«Από την ημέρα που σώθηκε ο ανιψιός μου ο Μιχάλης και μετά, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να γνωρίσω τον Άγιο Εφραίμ… τον άγιο που έκανε καλά, το κλινικά νεκρό παλικάρι μας».
Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την αφήγηση του, στο ekriti.gr o ιδιοκτήτης του Ιερού Ναού του Αγίου Εφραίμ στην Ρογδιά Ηρακλείου, Μάρκος Βασιλάκης. Ο έμπορος της κεντρικής λαχαναγοράς Ηρακλείου, που μαζί με την σύζυγο του και τα δύο του παιδιά, από το 2004 μέχρι σήμερα χτίζουν πέτρα πέτρα τον ναό που θεωρούν ναό της ψυχής τους.
Η ιστορία ξεκινά από πολύ παλιά…
Το 2002, το ανιψάκι του κ. Βασιλάκη, ο Μιχάλης μόλις είχε ενηλικιωθεί πήγε να πάρει ένα κοτόπουλο της μητέρας του για να μαγειρέψει, κάνοντας με το μηχανάκι την διαδρομή από το χωριό Κουνάβοι στα Πεζά. Δυστυχώς η μοίρα στον δρόμο του έπαιξε άσχημο παιχνίδι και βγαίνοντας ένα αυτοκίνητο από το βενζινάδικο της περιοχής, τον χτύπησε πολύ δυνατά. Από την σύγκρουση, τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι και μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Εκεί στην μονάδα εντατικής θεραπείας κάθισε για ένα βράδυ, με τα χαρτιά του να γράφουν ότι ήταν κλινικά νεκρός.
«Το πρωί ο ανιψιός μου μεταφέρθηκε στο Βενιζέλειο για περαιτέρω εξετάσεις και ελέγχους, αλλά και νοσηλεία. Στο ΠΑΓΝΗ τότε δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν. Για 19 μέρες ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, με πρησμένο όλο του σώμα και τις πληγές του να μυρίζουν από την κατάκλιση. Οι γιατροί δεν μας έδιναν καθόλου ελπίδες, για να σωθεί. Μέχρι και τραχειοτομή του είχαν κάνει» αναφέρει χαρακτηριστικά, ο κ. Μάρκος.
«Εμείς ως συγγενείς είχαμε ετοιμάσει τα πάντα. Ακόμη και φέρετρο είχαμε παραγγείλει και κηδειόσημα. Όλοι είχαμε απογοητευτεί μέχρι το πρωί εκείνης της μέρας στο νοσοκομείο, που είδα μια ψηλή ηλικιωμένη κυρία, με γκρίζα μαλλιά και μακρύ ράσο, να κρατά στα χέρια της ένα μπουκαλάκι με λάδι και να μου ζητά λίγο βαμβάκι. Πράγματι άρχισα να ψάχνω για βαμβάκι γιατί εκείνη την ώρα δεν κρατούσα στα χέρια μου, ζήτησα από την ξαδέλφη μου την μητέρα του παιδιού και τελικά βρήκα και της το πήγα. Μου λέει… να σταυρώσετε με το λαδάκι του Αγίου Εφραίμ το παιδί σας και μου δίνει το βαμβάκι με το λάδι… αμέσως μετά γυρνάω και το δίνω στην μητέρα του παιδιού που βρισκόταν πίσω μου.
