Τσακίζουν κόκαλα οι προφητείες του Άγιου Παΐσιου, πολλές από τις οποίες έχουν εκπληρωθεί. Μία από εκείνες που συγκλονίζουν είναι και εκείνη για την κλιματική αλλαγή και την δοκιμασία από τον Θεό.
Ο Θεός να λυπηθή τον κόσμο, να μας ευχπλαχνισθή, να ρίχνη καμμιά βροχή, διατί, αν συνεχίσουν οι ανομβρίες, σιγά-σιγά θα ξεραθούν και τα φύλλα των Δένδρων και δεν θα βλέπουμε όχι μόνον πράσινη ελιά αλλά ούτε φύλλο πράσινο. Ό,τι κι αν σπείρη ο άνθρωπος, αν ο Θεός δεν ρίξει από πάνω τον αγιασμό, την βροχή, τίποτε δεν γίνεται.
Η βροχή είναι αγιασμός
Ο καημένος ο κόσμος, αύτως όπως έμαθε με πολλά νερά, τί θα κάνει με την χρημοσύνη του νερού; Εκτός που από την αμαρτία δεν ρίχνει νερό ο Θεός, αλλά και τόσο νερό που ξοδεύουν οι άνθρωποι, πώς να φθάσει; Σκέφτομαι στις πόλεις τί θα γίνει! Μόνο για το καζανάκι θέλουν έναν τενεκέ νερό. Θα γεμίσουν μικρόβια, ύστερα χολέρα. Θα πεθαίνουν και θα τους αφήνουν άταφούς τους νεκρούς και θα ρίχνουν σκόνη για απολύμανση. Ευτυχώς ο Καλός Θεός ακόμη οικονομάει λίγο τον κόσμο.
Ζούμε σε χρόνια Αποκαλύψεως.
Η ανυδρία που περνούμε τόσα χρόνια, η ανομβρία, τί είναι; είχε παρουσιασθει ποτέ τέτοια ανομβρία; Νά, και δεύρο στην Χαλκιδική ξεράθηκε ένα ποτάμι, ψόφησαν τα ψάρια, βρωμούσε το μέρος. Στην Θεσσαλονίκη έχουν πρόβλημα. Το νερό της λίμνης του Μαραθώνα έχει κατεβει πολύ και φαίνονται νησάκια.
Η στάθμη του Πηνειού κατέβηκε. Ο Έβρος είχε λίγο νερό και οι Βούλγαροι το έφραξαν και έχει στερέψει. Αν γίνει κάτι, τα τάνκς περνούν. Και στην Κύπρο, αν δεν βρέξει φέτος, θα έχουν μεγάλο πρόβλημα νερού. Μόνον αυτά; Τόσα άλλα!… Τα Δένδρα, άλλα καίγονται, άλλα χαλάνε. Οι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.
Όταν ο κόσμος δεν μετανοή, τί βροχή να ρίξει ο Θεός; Αν έχει κανείς πεποίθηση στον Θεό, ξέρετε τί γίνεται; Μικρό πράγμα είναι να έχει κανείς σύμμαχο τον Θεό; Για τον Θεό δεν υπάρχει ούτε δύσκολο θέμα ούτε δύσκολη λύση.
Όλα είναι απλά για τον Θεό. Δεν χρησιμοποιεί μεγαλύτερη σφρίγος για τα υπερφυσικά και μικρότερη για τα φυσικά αλλά την ίδια ζωηράδα για όλα. Το κυριoτερο είναι ο άνθρωπος να γαντζωθει στον Θεό.
Εσείς κάνετε δυσώπηση για να βρέξη ή δεν σάς απασχολεί το θέμα; Τώρα είναι εποχή να οργώση ο κόσμος, για να σπείρη. Έπρεπε ήδη να είναι σπαρμένα τα χωράφια, και ακόμη δεν μπορούν να τα οργώσουν.
Είναι μία δοκιμασία από τον Θεό αυτή η ξηρασία.
Το έργο του μοναχού αυτό είναι, να κάνει δυσώπηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως από σάς έχω ένα παράπονο. Την άλλη κίνηση, υπεράνω ο κόσμος θέριζε τα σιτάρια για σανό, γιατί δεν έβρεξε, εσείς ούτε καν το κάνατε θέμα προσευχής.
Γιατί; Επειδή εσείς ποτίζατε με το λάστιχο;
Λοιπόν, αυτή θα είναι τελευταία κίνηση, άλλη κίνηση θα πρέπη να πονάτε για τον κόσμο. Θα μαθαίνετε και θα κάνετε δυσώπηση.
Να γράφετε και σ’ εμένα. Θα δώσετε εξετάσεις. Αν περάσετε, εμφανώς αν βρέξη, θα σάς κάνω συνέταιρους στην δυσώπηση και ό,τι θα παίρνουμε από την θεία Πρόνοια θα το μοιράζουμε…
Όταν κάνω δυσώπησει για βροχή και βλέπω έστω και ένα σύννεφο στον ουρανό (ακόμη και να μη ρίξει βροχή), δοξάζω τον Θεό που παρουσίασε έστω και ένα σύννεφο, και με πειράζει η συνείδηση που υπάρχουν μέσα μου πολλά πνευματικά σύννεφα, τα οποία διώχνουν τα σύννεφα του Θεού.
Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Η δυσώπηση του ταπεινού μαζεύει σύννεφα, όταν είναι ανυδρία.
Και πάντα να ευχόμαστε η βροχή που θα ρίξει ο Θεός να έχει και πνευματική κόπιασμα, να σβήνει την πνευματική πυρκαγιά που έβαλε ο πρόστυχος σατανάς στον κόσμο και καίη ψυχές.
Χάρηκα μερικούς που άκουσα να λένε: «Δεν είμαστε άξιοι, αλλά ο Θεός πάλι μας λυπήθηκε, έρριξε και λίγη βροχή και λίγα χιόνια». Αν έχουμε τέτοιους ταπεινούς λογισμούς, ο Θεός θα στείλη περισσότερα. Τουλάχιστον η αναγνώριση είναι μετάνοια.
Ευτυχώς που υπάρχει λίγο προζύμι. Να παρακαλάτε να στρίψει λίγο με το κατσαβιδάκι ο Θεός το μυαλό των ανθρώπων. Βλέπω μία καλή διάθεση σε μερικούς μεγάλους. Καταλαβαίνουν που πάμε.
