Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ Ι. ΝΑΟΝ ΤΟΥ.
Οπως αναφέρει η αείμνηστη Μητέρα Μακαρία, σ’ ένα από τα βιβλία τού Αγίου, μία γυναίκα
η οποία υπηρετούσε τα παιδιά τού Ορφανοτροφείου, που είχαν κάποτε στο Μοναστήρι, ένα βράδι, όπως της είπε, ΔΙΕΚΡΙΝΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΘΑΛΑΜΟΥ.
Προς στιγμήν, νόμιζε ότι ήταν η Γερόντισα και τη φώναξε. Μα ξαφινικά, ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΦΩΤΙΣΕ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΗΝ ΔΙΕΚΡΙΝΕ ΚΑΘΑΡΑ
ΤΟΝ ΑΓΙΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ 4 ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ ΤΡΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ 1 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΜΕ ΦΩΤΕΙΝΟ ΣΤΑΥΡΟ και της είπε: «Μεγαλομάρτυς Εφραίμ…».
Από τότε που βρέθηκαν τα Ι. Λείψανά τού Αγίου και φανέρωσε ο Ίδιος την ταυτότητά Του, οι μοναχές προσεύχονταν και παρακαλούσαν ΝΑ ΤΙΣ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ Ν’ ΑΝΕΓΕΙΡΟΥΝ ΤΟΝ Ι. ΝΑΟΝ ΤΟΥ και να που μ’ εκείνο τ΄όραμα τους αποκάλυψε, ότι η επιθυμία τους θα υλοποιηθεί, όπως κι έγινε.
Όταν, επιτέλους, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, που η Θεία πρόνοια όρισε, Ο Ι. ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΠΕΤΡΑ, ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΚΑΛΛΟΥΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ,
που έμοιαζε με μικρό παλατάκι και πάντα το καμάρωνε η Γερόντισα. Κάποια στιγμή όμως, το κομψοτέχνημα εκείνο καταδαφίστηκε και πολλοί λυπήθηκαν γι’ αυτό, αλλά, κατά θεία
οικονομία, η πέτρα του μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι και με αυτήν χτίστηκε η Εκκλησία τού Αγίου, που βλέπουμε στη φωτ/φία, η οποία ΜΟΙΑΖΕΙ Μ’ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΟΥ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΙΔΕ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ (ο 4ος μικρός τρούλος είναι από την άλλη πλευρά, γι’ αυτό και δε φαίνεται).
Και ο Άγιος ευδόκησε ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο Ι. ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΤΡΕΙΟ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ, ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΩΝ ΠΟΝΕΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ.
Τον ευχαριστούμε με όλη μας την καρδιά και τον ευγνωμονούμε για τη συγκατάβασή Του και τ’ αμέτρητα θαύματά Του.
Από τα Εγκώμιά Του.
Νοσούντων ιατήρα, παρέσχεν ο Χριστός Σε, Εφραίμ τοις θλιβομένοις.Παρρησίαν έχων, προς Θεόν αληθώς, ΜΗ ΕΛΛΙΠΗΣ ΙΚΕΤΕΥΕΙΝ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ, ΛΥΤΡΩΘΗΝΑΙ ΣΥΜΦΟΡΩΝ ΚΑΙ
ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ.
ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ.
ΕΙΘΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ Θ’ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
