Στο πρόβλημα υγείας και τη μάχη που έδωσε αναφέρθηκε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Άκης Σκέρτσος.
Ο Υπουργός Επικρατείας εξομολογήθηκε ότι «πριν από δύο χρόνια ο τύπος αυτός έβγαινε λαβωμένος από μια δοκιμασία που τον γονάτισε για λίγο αλλά δεν τον έσπασε».
Ακόμη, ανέφερε ότι «θυμάμαι με συγκίνηση το παιδάκι εκείνο στη φωτογραφία μετά το δύσκολο χειρουργείο, με το στωικό βλέμμα και το συγκρατημένο χαμόγελο, και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Στη θέση του βλέπω σήμερα με περηφάνια έναν υγιή και δυνατό έφηβο που γίνεται μέρα με τη μέρα ένας νέος άνδρας. Που πατάει γερά στα πόδια του και κάνει τολμηρά αλλά όχι παράτολμα βήματα με στόχο μικρές ή μεγαλύτερες δικές του προσωπικές «κορυφές».
Η ανάρτηση του Άκη Σκέρτσου
«Πριν από 2 χρόνια τέτοιο καιρό ο τύπος αυτός έβγαινε λαβωμένος από μια δοκιμασία που τον γονάτισε για λίγο αλλά δεν τον έσπασε. Που θα μπορούσε να τον είχε καθηλώσει σε πολλά επίπεδα, αλλά αντιθέτως του έμαθε να παλεύει με τις δυσκολίες, να μην το βάζει κάτω και να βγαίνει πιο δυνατός.
Θυμάμαι με συγκίνηση το παιδάκι εκείνο στη φωτογραφία μετά το δύσκολο χειρουργείο, με το στωικό βλέμμα και το συγκρατημένο χαμόγελο, και δεν πιστεύω στα μάτια μου.
Στη θέση του βλέπω σήμερα με περηφάνια έναν υγιή και δυνατό έφηβο που γίνεται μέρα με τη μέρα ένας νέος άνδρας. Που πατάει γερά στα πόδια του και κάνει τολμηρά αλλά όχι παράτολμα βήματα με στόχο μικρές ή μεγαλύτερες δικές του προσωπικές «κορυφές».
Τον θαυμάζω γιατί είναι μαχητής, με καθαρό μυαλό και σκέψη, που αγωνίζεται με πάθος και ψυχή για όσους και όσα αγαπάει.
Μου θυμίζει καθημερινά, θυμίζει σε όλους μας, ότι οι δυσκολίες είναι μέσα στη ζωή και, ναι, μπορεί να μας λυγίζουν για λίγο. Το αν θα μας σπάσουν όμως ή αν θα καταφέρουμε να βγούμε πιο δυνατοί μέσα από αυτές είναι στο χέρι μας. Κρύβεται στο πείσμα που θα δείξουμε να θεραπεύσουμε τις αδυναμίες μας και να προσαρμοστούμε στη νέα κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με πίστη και ελπίδα για το καλύτερο αλλά και με τη βοήθεια πάντα όσων μοιράζονται μαζί μας κοινές αξίες και στόχους.
Να είσαι γερός Μπιλάκο μου. Από τη δική σου γενιά αντλούμε δύναμη και έμπνευση για να συνεχίσουμε και να διορθώσουμε όσα στραβά κουβαλάμε από το παρελθόν και πληγώνουν το παρόν.
Υ.Γ. Σου χρωστάω πολλά καλοκαίρια πλέον που δεν έχουμε χαρεί μαζί όσο θα θέλαμε εξαιτίας των δικών μου υποχρεώσεων και που ελπίζω να βρω έναν τρόπο κάποια στιγμή να σου ανταποδώσω».
