Η ιστορία αυτής της μητέρας θα σας κάνει να δακρύσετε και να αγκαλιάσετε τα παιδιά σας αμέσως!
Πολλές φορές ξεχνάμε πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για την υγεία των παιδιών και της οικογένειάς μας. Μόνο όταν διαβάζουμε συγκινητικές ιστορίες, όπως αυτή της μικρής Άντι, που γεννήθηκε πρόωρα και παραλίγο να χάσει τη ζωή της, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε εξαιρετικά τυχεροί.
Η ιστορία της είχε αίσιο τέλος, όμως τα λόγια της μαμάς της, Στέφανι, θα σας συγκινήσουν:
«Μια μέρα, μας πήραν τηλέφωνο από το νοσοκομείο και μας είπαν ότι έπρεπε να πάμε κατευθείαν και να ετοιμάσουμε μια τσάντα με τα πράγματά μας για το βράδυ –η Άντι δεν ήταν καλά. Όταν φτάσαμε, είδαμε πολύ κόσμο γύρω από τη θερμοκοιτίδα της. Όσο πλησιάζαμε, βλέπαμε τα λυπημένα πρόσωπά τους. Μας κοίταξαν σαν να μας έλεγαν “Λυπόμαστε για την απώλειά σας”. Μπορούσες να καταλάβεις την ανησυχία και το άγχος κοιτάζοντάς τους. Δεν μας βοηθούσε αυτό. Κάθε φορά που συνέβαινε κάτι κακό, το μόνο που μας κράταγε, ήταν το ότι δεν δείλιαζαν. Δεν φαινόταν ότι ανησυχούν. Αυτή τη φορά, ήταν διαφορετικά.
Η Άντι δεν φαινόταν καλά. Το ροζ δέρμα της, τώρα είχε ένα χρώμα γκρι-μπλε. Ήδη ανέπνεε με τη βοήθεια αναπνευστήρα. Η κοιλιά της ήταν τεράστια και είχε τεντωθεί τόσο πολύ που μπορούσες να διακρίνεις τις φλέβες της. Δεν κουνιόταν. Άνοιξε ελάχιστα τα μάτια της μόνο μια φορά. Είχε από ένα σωληνάκι στο πόδι και το χέρι της. Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι μας είπαν, μάλιστα, ότι τώρα ήταν καλύτερα συγκριτικά με μία ώρα πριν. Είμαι χαρούμενη που δεν την είδαμε ακόμα χειρότερα. Δεν μπορούσα καλά-καλά να σταθώ στα πόδια μου ενώ την έβλεπα έτσι. Ένιωθα ότι όλη η πρόοδος που είχε κάνει τις προηγούμενες μέρες, ήταν στιγμιαία.»
Εκείνη τη μέρα, η Άντι πέρασε νεκρωτική εντεροκολίτιδα, μία φλεγμονή που εκδηλώνεται σε πολλά πρόωρα μωρά και αποτελεί τον κύριο λόγο θανάτου τους, με το ποσοστό των βρεφών που δεν τα καταφέρνει να φτάνει το 50%. Τελικά, η Άντι τα κατάφερε. Κλαίγοντας και με τη μάσκαρα να «τρέχει» στο πρόσωπό της, η Στέφανι κράτησε στην αγκαλιά της την κόρη της. Και μας παροτρύνει να κάνουμε το ίδιο.