Γυρνάω πάλι πίσω για να ευχαριστήσω την κυρία και αυτή ήταν άφαντη… δεν την είδαν πουθενά, έτρεξα στις σκάλες, βγήκα έξω, ρώτησα γιατρούς, νοσηλευτές τίποτα. Τελικά ενοχλημένος και στεναχωρημένος όπως ήμουν αποφασίζω να φύγω από το νοσοκομείο. Για δύο μέρες δεν πήγαν καθόλου… καθόμουν απογοητευμένος σπίτι και περίμενα να ακούσω το κακό. Πράγματι σε δύο μέρες χτυπά το τηλέφωνο και προς έκπληξη όλων μαθαίνουμε ότι ο ανιψιός μου ο Μιχάλης , είναι καλύτερα… συνήλθε, είχε επαφή με το περιβάλλον και μεταφέρθηκε δίπλα σε μια παραεντατική όπως την έλεγαν οι γιατροί. Ενάμιση μήνα ήταν η παραμονή του Μιχάλη στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Τόσες μέρες χρειάστηκαν για να ζήσει ο Μιχάλης», μας λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βασιλάκης και τα μάτια του βουρκώνουν.
«Οι γονείς του μετά το εξιτήριο πήγαν στην Αγγλία μαζί με τις εξετάσεις και τρέλαναν τους γιατρούς, όλοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ζει αυτός ο νέος. Και όμως ο ανιψιός μου ζει και βασιλεύει μετά από 15 χρόνια και είναι μια χαρά στην υγεία του».
«Προσωπικά»…. επισημαίνει ο κ. Μάρκος «δεν γνώριζα καν ποιος είναι ο Άγιος Εφραίμ ούτε καν θυμόμουν το όνομα, η γυναίκα μου το θύμισε όταν την ρώτησα. Παρόλα αυτά το γεγονός με έκανε να ξεκινήσω να ψάχνω στο διαδίκτυο, για την χάρη του. Έτσι έμαθα ότι στην Νέα Μάκρη στην Αθήνα, βρίσκεται ολόκληρο το σκήνωμα του. Έκλεισα εισιτήριο και τις επόμενες μέρες πήγα για επίσκεψη.
Όχι μόνο μία φορά αλλά και άλλες, ώσπου συμβαίνει σε μια από αυτές τις επισκέψεις το εξής αξιοθαύμαστο. Γνώρισα την γερόντισσα της μονής, μιας και το μοναστήρι το Αγίου Εφραίμ είναι γυναικείο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ άλλοτε να την γνωρίσω για να της πω την ιστορία μου… εκείνη την μέρα κάτι μέσα μου με έκανε να σταματήσω για να την γνωρίσω. Πριν ξεκινήσω να της πω ποιος είμαι η γερόντισσα μου λέει… γεια σου Μάρκο, σε περίμενα εδώ και καιρό άργησες. Και μου είπε μόνη της όλη την ιστορία. Τι είχε συμβεί στον ανιψιό μου και που είχε φτάσει μέχρι σήμερα…» έμεινα αποσβολωμένος να την κοιτώ.
Μετά την συγκλονιστική επίσκεψη στον Άγιο Εφραίμ στην Νέα Μάκρη, ο κ. Μάρκος Βασιλάκης αποφασίζει να κάνει ένα δώρο στον άγιο και επιλέγει μαζί με την γυναίκα του, να φτιάξουν μία εκκλησία στο όνομα του. Από το 2004 μέχρι σήμερα η εκκλησία του Αγίου Εφραίμ στην Ρογδιά, χτίζετε βήμα βήμα, λιθαράκι λιθαράκι από το κρητικό ζευγάρι, κάτοικοι και οι δύο Ηρακλείου.
«Όλες μας οι οικονομίες και τα χρήματα από την δουλειά έρχονται εδώ», αναφέρει στο ekriti.gr ο κ. Βασιλάκης. «Από το 2004 μέχρι σήμερα δεν πάμε πουθενά με την οικογένεια μου. Ούτε βόλτες, ούτε εκδρομές, ούτε γλέντια και ξενύχτια, χτίζουμε μόνο χτίζουμε… Πρόσφατα είχαμε και την γιορτή του, με αρκετό κόσμο να μας επισκέπτεται. Εύχομαι ο άγιος να μας έχει όλους καλά», ο κ. Μάρκος Βασιλάκης ολοκληρώνει.
