Ο σύζυγός μου έχει συνταξιοδοτηθεί από τη δουλειά του εδώ και πέντε χρόνια. Εγώ δεν μπορώ να συνταξιοδοτηθώ, καθώς είμαι αυτοαπασχολούμενη.
Πάντοτε έπαιρνα άδεια από τη δουλειά για να τον φροντίζω με τα χειρουργεία στην πλάτη και το ισχίο του, όπως και τη μητέρα του, τον πατέρα του τα τελευταία 15 χρόνια. Φρόντιζα επίσης τα παιδιά του κατά τη διάρκεια των επισκέψεων τα Σαββατοκύριακα.
Περνάει τη συνταξιοδότησή του δύσκολα. Μένει στο κρεβάτι μέχρι τις 11 το πρωί και έχει αρχίσει να μιλάει ξανά με τις πρώην σχέσεις του από το λύκειο και το κολέγιο.
Όλες τους τον απάτησαν ή του ράγισαν την καρδιά. Η μία καταδικάστηκε για κλοπή σε βαθμό κακουργήματος για κλοπή από φιλανθρωπικό έρανο. Υποσχέθηκε αρχικά ότι θα εγκατέλειπε αυτές τις γυναίκες, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια μου έλεγε ψέματα ότι έχει επαφή μαζί τους.
Λέει ότι δεν θα έπρεπε να τις εγκαταλείψει επειδή «ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής του». Η Άμπι, ρπίσης του έδωσε αφροδίσια νοσήματα και τον εγκατέλειψε, ενώ εγώ ήμουν ηλίθια, καθώς ήμουν πιστή
Κατά διαστήματα, εγκατελείπει το σπίτι μας, αλλά επιστρέφει μετά από λίγες ώρες.
Ανοίγεται περισσότερο σε αυτές τις γυναίκες και αυτές με κατηγορούν εξαιτίας των ψεμάτων του.
Τι μπορώ να κάνω;
