Την Τετάρτη (11/12), στην Αθήνα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών ο πρώην βουλευτής και υπουργός Κώστας Μπαντουβάς. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί στο Ηράκλειο, την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Τίτου στις 12 το μεσημέρι, και η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο του Αγίου Κωνσταντίνου, σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του.
Η ζωή και η πορεία του Κώστα Μπαντουβά
Ο Κωνσταντίνος Ι. Μπαντουβάς γεννήθηκε το 1934 στη Μεγάλη Βρύση νομού Ηρακλείου. Ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής και υπουργός, ενώ υπήρξε συνεργάτης του Σοφοκλή Βενιζέλου, του Νικήτα Βενιζέλου και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Όπως αναφέρει η Wikipedia, η οικογένεια Μπαντουβά πρωταγωνίστησε στην επανάσταση του 1821, σε όλες τις κρητικές εξεγέρσεις, στο Μακεδονικό αγώνα και στην αντίσταση κατά των Γερμανών.
Επειδή ο πατέρας του Κώστα Μπαντουβά, Ιωάννης (1904-1982), ήταν από τους ηγέτες της Κρητικής αντίστασης, το 1941 ο ναζιστής Σούμπερτ συνέλαβε τον 7χρονο Κώστα Μπαντουβά και τον οδήγησε στο σημείο εκτελέσεων στην Αυγενική Ηρακλείου για να εκβιάσει τον πατέρα του.
Ο Κώστας Μπαντουβάς σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1958, σε ηλικία 24 ετών, έγινε ιδιαίτερος γραμματέας του Σοφοκλή Βενιζέλου. Τότε γνωρίστηκε και με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Επίσης διετέλεσε διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου της Λέσχης Φιλελευθέρων Αθηνών.
Μετά την επιβολή της χούντας, αρχικά δραπέτευσε από την Ελλάδα, αλλά επέστρεψε κρυφά μαζί με τον εφοπλιστή και εγγονό του Ελευθερίου Βενιζέλου Νικήτα Βενιζέλο, προετοιμάζοντας ένοπλη εξέγερση στην Κρήτη και εφοδιάζοντας με όπλα τους τοπικούς αντιστασιακούς (τα όπλα είχε αγοράσει ο Νικήτας Βενιζέλος από τον Καντάφι), αλλά οι κινήσεις τους προδόθηκαν στις χουντικές υπηρεσίες και αναγκάστηκαν να διαφύγουν και πάλι στο εξωτερικό.
Ήταν, επίσης, από τους πρωτεργάτες του εγχειρήματος της κατάληψης των αντιτορπιλικών “Aετός” και “Iέραξ” στο Σαν Pαφαέλ της Γαλλίας με στόχο την ανατροπή της χούντας.
Μεταπολιτευτικά αρχικά συντάχθηκε με την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (μετέπειτα Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου) όπως οι περισσότεροι κεντρώοι. Το 1980, αποχώρησε από την ΕΔΗΚ και προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων του Νικήτα Βενιζέλου, όπου ανέλαβε γενικός γραμματέας. Μετά την προσχώρηση του Παύλου Βαρδινογιάννη στο Κόμμα των Φιλελευθέρων, το 1983, αποχώρησε και τελικά προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ, λόγω της παλαιάς γνωριμίας του με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια βουλευτής Ηρακλείου, ενώ διετέλεσε και υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, από το 1986 μέχρι το 1988.
