Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο πλεόν Ευρωβουλευτής Νίκος Αναδιώτης στην εφημερίδα «Espresso» και τη Βίβιαν Μπενάκου, αμέσως μετά την εκλογή του με το κόμμα Νίκη.
Η συνέντευξη του Νίκου Αναδιώτη μετά την εκλογή του
Ευρωβουλευτής με τη ΝΙΚΗ. Χαρά, ευθύνη, επίτευξη του στόχου, άγχος για το μέλλον ή τι άλλο αισθανθήκατε;
Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη και ανάγκη να ευχαριστήσω πρώτα απ’ όλα τον Τριαδικό Θεό, που με αξίωσε να ξεκινήσω και να βαδίσω αυτόν τον ωραίο αγώνα με τη ΝΙΚΗ. Ευχαριστώ την οικογένειά μου, που με στήριξε από την πρώτη στιγμή και αποτελεί τη σταθερή βάση της ζωής μου. Θερμή ευχαριστία πηγαίνει, επίσης, στον πρόεδρο της ΝΙΚΗΣ για την αταλάντευτη εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου, αλλά και στους συνυποψηφίους μου, που μαζί δώσαμε έναν έντιμο και δυναμικό αγώνα, για το καλό όλου του ελληνικού λαού. Μαζί με την ευχαριστία, όμως, έχω ένα βαρύ αίσθημα σεβασμού και ευθύνης απέναντι σε όλον τον κόσμο της ΝΙΚΗΣ, που με τίμησε με την ψήφο του. Νιώθω τη μεγάλη δέσμευση να επιβεβαιώσω την επιλογή του κόσμου αυτού και να ενσαρκώσω τη φωνή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με αταλάντευτη αφοσίωση και αποφασιστικότητα, υπερασπιζόμενος τα εθνικά μας συμφέροντα, τις αξίες της οικογένειας και του πολιτισμού μας.
Η ΝΙΚΗ πέτυχε ακόμα μία νίκη. Ποιος κόσμος πιστεύετε ότι ήρθε κοντά σας και σας ψήφισε;
Ο κόσμος που ψήφισε τη ΝΙΚΗ είναι, νομίζω, το πιο απαιτητικό κοινό στο σύνολο των ψηφοφόρων. Δεν ψηφίζουν από διαμαρτυρία ούτε νιώθουν υποχρεωμένοι να πάνε στην κάλπη, αν δεν τους αντιπροσωπεύει κάτι. Ψηφίζουν γιατί ψηφίζουν ΝΙΚΗ, και ψηφίζουν ΝΙΚΗ από επιλογή. Ευαίσθητοι άνθρωποι, με σεβασμό στην πίστη, τις αξίες και τον πολιτισμό μας, δεν θέλουν να πληγωθούν, γιατί εύκολα ανιχνεύουν τα ψέματα, τους θεατρινισμούς και τον πολιτικαντισμό. Είναι η «μαγιά» και η φωνή της συνείδησης του ελληνικού λαού. Αξιώνουν καθαρότητα, μαχητικότητα, ειλικρίνεια, απλότητα, εντιμότητα.
Το Ευρωκοινοβούλιο είναι χώρος υψηλών απαιτήσεων και γνώσης. Είστε έτοιμος;
Προφανώς υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις σε ειδίκευση και γνώση στο Ευρωκοινοβούλιο. Αυτές τις απαιτήσεις θα τις εκπληρώσω στο έπακρο, με την υποστήριξη της ΝΙΚΗΣ και με ένα ικανότατο επιτελείο επιστημονικών συνεργατών, ώστε το κοινοβουλευτικό μας έργο να είναι σοβαρό και ουσιαστικό. Αλλά θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο: Εχουμε δει πολλούς περισπούδαστους και πολυπτυχιούχους να ψηφίζουν απίστευτα νομοσχέδια, που βλάπτουν την πατρίδα μας. Αυτοί που ψήφισαν Μνημόνια και έσυραν τον λαό μας σε ανείπωτες περιπέτειες, γεμάτοι διδακτορικά είναι. Τα διδακτορικά βοηθούν στις ικανότητες, αλλά η προσφορά στην πατρίδα ολοκληρώνεται και διασφαλίζεται με την ακεραιότητα και την πίστη σε βασικές αξίες. Το βασικότερο στοιχείο, επομένως, είναι οι πράξεις να αντανακλούν με συνέπεια τα λόγια και τις σκέψεις.
