Ένα κείμενο από τον Βασίλη Ξεσφίγγη
Το 2018 με την βοήθεια των αναγνωστών του melissocosmos.blogspot μαζέψαμε μέλι και το μοιράσαμε σε κοινωφελή ιδρύματα για παιδιά. Είχαμε παραδώσει 150 κιλά μέλι και στην Κιβωτό του Κόσμου και πήγαμε στην δομή της Ηπείρου στην Πωγωνιανή όπου εκεί το παραδώσαμε και έχουμε παρακάτω φωτογραφικό υλικό και βίντεο με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Εκεί είδαμε με τα μάτια μας ένα τεράστιο έργο γι αυτό παρά τα όσα ακούγονται χωρίς να θέλω να υποστηρίξω κανέναν, δεν μπορώ να πιστέψω τα όσα ακούω.
Γιατί είδαμε ανθρώπους γλυκούς, γυναίκες που ήταν σαν μάνες για τα μικρά παιδιά, παιδαγωγούς που για να πάρουν μια θέση πρώτα τους εξέταζε ψυχολόγος και ψυχίατρος.
Ακόμα και αν ξέφευγε κάποιος με παραβατική συμπεριφορά και ξεγελούσε τους ειδικούς και έπαιρνε την θέση, νομίζω οι υπόλοιποι συνάδελφοι του θα έβλεπαν κάτι, δεν θα μπορούσε να κρυφτει.
Δεν είναι τόσο απλό το θέμα.
Το 2018 που μιλήσαμε με την κιβωτό του κόσμου, βοηθούσε πάνω από χίλια παιδιά.
Στα 24 χρόνια λειτουργίας της πέρασαν δεκάδες χιλιάδες παιδιά από την Κιβωτό.
Αν γινόταν κάτι άσχημο θα έπρεπε να είχε βγει στην επιφάνεια πάρα πολύ γρήγορα.
Επιπλέον εμείς είδαμε μια δομή που προσπαθούσει να παραδώσει στην κοινωνία ολοκληρωμένους και καταρτισμένους ανθρώπους.
Είδαμε εργαστήρια μέσα στην δομή οπού παράγονταν τρόφιμα για τα παιδιά και ταυτόχρονα τα παιδιά μάθαιναν και την δουλειά.
Δηλαδή υπήρχε σχολή τυροκομίας, υπήρχε ξυλουργικό εργαστήριο, μελισσοκομικό εργαστήριο, εργαστήριο ζυμαρικών, θερμοκήπια κτλ.
Ώστε οι νέοι μετά την ενηλικίωση τους να μπορέσουν να γνωρίζουν και ένα επάγγελμα.
Αυτά δεν μπορεί να θεωρηθούν ως καταναγκαστική εργασία όπως κάποιοι χρεώνουν άδικα την κιβωτο γιατί αυτές οι δραστηρίοτητες ήταν ουσιαστικά μαθήματα για τα παιδιά ώστε να μάθουν την δουλειά.
Ένα παιδί ακόμα και στην οικογένεια του θα συμμετάσχει στην οικογενειακή εργασία και τελικά θα μάθει το επάγγελμα του πατέρα ή της οικογένειας.
Αυτό ακριβώς προσπαθούσε να πετύχει και η κιβωτός και δεν νομίζω κανένας σώφρον άνθρωπος να μπορεί να διαφωνήσει με αυτή την λογική.
Άρα η κατηγορία ότι στην Κιβωτό καταπίεζαν τα παιδιά να δουλεύουν, για εμάς που πήγαμε και είδαμε πως λειτουργούσε το σύστημα δεν στέκει με τίποτα, μα με τίποτα.
Τέλος θα πω αυτό που είδα με τα μάτια μου.
Είδα μικρά παιδάκια, να τα προσέχουν γυναίκες και να τους φέρονται τόσο καλά που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Γιατί η μάνα θα το μαλώσει το παιδί της, μα εκεί μιλούσαν χαμηλόφωνα και με ευγένεια για να μην τρομάζουν τα παιδιά.
