«Ήθελα μόνο να την πλησιάσω. Τη ρώτησα πώς τη λένε, αλλά εκείνη με πρόσβαλε. ‘Φύγε από δω βλάκα’, μου απάντησε»
Αυτά ήταν τα λόγια ή η «απολογία» του στρατιώτη από την Κόρινθο, που το 2005 αφαίρεσε την ζωή από την 22χρονη Άννα Νικολάου.
Το χρονικό της δολοφονίας
Εξοδούχος, ο 19χρονος τότε οπλίτης καθόταν στο μπαρ του καφέ ‘Ρετρό’ στην Κόρινθο. Είχε βγει απ’ το στρατόπεδο μαζί με έναν φίλο του, στρατιώτη. Στο διπλανό τραπέζι, μία 22χρονη υπάλληλος ξενοδοχείου πίνει τον καφέ της, μαζί με την αδελφή της και μια κοινή φίλη τους. Ο στρατιώτης δεν σταματάει να την κοιτάζει και θα ισχυριστεί πως είναι βέβαιος πως και η ίδια, είχε στραμμένη την προσοχή της πάνω του.
Λίγο αργότερα, η κοπέλα θα σηκωθεί για να πάει στην τουαλέτα και ο 19χρονος θα την ακολουθήσει.
Ο ίδιος υποστήριξε πως προσπάθησε να την πλησιάσει και να της μιλήσει, όμως εκείνη τον απέρριψε απαξιωτικά. Τρελαίνεται, βγαίνει εκτός εαυτού και τη χτυπάει με δύναμη στο πρόσωπο. Την πετάει στο πάτωμα της τουαλέτας και την κλωτσάει μανιωδώς στο κεφάλι.
Έπειτα, βγαίνει απ’ την τουαλέτα και πάει στον φίλο του, θα ζητήσουν βιαστικά τον λογαριασμό και θα αποχωρήσουν με ταξί.
Το έγκλημα θα αποκαλυφθεί όταν η αδελφή της κοπέλας, βλέποντας ότι η 22χρονη αργεί, θα μπει στην τουαλέτα και θα τη βρει στο πάτωμα, μέσα στα αίματα.
Έπειτα από καταθέσεις από τους αξιωματικούς της Ασφάλειας Κορίνθου, όλοι οι μάρτυρες επιβεβαιώνουν πως τη δολοφονία την έχει κάνει εκείνος ο στρατιώτης που έφυγε βιαστικά.
Η Στρατονομία θα ειδοποιηθεί και θα αρχίσει να ερευνά το τοπικό στρατόπεδο, όπου ο 19χρονος θα εντοπιστεί άμεσα και θα συλληφθεί ξημερώματα της ίδιας ημέρας.
Τον Οκτώβριο του 2006, ο 20χρονος θα παρουσιαστεί στο Στρατοδικείο Αθηνών στο Ρουφ όπου με τέσσερις προς μία ψήφους θα κριθεί ένοχος και καταδικασμένος με ισόβια κάθειρξη.
Το 2009 η δίκη του θα γίνει σε δεύτερο βαθμό και η απόφαση θα παραμείνει η ίδια: ισόβια.
«Ξέρετε πώς είναι στον στρατό με την κλεισούρα. Άρχισα να τη χτυπάω. Όταν κατάλαβα ότι είναι νεκρή, έφυγα. Δεν ήθελα να την σκοτώσω, έκανα βλακεία και θα πληρώσω»
