Η γιαγιά μου πέθανε από κορωνοϊό μόνη στο Νοσοκομείο
Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης αλλά και ανείπωτου πόνου κηδεύσαμε την αγαπημένη μας γιαγιά Μελπομένη Γιάγκου Λοΐζου από τη Βάσα Κοιλανίου, η οποία απεβίωσε την Τρίτη 10 Νοεμβρίου λόγω κορωνοϊού.
Ο πόνος βαθύς και μεγάλος, καθώς η γιαγιά μας νοσηλευόταν εδώ και ένα μήνα με παθολογικά προβλήματα στο Νοσοκομείο Λεμεσού και εκεί κόλλησε Covid-19, με αποτέλεσμα να τη μεταφέρουν στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου, όπου μετά από λίγα εικοσιτετράωρα απεβίωσε.
Πολλά τα γιατί και τα πώς, αφού ασθενείς με παθολογικά νοσήματα κολλούν έναν θανατηφόρο ιό σε δημόσια νοσηλευτήρια, που υποτίθεται είναι έτοιμα να προάγουν το σωστό σύστημα υγείας.
«Καταργήθηκαν» βασικές ελευθερίες μας
Εν έτει 2020 και εν καιρώ ειρήνης και δημοκρατίας, δυστυχώς οι συνθήκες μας παραπέμπουν σε άλλες εποχές, όπου οι βασικές ελευθερίες του ανθρώπου, κάτω από την ομπρέλα για την προστασία της υγείας όλων μας, έχουν «καταργηθεί».
Βασικές ελευθερίες, όπως το να βρισκόμαστε κοντά στους αγαπημένους μας, να τους «κρατάμε» το χέρι την ώρα που ξεψυχούν. Όπως το δικαίωμα, να αποχαιρετίσουμε σωστά τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή. Απάνθρωπος θάνατος και απάνθρωπη κηδεία, ήταν αυτά που μας έμειναν χαραγμένα στο μυαλό, αντί για ένα αξιοπρεπέστατο αντίο στο δικό μας άνθρωπο που έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων.
Μεγάλη περηφάνια να είμαι εγγονή της
Μέσα σε όλα αυτά όμως, ήρθε ο Σύνδεσμος Αγωνιστών Πόλης και Επαρχίας Λεμεσού (ΣΑΠΕΛ) να τιμήσει έστω και την υστάτη, την αγωνίστρια Μελπομένη, που κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ ’55 – ’59, πρόσφερε στο αγώνα της ΕΟΚΑ και αγωνίστηκε με τον δικό της τρόπο για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Με κίνδυνο πολλές φορές την ίδια της τη ζωή, αλλά και των μικρών κοριτσιών της, έκρυβε αντάρτες (μεταξύ αυτών και του συζύγου της, του α. Γιάγκου Λοΐζου, ο οποίος φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους Άγγλους), στο κρησφύγετο που είχε στο σπίτι της, χωρίς καν να πάρουν είδηση οι υπόλοιποι συγχωριανοί της, τη δράση της.
Εκπρόσωπος του ΣΑΠΕΛ που παρευρέθηκε στην κηδεία, τόνισε μεταξύ άλλων ότι τόσο ο παππούς όσο και η γιαγιά είναι αγωνιστές που δικαιούνται την ελληνική σημαία αλλά και μετάλλια, τα οποία, όπως είπε, θα μας παραδώσουν.
Μεγάλη συγκίνηση και περηφάνια νοιώσαμε όλοι εκείνη τη στιγμή, μικρή παρηγοριά για το τέλος που της επιφύλαξε η ίδια η ζωή.
Συγχώρεσε μας
«Γιαγιά μας. Επί ένα μήνα βασανίστηκες πολύ, καθώς κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες, μ’ ένα τόσο απάνθρωπο τρόπο, μόνη σ’ ένα δωμάτιο έδινες την τελευταία σου μάχη με τα παθολογικά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζες. Με δικαιολογία το Covid-19 να μας εμποδίζει να σε αποχαιρετήσουμε όπως θα θέλαμε τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Μια πραγματικότητα τόσο σκληρή και τόσο ασύλληπτη στη λογική. Συγχώρεσε μας γιαγιά μου, που η μοίρα τα έφερε έτσι, να μην σε αποχαιρετήσουμε για τελευταία φορά. Αλλά να ξέρεις, η σκέψη και οι προσευχές όλων μας, εδώ και μέρες σε πλημμύριζαν από χιλιόμετρα μακριά», ήταν τα συγκινητικά λόγια της εγγονής της Μέλπως, αντιπροσωπεύοντας και τα έξι της παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει. Αιωνία σου η μνήμη γιαγιά μου!
Αναστασία Λοΐζου
Αρχισυντάκτρια εφημερίδας «Λεμεσός»
Πηγή : elemesos.com
