Ο Νίκος Παπαναστασίου βιώνει το δικό του δράμα, καθώς η μοίρα του έχει δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο, κυρίως τα τελευταία χρόνια.
Ο Νίκος Παπαναστασίου, είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών. Μας έχει χαρίσει στιγμές απίστευτου γέλιου, λαμβάνοντας διθυραμβικά σχόλια από τον κόσμο.
Ωστόσο, ο ίδιος βίωσε τραγικές στιγμές, κατ’ αρχάς, την περίοδο της Χούντας, καθώς βασανίστηκε άγρια, εικόνες που μέχρι τώρα έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη του .Ο ίδιος έχει πει χαρακτηριστικά:
«Ήταν ένα πολύ σημαντικέ κομμάτι της ζωής μου το ότι έκανα φυλακή, ότι βγήκα στο δρόμο και φώναξα για τη Δημοκρατία και φώναξα “κάτω η Χούντα”. Είχα δικαστεί τρία χρόνια, αλλά με βγάλανε στα δυόμισι… Ήταν στιγμές ανεξίτηλες. Δεν ξεχνιούνται με τίποτα. Ήμουν ευτυχισμένος. Με έδερναν κι εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα».
Αργότερα, ο ίδιος προσπάθησε να ανακτήσει τις δυνάμεις του, κάνοντας την αγάπη του επάγγελμα. Οι εποχές ατελείωτης δόξας και οι θετικές κριτικές που λάμβανε συνεχώς, ήταν οι περίοδοι που έδειχνε να βρίσκει και πάλι τον εαυτό του. Ώσπου το 2011, λυγίζει για ακόμα μία φορά μπροστά στο πιο σκληρό παιχνίδι της μοίρας. Και αυτό ήταν που τον αποτελείωσε.
Η 23χρονη κορούλα του, Εύα, παίρνει την απόφαση να δώσει οριστικό τέλος στη ζωή της μέσα στο ίδιο της το σπίτι, βυθίζοντας σε απέραντη θλίψη την οικογένεια της.
Συγκεκριμένα, η ίδια έπασχε από νευρική βουλιμία, γεγονός που το αντιμετώπιζε με σωστή δόση χαπιών, συμβουλευόμενη τον γιατρό της. Η εσωστρέφεια της όμως και οι έντονοι προβληματισμοί της την οδήγησαν στον πρόωρο θάνατο της, παίρνοντας όλη την σακούλα των χαπιών. Συγκεκριμένα, η μοιραία εκείνη νύχτα έμελλε να γίνει ο εφιάλτης της οικογένειας.
«Κατά τις δώδεκα και μισή τη νύχτα, η πρώην σύζυγος μου άκουσε ένα θόρυβο. Ακούσανε (μαζί με το γιο μου), να πέφτει η Εύα και όταν μπήκανε την είδαν να σπαρταράει στο πάτωμα». Ο ηθοποιός έχασε την γη κάτω από τα πόδια του, μόλις αντίκρισε το αγγελούδι του να σπαρταράει στο πάτωμα. Έντρομη η οικογένεια της, την μετέφερε εσπευσμένα στο Ασκληπιείο Βούλας. «Τέσσερις ώρες στο Ασκληπιείο Βούλας βρίσκονταν από πάνω της δεκαπέντε γιατροί. Αν την προλαβαίναμε στην αρχή, θα της κάναμε μια πλύση στομάχου και θα σωνόταν το κορίτσι μας. Πήγε η κορούλα μου τσάμπα και βερεσέ».
Η σχέση του με την κόρη του ήταν πολύ καλή, παρ’ όλο που ήταν παιδί χωρισμένων γονιών. Ο ίδιος καταλάβαινε ότι η κόρη του είναι κάπως ανήσυχη, δίχως όμως να αντιληφθεί ότι θα έφτανε σε τέτοια αποτρόπαια κίνηση.
Τα δάκρυα τρέχουν ασταμάτητα όταν ζωντανεύουν οι μνήμες από τις όμορφες στιγμές που είχαν ζήσει μαζί. Διότι, όσο και να περνάει ο χρόνος, η απώλεια της Εύας ξεριζώνει την ψυχή του και σίγουρα ο πόνος γίνεται ολοένα και πιο αβάσταχτος.
Τα τελευταία χρόνια, ο ηθοποιός, ζει απομονωμένος στο χωριό Επτάλοφο, στον νομό Φωκίδας. Άλλωστε έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη του:
«Δεν την έχω νιώσει τη μοναξιά στο χωριό. Είναι τόσο μαγευτικά που είμαι γεμάτος. Μου λείπει το θέατρο και ο κινηματόγραφος, όπως λείπει σε όλους τους ηθοποιούς. Στο θέατρο κάτι θα κάνω. Το αγαπάω το θέατρο…Η απομόνωση μερικές φορές είναι γοητευτική. Μερικές φορές σκληρή. Δε μου λείπει τίποτα εδώ. Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έχω εξοικειωθεί». Τον ελεύθερο του χρόνο κάνει τζόκινγκ, ποδήλατο, διαβάζει ατελείωτες ώρες μπροστά στο αναμμένο τζάκι, απολαμβάνοντας ήρεμες και χαλαρές στιγμές, σύμφωνα με το Χάι.gossip-tv.gr