Σε ποια πολιτική ομάδα της Ε.Ε. θα ανήκει το κόμμα της ΝΙΚΗΣ; Το ρωτώ γιατί υπάρχουν και οι συντηρητικοί της Μελόνι, με τους οποίους σε κάποια ζητήματα έχετε παραπλήσιες θέσεις…
Η ΝΙΚΗ δεν έχει την πρόθεση να προσεταιριστεί καμία από τις ευρωομάδες που μέχρι σήμερα υπήρχαν. Οι συσχετισμοί αλλάζουν, γίνονται νέες ζυμώσεις και δεν ξέρουμε τι θα προκύψει. Μπορεί σε ορισμένα θέματα να πλησιάζουν οι θέσεις μας με αυτές κάποιων ευρωομάδων, αλλά σε άλλα θέματα -κυρίως εξωτερικής πολιτικής- υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις. Μια και θίγετε την περίπτωση της κ. Μελόνι, βλέπουμε μία φιλοπόλεμη λογική απέναντι στη ρωσοουκρανική διένεξη. Εμείς στη ΝΙΚΗ είμαστε άνθρωποι της ειρήνης, δεν επιθυμούμε να σύρουμε τον ελληνικό λαό σε περιπέτειες για συμφέροντα τρίτων. Με απλά λόγια, λοιπόν, το ότι υπάρχουν προνόμια από τη συμμετοχή σε ευρωομάδες δεν σημαίνει ότι θα θυσιάσουμε και θα αλλοιώσουμε τις θέσεις και την ταυτότητά μας.
Γιατί είστε κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων; Υπάρχουν πολίτες που επιλέγουν αυτήν τη ζωή
Καθένας είναι ελεύθερος -αλλά και υπεύθυνος- για τις επιλογές του. Δεν είναι δουλειά μου να τις κρίνω, μόνο ο Κύριος θα κρίνει, και αυτό όταν έρθει η ώρα, αφού προς το παρόν εργάζεται για τη μετάνοια και τη σωτηρία κάθε ανθρώπου. Είναι διαφορετικό πράγμα οι προσωπικές επιλογές του κάθε ανθρώπου και διαφορετικό πράγμα η επιβολή μιας αφύσικης και επικίνδυνης νοοτροπίας στον ηθικό, νομικό και παιδαγωγικό πολιτισμό μας. Μεγάλωσα με απέραντο σεβασμό στον ιερό θεσμό της οικογένειας, ως ένωση ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Δεν είναι μόνο προσωπική μου άποψη. Αυτό λέει το Ιερό Ευαγγέλιο, το Σύνταγμά μας, η πολιτισμική μας παράδοση, η πανανθρώπινη λογική εδώ και χιλιετίες.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε τέτοιες οικογένειες μειονεκτούν σε κάτι, πιστεύετε;
Δυστυχώς, δεν είναι απλώς η προσωπική μου γνώμη, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι υπάρχει πολύπλευρη ζημιά στον ψυχισμό των παιδιών. Σήμερα η Νέα Δημοκρατία ως νομοθέτης αγνόησε το αίσθημα του ελληνικού λαού, ποδοπάτησε τις αξίες του, έκλεισε αυτιά και μάτια στην επιστήμη, και τελικά τι έκανε: στέρησε από παιδιά το δικαίωμα να πουν τη λέξη «μαμά» μεγαλώνοντας! Αδιανόητο! Πρόκειται για πολιτικό, ηθικό και νομικό έγκλημα. Ο σεβασμός της θέλησης του άλλου πρέπει να αγκαλιάζει και τους σιωπηλούς και απροστάτευτους, όπως είναι τα μικρά παιδιά. Ανεχόμενοι αυτό το νομοσχέδιο, επιτρέπουμε ως κοινωνία να δημιουργηθεί μία γενιά παιδιών μεγαλωμένων με αφύσικο τρόπο ζωής και με τραυματισμένη, δυστυχώς, την ψυχολογία τους. Πώς τα παιδιά στα σχολεία θα διδαχθούν τη βιολογική πραγματικότητα και τη φύση των πραγμάτων; Τι θα διδαχθούν για την οικογένεια; Αραγε, για τέτοια δύσκολα ερωτήματα θα ανέθετε ποτέ κανένας γονέας την απάντηση σε μία πολύχρωμη ομάδα, που παρελαύνει προκαλώντας τη δημόσια αιδώ και προσβάλλοντας εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα; Γιατί το υπουργείο Παιδείας επιβάλλει κάτι ενάντια στη συνείδηση και στις προστατευόμενες από το Σύνταγμα αξίες των γονέων;
Πότε ο Θεός και η Εκκλησία μπήκαν τόσο έντονα στη ζωή σας; Συνέβη κάτι που σας έφερε κοντά στον Θεό περισσότερο;
Είναι αρκετά χρόνια που άρχισα τον πνευματικό μου αγώνα. Η αποκάλυψη Του Θεού στη ζωή του καθενός ανθρώπου είναι πολύ προσωπική και δύσκολα μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Το δεδομένο είναι πως, έχοντας κάποιος έναν πνευματικό πατέρα στη ζωή του και κάνοντάς του υπακοή, δεν έχει να φοβάται τίποτα, παρά μόνο να προοδεύει στη ζωή του.
