«Αν ήμουν στην Καστοριά, θα ‘βλεπα σχηματισμένο πάνω στα βαθύσκια πράσινα νερά της λίμνης, τον γνώριμο από τα παιδικά μου δρόμο του Αη-Σπυρίδωνα.
Το στενό μονοπάτι από άσπρο αφρό νερού, ξεκινημένο από το βορειοδυτικό ακρωτήρι του βουνού, να καταλήγει στην ακρογιαλιά, ακολουθώντας παράλληλη γραμμή με τα βράχια του βουνού.
Τον δρόμο του Αη-Σπυρίδωνα, που κάθε χρόνο, παραμονή της γιορτής του, τον αντικρύζουν με δέος οι Καστοριανοί. Γιατί, κάθε χρόνο, από το δρόμο αυτό της λίμνης, είτε καλωσυνάτη είναι αυτή, είτε φουρτουνιασμένη, έρχεται ο Άγιος Σπυρίδωνας, για να βρεθεί στη γιορτή του..»
Αυτά γράφει η εκλεκτή συμπολίτισσά μας Ιφιγένεια Διδασκάλου, μια γυναίκα που ενώνει το χθες με το σήμερα και δωρίζει γράφοντας στη νέα γενιά για τον καστοριανό τρόπο ζωής, με τους θρύλους και τον πολιτισμό του.
Ένας από αυτούς θέλει τον Άγιο Σπυρίδωνα να έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Καστοριά και εκεί να κοιμήθηκε. Αυτό συνδέει τους Καστοριανούς με τον Άη-Σπυρίδωνα, όπου ακόμα και σήμερα δείχνουν με σεβασμό και περηφάνεια το κελί που ασκήτεψε αλλά και την Εκκλησιά που έχτισαν οι πρόγονοί τους στη μνήμη του.
Εκεί τιμάται κάθε χρόνο και οι πιστοί Καστοριείς προστρέχουν στην προστασία του, ανάβουν το κεράκι τους, τις κανδήλες, κάνουν αρτοκλασία, τον τιμούν και τον γιορτάζουν με επισημότητα λαμπρή.
Και συνεχίζει : «..Παιδιά μικρά, θυμάμαι, όσες φορές πονούσαν τ’αυτιά μας, με το λαδάκι από την καντήλα του αγίου Σπυρίδωνα, που μέσα στ’αυτί μας έσταζεν η νιάνια Λένκω, γιατρευόμασταν.
Η νιάνια Λένκω ήταν, που από το παράθυρο του δοξάτου, μού ‘δειχνε το δρόμο του αγίου πάνω στη λίμνη. «Τηράς πέρα κατά την Αη-Σουτήρα πως έσχισε το νερό κι έγινε αυτή η λουρίδα από αφρό; Ε, αυτός είναι ου δρόμος που άνοιξε ου Αη-Σπυρίδωνας, με του πέρασμά του για να βρεθεί αύριο στη γιορτή του». Κι άνοιγα απορημένα τα παιδικά μου μάτια κι έβλεπα την άσπρη γραμμή πάνω στο νερό..».
Τον Άγιο που γνώρισε η Καστοριά γιορτάζει ο λαός της. Τον Άγιο που έζησε, που δίδαξε, που θαυματούργησε και θεράπευσε τα παιδιά της.
Να σημειώσουμε ότι, στη μνήμη του ετιμάτο και το παρεκκλήσι του Ιερού Επισκοπείου, καθώς και παρεκκλήσια στην πόλη της Καστοριάς αλλά και Μοναστήρια, ενώ σε πολλούς Ναούς της πόλης και της επαρχίας σώζονται τοιχογραφίες και φορητές εικόνες του Αγίου.
«Πάτερ, Σπυρίδων μακάριε, πρέσβευε διηνεκώς περιφρουρήσαι καὶ σώσαι τους τιμώντας σε απὸ πάσης προσβολής».
πηγη agioritikovima.gr
