Η Μόνικα Βίτι «έφυγε» σήμερα, σε ηλικία 90 ετών. Εδώ και περίπου δυο δεκαετίες είχε αποσυρθεί από την δημόσια και καλλιτεχνική ζωή, λόγω νευρολογικής, εκφυλιστικής ασθένειας. «Μούσα» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, παρτενέρ του γνωστού ηθοποιού Αλμπέρτο Σόρντι, με μια ιδιαίτερη, αναγνωρίσιμη βραχνή φωνή.
Την είδηση του θανάτου της Μόνικα Βίτι έκανε γνωστή ο πρώην δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι, ο οποίος την πληροφορήθηκε από τον σύζυγο της ηθοποιού, τον Ρομπέρτο Ρούσο. Είχε παίξει σε πάνω από 50 έργα και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας την είχε τιμήσει με Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της, ενώ είχε λάβει και πέντε βραβεία «Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο», ως καλύτερη Ιταλίδα ηθοποιός.
«Είχε καταφέρει να γίνει αγαπητή, να επικρατήσει και ως κωμική ηθοποιός, κάτι το πολύ σπάνιο για μια γυναίκα», έλεγε ο Αλμπέρτο Σόρντι, ενώ είχε διευθύνει και η ίδια, ως σκηνοθέτης, κινηματογραφικά έργα. Ο Ιταλικός Τύπος γράφει σήμερα ότι «η Μόνικα κατάφερνε να είναι συγχρόνως θελκτική, πνευματώδης, αινιγματική, λαϊκή και πανέξυπνη».
Στο θέατρο είχε ερμηνεύει Σαίξπηρ, Μολιέρο και Μπρέχτ. Παράλληλα, διέπρεψε και στο χώρο της μεταγλώττισης. Με την ιδιαίτερη φωνή της, προκάλεσε το ενδιαφέρον σκηνοθετών και παραγωγών και μπόρεσε να μετατραπεί σε πρωταγωνίστρια του ιταλικού κινηματογράφου. Βλέποντας την να μεταγλωττίζει, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι είπε την καθοριστική για την πορεία της φράση: «αυτή η κοπέλα έχει ωραίο κεφάλι, θα μπορούσε να κάνει και σινεμά».
Η Νύχτα, η Έκλειψη, Κόκκινη Έρημος, είναι ορισμένες μόνον από τις μεγάλες της επιτυχίες. Οι Γάλλοι, της έδειχναν την ίδια αγάπη και εκτίμηση με τους συμπατριώτες της και οι κριτικοί κινηματογράφου στο Παρίσι με κάθε ευκαιρία υπογράμμιζαν την εκφραστικότητα και το έντονο βλέμμα της Μόνικα Βίτι, το ότι κατάφερνε να επικοινωνεί χωρίς να πρέπει να προφέρει ούτε μια λέξη.
Η σορός της αναμένεται να τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα και, αν η οικογένεια δώσει τη συναίνεσή της, η κηδεία της μεγάλης ηθοποιού θα τελεσθεί σε κεντρική εκκλησία της Ρώμης.
