Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ορισμένα δημοφιλή φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη μνήμη και τη λειτουργία του εγκεφάλου τους.
Είναι σημαντικό να διερευνήσετε εάν τα φάρμακα που παίρνετε μπορεί να συμβάλλουν στην γνωστική σας επιδείνωση. Ορισμένα φάρμακα που λαμβάνονται χωρίς επαρκή επίβλεψη μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στον εγκέφαλο. Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τις σκέψεις μας ασφαλείς ενώ αντιμετωπίζουμε άλλες παθήσεις;
Οι Κίνδυνοι της Ομεπραζόλης για τον Εγκέφαλο
Η ομεπραζόλη συνιστάται συνήθως για τη θεραπεία συμπτωμάτων όπως η καούρα. Κατατάσσεται ως αναστολέας αντλίας πρωτονίων (PPI), μαζί με τη λανσοπραζόλη, την παντοπραζόλη και την εσομεπραζόλη. Αν και αυτά τα φάρμακα μειώνουν την παραγωγή οξέος στομάχου, η μακροχρόνια χρήση τους έχει συσχετιστεί με σημαντικούς κινδύνους για την υγεία του εγκεφάλου.
Αντιχολινεργικά: Η Κρυφή Πλευρά των Δημοφιλών Φαρμάκων
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Πάρκινσον και των ουρολογικών προβλημάτων. Λειτουργούν αναστέλλοντας την ακετυλοχολίνη, έναν κρίσιμο νευροδιαβιβαστή που εμπλέκεται στη μνήμη και τη μάθηση. Μελέτες αποκαλύπτουν ότι αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας. Για παράδειγμα, μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον που παρακολούθησε πάνω από 3.500 ηλικιωμένους για δέκα χρόνια ανακάλυψε ότι όσοι χρησιμοποιούσαν αντιχολινεργικά σε τακτική βάση είχαν 54% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Κορτικοστεροειδή (στεροειδείς ορμόνες) και Εγκέφαλος
Τα κορτικοστεροειδή συνταγογραφούνται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας φλεγμονωδών και αυτοάνοσων διαταραχών. Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση, ιδιαίτερα από το στόμα, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές παρενέργειες όπως αποπροσανατολισμό, άγχος και κατάθλιψη. Σύμφωνα με μια βρετανική μελέτη, η μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Οι βενζοδιαζεπίνες αποτελούν έναν σιωπηλό κίνδυνο για τη μνήμη.
Οι βενζοδιαζεπίνες, συμπεριλαμβανομένης της αλπραζολάμης και της διαζεπάμης, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αϋπνίας και του άγχους. Αν και είναι ωφέλιμες βραχυπρόθεσμα, η μακροχρόνια χρήση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης νόσου Αλτσχάιμερ και προκαλεί μόνιμη εγκεφαλική βλάβη. Σύμφωνα με μια μελέτη, το 40% των ασθενών που χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα αναφέρουν διάφορες νευρολογικές επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας συγκέντρωσης.
Συνδέονται επίσης με αυξημένους κινδύνους σωματικής και ψυχικής εξάρτησης, καθιστώντας δύσκολη τη διακοπή του καπνίσματος για πολλούς ασθενείς. Για την αντιμετώπιση του άγχους και της αϋπνίας, οι γιατροί εξετάζουν μη φαρμακολογικές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της συμπεριφορικής θεραπείας.
Αμφεταμινές και η παγίδα μνήμης
Οι αμφεταμινές χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ. Αν και αυξάνουν προσωρινά τη συγκέντρωση, η επίμονη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει απώλεια μνήμης και άλλα μακροχρόνια γνωστικά ελλείμματα. Προκαλούν σωματικό και συναισθηματικό εθισμό και μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές επιπλοκές, όπως καρδιακές αρρυθμίες.
Είναι σημαντικό οι επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν στενά τα φάρμακά τους. Θα πρέπει επίσης να διερευνηθούν οι μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις, όπως η συμπεριφορική θεραπεία.
Αντιισταμινικά πρώτης γενιάς: Ανακούφιση τώρα, πρόβλημα αύριο
Τα αντιισταμινικά πρώτης γενιάς, όπως η διφαινυδραμίνη, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αλλεργιών, αλλά μπορεί να προκαλέσουν γνωστική εξασθένηση λόγω των αντιχολινεργικών τους ιδιοτήτων. Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η συνεχής χρήση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο άνοιας.
Για τη μακροχρόνια θεραπεία αλλεργιών, προτιμώνται λιγότερο επικίνδυνες επιλογές, όπως η κετιριζίνη. Πριν από τη λήψη αυτών των φαρμάκων για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας.
Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά μπορούν να προκαλέσουν απώλεια μνήμης.
Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, όπως η αμιτριπτυλίνη, ενισχύουν τη διαθεσιμότητα πολλών νευροδιαβιβαστών ενώ ταυτόχρονα έχουν αντιχολινεργικές επιδράσεις. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας και γνωστικής εξασθένησης, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα.