Είδα στη μέση του πουθενά να γίνονται ιδρύματα που μόνο καλό είχαν να δώσουν.
Ξέρω μου μεταφέρθηκε τότε ότι διάφοροι τύποι ζητούσαν δουλειά στην Κιβωτό και πολλές φορές την απαιτούσαν κιόλας εκβιαστικά, οπότε είμαι πάρα πολύ προσεκτικός.
Δεν μπορώ να πιστέψω και ας με συγχωρέσει ο Θεός αν κάνω λάθος, ότι στις δομές της Κιβωτού έγινε κάτι κακό.
Είναι άλλο πράγμα να μιλάς απ έξω, και άλλο να έχεις δει με τα μάτια σου τι γινόταν μέσα, γιατί εγώ πήγα μέσα και είδα.
Παρόλα αυτά έχω πλήρη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και πιστεύω ότι θα ρίξει άπλετο φως στην υπόθεση.
Φοβάμαι όμως ότι σπεύσαμε να καταδικάσουμε την Κιβωτό πριν η δικαιοσύνη αποφανθεί.
Παρακάτω υπάρχουν βίντεο με τις δραστηρίοτητες της δομής, και μιλάει για αυτήν και ένας παιδαγωγός.
Ακολουθεί η σχετική ανάρτηση του melissocosmos.blogspot του 2018:
Στις 23/12/2018, ξεκινήσαμε από το Αγρίνιο και κάναμε 450χλμ προκειμένου να μπορέσουμε να παραδώσουμε το μελάκι που οι Έλληνες μελισσοκόμοι μας έστειλαν για τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου ενώ σήμερα θα παραδώσουμε και στο Χαμόγελο του παιδιού.
Συγκεντρώσαμε κάτι περισσότερο από 300 κιλά μέλι, πήραμε 150 κιλά και το πήγαμε στην Πωγωνιανή ένα χωριό της Ηπείρου περίπου 50 κατοίκων 850 μέτρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα.
Φτάσαμε στις 16:00 το απόγευμα, αν και ημέρα Κυριακή που δεν είχε επισκεπτήριο, γίναμε δεκτοί, μας υποδέχτηκαν με αγάπη μας μίλησαν και μας ξενάγησαν στις εγκαταστάσεις.
Το τοπίο ήταν πανέμορφο παρθένο και πεντακάθαρο, ένα μεγάλο βελανιδοδάσος όπου το τσουχτερό κρύο το είχε κάνει να τινάξει τα παλιά του φύλλα μαρτυρούσε ότι ίσως η περιοχή μπορούσε να φιλοξενήσει μελίσσια για παραγωγή μελιτώματος.
Πήραμε άδεια να φωτογραφίσουμε και να βιντεοσκοπήσουμε οτιδήποτε από τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές, εκτός από τα παιδάκια, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό.
Καθίσαμε δίπλα από ένα ζεστό τζάκι και πήραμε απαντήσεις σε όλα μας τα ερωτήματα.
Πρώτα πρώτα πληροφορήθηκα ότι οι λόγοι που το ίδρυμα έκανε αυτό το σπίτι στην παραμεθόριο είναι δυο.
Ο πρώτος είναι για να μπορέσουν όταν με το καλό τα παιδιά μεγαλώσουν να παραμείνουν εκεί, στα χωριά αυτά που αργοσβηνουν από πληθυσμό γιατί είναι σημαντικό να έχουμε χωριά με πληθυσμό στις ακριτικές μας περιοχές.
Και ο δεύτερος λόγος είναι πως στην επαρχία στην εξοχή προσπαθούν να παράγουν προϊόντα και αγαθά ώστε να έχουν κάποια αυτάρκεια τροφών και να διανέμουν από αυτά και στα υπόλοιπα σπίτια στις αστικές περιοχές.
