Πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η Σοφία Αδαμίδου, δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και της τηλεόρασης του 902 και συγγραφέας.
Την δυσάρεστη ανακοίνωση έκανε ο Σπύρος Μπιμπίλας, μέσα από τον λογαριασμό που διατηρεί στο Facebook.
«Εφυγε μια σπουδαία φιλη, αγωνίστρια, που έτρεχε για όλους, μοναδική συγγραφέας και δημοσιογράφος Θα μας λείπεις πολύ Σοφία.” Το τελευταίο αντίο στη Σοφία Αδαμίδου είπε και η ηθοποιός Άννα Παντζέλη γράφοντας: στο καλό Σοφάκι μας… πάλεψες δύο μήνες σαν γνήσια αγωνίστρια…καλό σου ταξίδι αγαπημένη μας…#ΣοφίαΑδαμίδου», έγραψε χαρακτηριστικά.
Η Σοφία Αδαμίδου, γεννήθηκε το 1963 στη Χαραυγή Κοζάνης. Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε μέλος της ΚΝΕ και αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Στην επαγγελματική της πορεία ως δημοσιογράφος, εργάστηκε επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ, τον ΑΝΤ1.
Το συγγραφικό έργο που αφήνει πίσω της είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές («Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει», «Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη») και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».
Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.
Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ. Η κηδεία της θα γίνει αύριο Κυριακή 13 Ιούνη, στις 4 μ.μ., στην Χαραυγή Κοζάνης.
Η ανακοίνωση του ΚΚΕ για το θάνατο της Σοφίας Αδαμίδου
«Έφυγε» τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η συντρόφισσα Σοφία Αδαμίδου, δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και της τηλεόρασης του 902 και συγγραφέας.
Η Σοφία Αδαμίδου, γεννήθηκε το 1963 στη Χαραυγή Κοζάνης. Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε μέλος της ΚΝΕ και αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Στην επαγγελματική της πορεία ως δημοσιογράφος, εργάστηκε επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ, τον ΑΝΤ1.
Το συγγραφικό έργο που αφήνει πίσω της είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές («Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει», «Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη») και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».
Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.
Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ.
Η Συντακτική Επιτροπή του «Ριζοσπάστη» και η Συντακτική Ομάδα του 902.gr αποχαιρετούν με βαθιά θλίψη τη συντρόφισσα Σοφία και εκφράζουν θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της»
