Η καριέρα του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη έχει ταυτιστεί με το όνομα του Χρήστου Νικολόπουλου, και δικαιολογημένα, αφού είναι ο άνθρωπος πίσω από τις μεγάλες του επιτυχίες, όπως το τραγούδι «Υπάρχω», το οποίο φέρει ως τίτλο η αφιερωματική ταινία για τη ζωή του λαϊκού ερμηνευτή. Εντούτοις, αυτή η συνεργασία που εξελίχθηκε σε αδελφική σχέση, μετατράπηκε σε έναν πόλεμο, που έφτασε μέχρι και στις δικαστικές αίθουσες.
Στην πορεία αυτής της διαμάχης, που άνοιξε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και δεν έκλεισε (παρά ένα μικρό διάλειμμα ειρήνης), και οι δύο πλευρές είχαν ευκαιρίες να δώσουν τόπο στην οργή, αλλά αυτό δε συνέβη ποτέ, αφού κανένας από τους δύο δεν έκανε στην άκρη τον εγωισμό του.
Άλλωστε, στην πορεία είχαν ειπωθεί τόσα πολλά και μάλιστα με ακραίο και προσβλητικό τρόπο, που έκαναν δύο τόσο μεγάλες προσωπικότητες όπως αυτοί οι δύο καταξιωμένοι άνθρωποι να μη θέλουν να βάλουν νερό στο κρασί τους, θεωρώντας ότι μια τέτοια κίνηση θα φανέρωνε αδυναμία.
Σε κάθε περίπτωση, τα πρώτα μαύρα σύννεφα στις σχέσεις τους έγιναν ορατά στα τέλη της δεκαετίας του ’70 κι ενώ είχαν προηγηθεί σχεδόν 15 χρόνια πορείας που είχαν δημιουργήσει μερικές σπουδαίες επιτυχίες, οι οποίες καθιέρωσαν και τους δύο, όπως τα «Νυχτερίδες και αράχνες», «Απόψε σ’ έχω στην αγκαλιά μου», «Αγριολούλουδο» και φυσικά το αξεπέραστο «Υπάρχω».
Οι κόντρες αφορούσαν, μεταξύ άλλων, και για την πατρότητα ορισμένων τραγουδιών, ενώ ειδικά για το «Υπάρχω», αυτήν την υπέροχη δουλειά του τεράστιου Πυθαγόρα σε στίχους και ενορχήστρωση, υπήρξε ακόμη ένα αγκάθι. Μια εταιρεία οινοπνευματωδών ποτών στη Μαγνησία, θέλησε να κυκλοφορήσει ένα ούζο με την ίδια ονομασία το 1979. Φαίνεται ότι κατά τη διάρκεια εκείνων των συζητήσεων, κάτι πήγε στραβά, με τον Στέλιο Καζαντζίδη να έχει δεύτερες σκέψεις πάνω στη χορηγική συμφωνία, ενώ την ίδια ώρα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ένα άλλο γεγονός.
Την ίδια περίοδο, ο μεγάλος Έλληνας ερμηνευτής βρισκόταν (για ακόμη μία φορά) σε διαμάχη με τη δισκογραφική εταιρεία του, που εκείνη τη χρονική στιγμή ήταν η MINOS, και δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την απόπειρα του Χρήστου Νικολόπουλου να μεσολαβήσει ώστε να τα βρουν μεταξύ τους. Φαίνεται, μάλιστα, ότι στο μυαλό του Καζαντζίδη ο συνεργάτης του έδειχνε να παίρνει το μέρος του αντιπάλου του και αυτό οδήγησε τον γνωστό για το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του τραγουδιστή σε δημόσιες δηλώσεις γεμάτες ακραίους χαρακτηρισμούς.
Ωστόσο, περίπου μια δεκαετία αργότερα, φάνηκε ότι οι δυο τους βρήκαν έναν κοινό τόπο. Μετά από παρεμβάσεις ατόμων του περιβάλλοντός τους, μόνιασαν ξανά και μάλιστα μπήκαν μαζί στο στούντιο. Πρώτα για το διπλό άλμπουμ «Όσα δεν είπα» και στη συνέχεια για το μυθικό «Βραδιάζει», που με 325.000 κομμάτια έγινε ο δίσκος του Χρήστου Νικολόπουλου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις!
«Νιώθω αηδία για αυτόν τον άνθρωπο»
Δυστυχώς, αυτή η ανακωχή δεν κράτησε για πολύ, αφού στο μεταξύ ο Στέλιος Καζαντζίδης παρέμενε σε δικαστική διαμάχη με τον Μίνωα Μάτσα, ενώ ο Χρήστος Νικολόπουλος συνέχιζε να συνεργάζεται μαζί του. Ίσως τότε στο μυαλό του τραγουδιστή «καρφώθηκε» η ιδέα ότι ο συνθέτης δε λειτουργούσε ως φίλος του αλλά περισσότερο ως «Δούρειος Ίππος» της δισκογραφικής.
Μάλιστα, ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε προχωρήσει σε πολύ σκληρά λόγια εναντίον του Χρήστου Νικολόπουλου, λέγοντας, μέταξύ άλλων, σε συνέντευξή του το 1997: «Μην το λέτε συχνά το όνομα αυτό, γιατί νιώθω αηδία! Ειλικρινά σας το λέω, ντρέπομαι για ό,τι έχω κάνει για αυτόν τον άνθρωπο. Αν έγινε γνωστός, έγινε από την φωνή μου και από αυτά που κατά καιρούς έχουμε πει».
@thelordane #kazantzidis #fyp #xybzca ♬ πρωτότυπος ήχος – thelordane
Σύμφωνα με τον Χρήστο Νικολόπουλο, από όλα όσα είπε για αυτόν εκείνη την εποχή ο Στέλιος Καζαντζίδης, αυτό που τον πείραξε περισσότερο ήταν οι αναφορές στον πατέρα του, γεγονός που τον έκανε και τον ίδιο αδιάλλακτο. Μοιραία οι δυο τους οδηγήθηκαν ξανά στα δικαστήρια, με πολλά να στέκονται αφορμή. Πέρα δηλαδή από την πατρότητα των τραγουδιών, μπήκαν στη μέση και πολλά άλλα, με τον συνθέτη μάλιστα να κερδίζει δύο φορές ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του τραγουδιστή, ώστε να σταματήσει ο τελευταίος να αναφέρεται σε εκείνον με υποτιμητικά σχόλια.
Έκτοτε, οι δυο τους δεν ξαναμίλησαν, ούτε ήρθαν σε επαφή. Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης πλησίαζε προς το τέλος της ζωής του, εξέφρασε την επιθυμία να μπει ένα τέλος. Όπως, όμως, αποκάλυψε ο ίδιος ο Χρήστος Νικολόπουλος, αρνήθηκε να τον συναντήσει κι ας ήταν μια από τις τελευταίες επιθυμίες του. «Δεν ξαναμιλήσαμε έκτοτε. Λίγο πριν πεθάνει ζήτησε να με δει και δεν πήγα. Πιστεύω πως έκανα λάθος. Άκουσα από έναν φιλόσοφο πως ό,τι κακό αφήνεις πίσω σου σε ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή σου. Πιστεύω ότι έκανα λάθος που δεν πήγα», είπε χαρακτηριστικά μιλώντας στον Νίκο Χατζηνικολάου….