Οντως είστε κατά του προγαμιαίου σεξ; Γιατί αυτό;
Ο σύγχρονος άνθρωπος τρέχει απεγνωσμένα να δοκιμάσει τα πάντα, να αποκτήσει εμπειρίες, γιατί νομίζει ότι κάπως έτσι θα βρει να ξεδιψάσει την ψυχή του και να βρει την ευτυχία του. Νομίζω ψάχνει μάταια, γιατί οι εμπειρίες είναι λάθος κατεύθυνση. Θυμάμαι μία επίκαιρη φράση του Αποστόλου Παύλου: «Είμαι ελεύθερος να κάνω τα πάντα, αλλά δεν με συμφέρει να κάνω τα πάντα». Προσπαθώ να ζω την πίστη μου χωρίς συμβιβασμούς. Δεν είναι «πλαστελίνη» η Ορθοδοξία, να την κάνουμε βολική για τα πάθη και τις αδυναμίες μας. Οι προγαμιαίες σχέσεις είναι, όντως, αμαρτία. Ομως, το σπουδαίο είναι να κατανοήσουμε και το γιατί. Σήμερα, δηλαδή, που έχουμε όλη την ελευθερία των προγαμιαίων σχέσεων, έχουμε άραγε περισσότερους ευτυχισμένους γάμους και λιγότερα διαζύγια; Ή μήπως γίνεται κανείς πιο ευτυχισμένος στον γάμο του, αν στο μυαλό του συγκρίνει μνήμες και εμπειρίες και με άλλα πέντε, δέκα ή πενήντα πρόσωπα; Ο Αγιος Παΐσιος έλεγε ότι οι δύο σπουδαιότερες αιτίες για τα διαζύγια είναι ο εγωισμός και η φιληδονία. Υπάρχει μία πολύ όμορφη λέξη στον πολιτισμό μας, λέγεται «παρθενία». Συγκινούμαστε όταν ψέλνουμε στη Μανούλα Παναγία μας: «Την ωραιότητα της παρθενίας σου…» Σήμερα έχει κακώς επικρατήσει να θεωρείται η προγαμιαία παρθενία περίπου ως αναπηρία ή ελάττωμα. Αξίζει να σκεφτούμε ότι είναι και δικαίωμα και αυτοσεβασμός.
Ποιοι επώνυμοι, από αυτούς με τους οποίους συνεργαστήκατε, σας έδωσαν ευχές;
Ο συνάδελφός μου ηθοποιός Κώστας Αποστολάκης, η Ελένη Τσολάκη, ο Κώστας Φραγκολιάς, πολλοί άλλοι φίλοι, ενώ μήνυμα μου έστειλε και ο Δημήτρης Παπανώτας, με τον οποίο παλαιότερα είχαμε συνεργαστεί.
Η ηθοποιία τέρμα για εσάς τώρα;
Νομίζω ότι αποκτά ένα νέο νόημα. Το να είσαι ηθοποιός, να «ποιείς τα ήθη» δηλαδή, είναι και αυτό μία έκφανση της πολιτικής ζωής. Ο πολιτικός πρέπει να δίνει παράδειγμα στους συμπολίτες του, να τους παρακινεί στο καλό, να τους δίνει θάρρος. Αυτού του είδους την καλή ηθοποιία, που δεν έχει μάσκες και ψεύτικους ρόλους, αλλά δείχνει παράδειγμα προς μίμηση, επιδιώκω να την καλλιεργήσω με όλες μου τις δυνάμεις.
Προσεύχεστε στη ζωή σας; Αμαρτίες για τις οποίες μετανιώσατε;
Καθημερινά προσπαθώ να έχω τον νου μου στο τι αρέσει στον Θεό. Τώρα, το ερώτημα για τις αμαρτίες είναι «παγίδα», γιατί για όλες τις αμαρτίες μετανιώνει κανείς. Εξηγούμαι: Αν κάτι το αναγνωρίζω ως αμαρτία, σημαίνει ότι με έχει βλάψει, μου έχει τραυματίσει την ψυχή. Υπάρχουν, λοιπόν, τραύματα της ψυχής για τα οποία δεν θα μετάνιωνα; Κανένα. Εχω τραυματίσει την ψυχή μου με αμαρτίες; Πολλές φορές! Αλλά αυτό είναι ο αγώνας μας. Προσέχουμε να μην πέσουμε και αν πέσουμε, αγωνιζόμαστε να ξανασηκωθούμε, μέχρι τελικής νίκης.