Για τον λόγο αυτό μας έκαναν έκκληση ότι έχουν απόλυτη ανάγκη για μελίσσια, κυψέλες και εξοπλισμό, για ζώα όλων των ειδών και για ζωοτροφές, ακόμα και για σπόρους φρούτων και βοτάνων.
Στηρίζονται πολύ στην αγάπη του κόσμου και στις δωρεές, για να βοηθήσουν τα περίπου 200 παιδιά που φιλοξενούνται στα σπίτια της Κιβωτού του Κόσμου, και να βοηθήσουν περισσότερα από χίλια άλλα παιδιά που έχουν προβλήματα και ανήκουν κυρίως σε μονογονεικές οικογένειες.
Και αυτή η στήριξη δεν είναι μόνο ένα πιάτο φαγητό.
Είναι οικονομική στήριξη, στεγαστική, ιατροφαρμακευτική στήριξη, ψυχολογική στήριξη, εργασιακή στήριξη, και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας.
Έχει κάνει κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία, που στελεχώνουν εθελοντές ιατροί μέσα στις εγκαταστάσεις στην Πωγωνιανή.
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Η Κιβωτός του Κόσμου φροντίζει στα Ιατρεία της και με κινητές μονάδες που έχει κάνει, και άπορους ασθενείς κατοίκους των γύρω χωριών που το έχουν ανάγκη.
Δυο κτηνοτρόφοι χάρισαν δυο αγελάδες, οι οποίες με την κατάλληλη φροντίδα παράγουν γάλα και τυρί για τα παιδιά.
Άλλοι κτηνοτρόφοι χάρισαν μερικά πρόβατα, και άλλοι μερικές κατσίκες.
Μια άλλη δωρεά χάρισε εξοπλισμό τυροκομείου και έτσι…
Το γάλα που συλλέγεται από αυτά τα ζώα γίνεται τυρί για τις ανάγκες των παιδιών.
Ωστόσο ακόμα δεν επαρκούν αυτές οι ποσότητες οπότε μας έγινε έκκληση να πούμε στον κόσμο ότι χρειάζονται περισσότερα ζώα και όποιος μπορεί να βοηθήσει.
Έτυχε μάλιστα όσο ήμαστε εκεί ο κτηνίατρος της μονάδας να φέρει 2 νέες κατσικούλες στο σπίτι από δωρεά κάποιου κτηνοτρόφου.
Στο εργαστήριο γίνονται διαφόρων ειδών τυριά.
Όπως είπαμε ο σκοπός πρώτα είναι η διατροφή και έπειτα η τέχνη.
Η οργάνωση δηλαδή προσπαθεί να δώσει και εργασιακά εφόδια στα παιδιά που φιλοξενεί, πολλά αγοράκια θα γίνουν μελλοντικοί τυροκόμοι στην Ήπειρο.
Υπάρχουν ακόμα, κουνέλια, αλλά και γουρουνάκια που εκτρέφονται για το κρέας τους και στέλνονται ασφαλώς όπου υπάρχει ανάγκη τροφής των παιδιών ανα την Ελλάδα.
Σε ότι αφορά την Μελισσοκομία.
Ο πατήρ Αντώνιος προσπαθεί και σε αυτόν τον τομέα.
Έχουν φτιάξει ένα μελισσοκομικό εργαστήριο, το εξόπλισαν με έναν μελιτοεξαγωγέα, με ένα μαχαίρι απολεπισμού, και έναν πάγκο απολεπισμού και από μερικά μελισσακια προσπαθούν να στήσουν μελισσοκομείο για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Μια κοπέλα εθελόντρια από το χωριό που έχει και και δικά της μελίσσια, πηγαίνει και φροντίζει και τα μελίσσια της Κιβωτού του Κόσμου.
Ένας εθελοντής ξυλουργός, πηγαίνει στο ξυλουργείο που έχει η Κιβωτός εκεί στην Πωγωνιανή και φτιάχνει τις κυψέλες και τα πλαίσια.
