» ξεφώνιζαν δηλαδή και Εκείνος έσπευδε.
Το ίδιο και τώρα. Με το που ξεκινάμε την ευχή, ο Χριστός είναι κοντά μας, μπροστά μας, μας ακούει, μας κοιτάζει, χαμογελάει με την προσπάθειά μας, μας συμπαθεί για τον κόπο μας, μας συμπονεί, λυπάται και κλαίει μαζί μας για τα όσα περάσαμε και έγιναν η αιτία να στραφούμε τελικά σε Αυτόν με τόσο πόνο. Γιατί, κακά τα ψέμματα, στον Χριστό οι περισσότεροι καταφεύγουν σαν τελευταία λύση στα προβλήματά τους. Όταν όμως Τον γνωρίσουν, έχει την πρώτη θέση στην ζωή τους.
Η ευχή αυτή μας ενώνει, εμάς εδώ στην Γη, με τον Ουρανό.
Εμάς τους ανθρώπους, με τον Θεό, την υπερφυσική Του δύναμη, την ανίκητη ισχύ Του και Παντοδυναμία του.
Μπορούμε να κάνουμε την ευχή αυτή κρατώντας κομποσκοίνι, χωρίς να χρησιμοποιούμε όμως τεχνικές αναπνοών κλπ.
Την ευχή αυτή την ξεκινάμε απλά, λέγοντας νοητικά, από μέσα μας ή με τα χείλια, τις λέξεις. Σιγά σιγά αυτές από μόνες τους εγκαθίστανται μόνιμα στον νου και διεισδύουν και στην καρδιά, αλλάζοντάς της και διατηρώντας την σε υγιή και δυνατή κατάσταση.
Η ευχή αυτή, όπως και η μυστηριακή ζωή στην Εκκλησία, χρειάζεται την σωστή καθοδήγηση κάποιου καλού και έμπειρου στην καρδιακή προσευχή πνευματικού.
Αν την ώρα της ευχής μας περνάνε από τον νου σκέψεις και φαντασίες ή νομίσουμε ότι είδαμε κάτι υπερφυσικό, ας μην τα πιστέψουμε γιατί το πιο πιθανό θα είναι να πρόκειται για φαντασίωση. Αμέσως θα αναφέρουμε στον πνευματικό κάθε τι περίεργο.
Η φαντασία μας είναι απρόβλεπτη και την ώρα της ευχής, οπότε καλύπτουμε και θωρακίζουμε τον εαυτό μας με την εξομολόγηση στον Πνευματικό κάθε σκέψης που επιμένει και μας ενοχλεί και κάθε φαντασίας.
Κάνοντας έτσι, θα δούμε αλλαγές στην ζωή μας απρόσμενες, υπέροχες, θαυμαστές.
Δεν λέω περισσότερα, ο καθένας ας τα γνωρίσει από μόνος του.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.
ΠΗΓΗ: type.gr
