Το χρονικό του πρώτου θανάτου πολίτη από τα χέρια των τρομοκρατών
Το καλοκαίρι της 14ης Ιουλίου 1992, το κέντρο της Αθήνας ντύθηκε με την τραγική σκιά ενός γεγονότος που ράγισε την καρδιά ολόκληρης της χώρας. Ένας 22χρονος φοιτητής, γεμάτος ζωή και όνειρα για το μέλλον, ο Θάνος Αξαρλιάν, βρήκε άδικο θάνατο στη μέση μιας τρομοκρατικής επίθεσης από την «17 Νοέμβρη». Η μέρα εκείνη, που επρόκειτο να είναι μια συνηθισμένη καλοκαιρινή στιγμή για τον νεαρό, κατέληξε να εγγραφεί στη συλλογική μνήμη ως ένα σύμβολο του πόσο βάρβαρη και απρόσμενη μπορεί να είναι η βία.
Ένας νέος άνθρωπος με όνειρα
Ο Θάνος Αξαρλιάν ήταν ένας νέος άνθρωπος με φιλοδοξίες, όπως όλοι οι φοιτητές της ηλικίας του. Περπατούσε στο κέντρο της Αθήνας εκείνο το απόγευμα, απορροφημένος στις σκέψεις του, ανυποψίαστος για το τι επρόκειτο να συμβεί. Αντί για τα καθημερινά σχέδιά του, η ζωή του διακόπηκε απότομα από τη φονική εμφάνιση της τρομοκρατίας. Το όνομά του σύντομα έγινε γνωστό σε κάθε Έλληνα, συνοδευόμενο από δάκρυα θλίψης και οργής για την αχρείαστη απώλεια.
Το σημείο της επίθεσης
Η ρουκέτα που προοριζόταν για τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Παλαιοκρασσά, δεν κατάφερε να πετύχει τον στόχο της, αλλά η έκρηξη πολλαπλασίασε τα θύματά της. Τα θραύσματα βρήκαν τον Θάνο Αξαρλιάν, αφαιρώντας ακαριαία τη ζωή του. Το θέαμα του αιμόφυρτου νεαρού θα μείνει χαραγμένο στις συνειδήσεις όσων βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή στο σημείο, αλλά και όσων παρακολούθησαν τις τραγικές εικόνες που μεταδόθηκαν.
Στόχος της επίθεση το αυτοκίνητο του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Παλαιοκρασσά
Η άδικη αυτή απώλεια προκάλεσε κύμα πένθους και περισυλλογής σε ολόκληρη τη χώρα. Η μητέρα του Θάνου, μέσα στον ανείπωτο πόνο της, βρήκε τη δύναμη να εκφράσει ένα μήνυμα συγχώρεσης, ζητώντας να είναι το παιδί της το τελευταίο θύμα της τρομοκρατίας. Η δήλωσή της ήταν μια κραυγή ανθρωπιάς, ένα μήνυμα που αντήχησε στις καρδιές όλων και θύμισε τη δύναμη της αγάπης ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.
Η δολοφονία του Θάνου Αξαρλιάν ήταν η στιγμή που η Ελληνική κοινωνία σήκωσε το βλέμμα της προς την ανάγκη αντιμετώπισης της τρομοκρατικής βίας. Η επίθεση αυτή δεν ήταν απλά μια επίθεση κατά ενός πολιτικού στόχου, αλλά μια επίθεση κατά της ίδιας της ανθρωπιάς. Η μνήμη του Θάνου έγινε ένα σύμβολο για την απαξίωση της βίας και την ανάγκη διατήρησης της ζωής ως το πιο ιερό αγαθό.
Μία από τους 5 διερχόμενους που τραυματίστηκαν κατά την επίθεση
Κάθε 14η Ιουλίου, η σκέψη μας επιστρέφει στον Θάνο Αξαρλιάν, τον νέο που χάθηκε τόσο πρόωρα και άδικα. Η μνήμη του παραμένει ζωντανή ως υπόμνηση της αναγκαιότητας να προστατεύσουμε τους αθώους, να καταδικάσουμε τη βία και να προαγάγουμε τον διάλογο και την αλληλοκατανόηση. Ας τιμήσουμε τη μνήμη του με την υπόσχεση να εργαστούμε για έναν κόσμο όπου τα όνειρα κάθε νέου ανθρώπου δεν θα σβήνουν στη διάρκεια μιας άκαιρης τραγωδίας.