Και αυτός ο σκοπός είναι διπλός, και για να υπάρχουν κυψέλες και για να μαθαίνουν τα παιδιά την τέχνη του ξυλουργού.
Ωστόσο χρειάζονται και περισσότερες κυψέλες και περισσότερα μελίσσια και κάνουν έκκληση και για αυτά.
Σε ότι με αφορά, υποσχέθηκα πως όταν χωρίσω δικές μου παραφυάδες δεν θα ξεχάσω να κάνω και για την Κιβωτό του Κόσμου.
Επίσης ενημέρωσα πως αν υπάρξουν δυσκολίες με τα μελίσσια παρότι είμαι τόσο μακριά μπορώ να παω να τα δω.
Και επιπλέον…
Αν και η φιλοσοφία μου είναι πως αυτός που μεταδίδει γνώση, αυτός που διδάσκει καλό είναι να έχει άσπρα μαλλιά…
Προσφέρθηκα πως αν με χρειαστούν για να κάνουν κάποιο σεμινάριο, θεωρία ή πρακτική στα παιδιά και ας υπάρχει και συμμετοχή από ντόπιους μπορώ να το αναλάβω, και να παω να το κάνω κατ εξαίρεση για αυτούς.
Να πω πάντως ότι ο άνθρωπος που μας μιλάει είναι παιδαγωγός, δεν γνωρίζει από μελισσοκομία.
Εγώ πήγα είδα τα μελίσσια, δεν είναι περισσότερα από 15, έχουν ένα ωραίο μελισσοκομικό εργαστήριο, το οποίο όμως αν όλο αυτό το εγχείρημα αναπτυχθεί δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες χιλίων οικογενειών και 250 παιδιών που βοηθάει το ίδρυμα.
Επίσης οι κυψέλες είναι λίγες και παλιές, ενώ δεν βρήκα καθόλου βοηθητικό εξοπλισμό μελισσοτροφές κηρήθρες πατώματα κτλ που θα βοηθήσουν στην παραγωγή μελιού την άνοιξη.
Ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα κηπευτικά και τα βότανα από όλο αυτό έτσι δεν είναι;
Τα έχουν και αυτά, και δίνουν σε κάθε παιδί και από ένα μικρο κομματάκι γης, από ένα φυτό μια ντομάτα μια μελιτζάνα να το περιποιούνται για να μαθαίνουν την αξία της παραγωγής από νεαρή ηλικία.
Από όσα είδαμε και ακούσαμε στην Παγωνιανή τα αισθήματα μας είναι ανάμεικτα.
Είναι και ικανοποίησης που συμβάλαμε σε όλο αυτό, και απογοήτευσης όμως γιατί νιώσαμε ότι αυτό που κάναμε ήταν λίγο μπρος στις ανάγκες που υπάρχουν.
Δεν μπορούν με 150 κιλά μέλι που παραδώσαμε να καλυφθούν οι ανάγκες χιλίων παιδιών που βοηθάει η οργάνωση.
Νιώθω επίσης ότι σκοτωνόμαστε για τα συνδικαλιστικά και το ποιος θα επικρατήσει στον κλάδο και χάσαμε την ανθρωπιά μας και την διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο.
Τι αξία έχουν άραγε οι τίτλοι, τα αξιώματα και οι κόντρες, όταν δίπλα σου υπάρχουν παιδιά με ανάγκες, και αντι να προσπαθήσεις να τα βοηθήσεις κάθεσαι και τρώγεσαι για την καρέκλα;
Θα ήθελα να ζητήσω από τους Μελισσοκομικούς Συλλόγους της Ηπείρου να βοηθήσουν όπως και όσο μπορούν καθώς είναι πιο κοντά στην Πωγωνιανή.
Για να είμαι τυπικός απέναντι σας ότι το μελάκι σας παραδόθηκε, παραθέτω και τα παρακάτω αποδεικτικά στοιχεία.
