Ποια ήταν η τηλεοπτική Φωτεινή, η γενναία Κρητικιά που χάθηκε το 1966 στο ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειον», στη Φαλκονέρα
Μια συγκλονιστική ιστορία ηρωισμού και αυταπάρνησης ξεδιπλώνεται μέσα από τη Φωτεινή Σαραντάκη, την τηλεοπτική ηρωίδα της σειράς «Το Ναυάγιο» του Mega. Η σειρά, βασισμένη στο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, ζωντανεύει το τραγικό ναυάγιο του πλοίου «Ηράκλειον», που συνέβη τον χειμώνα του 1966, στοιχίζοντας τη ζωή σε 191 επιβάτες. Η Φωτεινή, την οποία ενσαρκώνει η ταλαντούχα Ελίζα Σκολίδη, είναι εμπνευσμένη από την 22χρονη Άλκηστις Αγοραστάκη, μια γυναίκα που αντιμετώπισε με γενναιότητα την οργή της θάλασσας. Θυσίασε τη ζωή της παλεύοντας με τα κύματα, προσπαθώντας να σώσει όσο περισσότερους συνανθρώπους της μπορούσε. Ένα συγκινητικό αφιέρωμα στη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.
Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου 1966, η Άλκηστις Αγοραστάκη από τα Δελιανά Κισάμου επιβιβάστηκε στο πλοίο «Ηράκλειον», που θα αναχωρούσε από το λιμάνι της Σούδας με προορισμό τον Πειραιά. Ως φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, προετοιμαζόταν να δώσει εξετάσεις για να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Ωστόσο, η μοίρα της επιφύλασσε ένα τραγικό τέλος.
Ο καιρός εκείνη τη νύχτα ήταν άγριος. Το κρύο διαπεραστικό, οι άνεμοι λυσσομανούσαν, και το λιμεναρχείο είχε απαγορεύσει τον απόπλου των μικρών σκαφών. Το «Ηράκλειον», όμως, ένα πλοίο 40.000 τόνων της εταιρείας Τυπάλδου, θεωρούνταν αήττητο απέναντι στα στοιχεία της φύσης. Η αναχώρησή του είχε προγραμματιστεί για τις 7 το απόγευμα, αλλά καθυστέρησε περίπου 20 λεπτά λόγω της αργοπορημένης άφιξης ενός φορτηγού ψυγείου 25 τόνων, φορτωμένου με πορτοκάλια.
Ο τότε λιμενάρχης Χανίων είχε προειδοποιήσει πως, δεδομένων των δυσμενών καιρικών συνθηκών, το μεγάλο αυτό φορτηγό δεν έπρεπε να επιβιβαστεί. Η προειδοποίησή του αγνοήθηκε. Το «Ηράκλειον» άφησε το λιμάνι, ξεκινώντας το μοιραίο και, όπως έμελλε να αποδειχθεί λίγες ώρες αργότερα, τελευταίο του ταξίδι.
Η Άλκηστις Αγροαστάκη
Η μελαχρινή, πεισματάρα αλλά και τρυφερή κόρη του τηλεοπτικού Καπετάν Στελή, που ερμηνεύει εξαιρετικά ο Λεωνίδας Κακούρης, ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο, μαζί με 205 επιβάτες και 65 μέλη του πληρώματος. Ήταν περίπου 2 τα ξημερώματα, όταν το πλοίο, πλησιάζοντας τη βραχονησίδα Φαλκονέρα, άρχισε να μπάζει νερά. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ένα φορτηγό στο γκαράζ του πλοίου δεν είχε ασφαλιστεί σωστά. Κατά τη διάρκεια έντονων κλυδωνισμών από τα τεράστια κύματα, λύθηκε και χτύπησε μία από τις μπουκαπόρτες. Αυτή, δεμένη μόνο με συρματόσχοινο, υπέκυψε στη δύναμη της πρόσκρουσης, προκαλώντας μεγάλο ρήγμα.
Τα παγωμένα νερά εισέβαλαν σαν μανιασμένος χείμαρρος στο γκαράζ και γρήγορα πλημμύρισαν τις καμπίνες της Α’ θέσης, που βρίσκονταν στο πρώτο επίπεδο. Μέσα σε λίγα λεπτά, το χάος κυριάρχησε. Ο πλοίαρχος, Εμμανουήλ Βερνίκος, ανήμπορος να ελέγξει την κατάσταση, εξέπεμψε σήμα κινδύνου στις 2:03. Εν τω μεταξύ, ορισμένοι επιβάτες είχαν ήδη εγκλωβιστεί και πνίγονταν αβοήθητοι, ενώ άλλοι έτρεχαν σοκαρισμένοι και πανικόβλητοι προς το κατάστρωμα, αναζητώντας απεγνωσμένα μια σανίδα σωτηρίας.
Ανάμεσά τους βρισκόταν και η νεαρή φοιτήτρια Άλκηστις Αγοραστάκη. Μόνο που εκείνη ούτε φώναζε ούτε είχε παραδοθεί στον πανικό. Αντιθέτως εμψύχωνε με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία τους συνεπιβάτες της, τούς έδινε σωσίβια και βοηθούσε όπως μπορούσε. Ακόμη κι όταν το πλοίο βυθίστηκε και βρέθηκε στα παγωμένα νερά συνέχιζε να παλεύει, με πρωτοφανή γενναιότητα όχι για να σώσει τον εαυτό της αλλά όσους καλούσαν απεγνωσμένα σε βοήθεια. Κι ήταν πολλοί εκείνοι που σώθηκαν χάρη στην ανεκτίμητη βοήθειά της.
To μοιραίο πλοίο Ηράκλειον
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του 23χρονου τότε θαλαμηπόλου Ηλία Κουκουνάκη, στη δίκη που ακολούθησε. Οι τραγικές στιγμές του ναυαγίου τον έπιασαν στον ύπνο. Ξύπνησε εξαιτίας της φασαρίας που επικρατούσε στους διαδρόμους. Μην έχοντας συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συμβαίνει, βρέθηκε σοκαρισμένος σε ένα πλοίο γεμάτο νερά που ήταν έτοιμο να βυθιστεί. Δεν είχε ελπίδα. Κι όμως ένα χέρι τον έσπρωχνε στους διαδρόμους. Ήταν το ίδιο χέρι που τον πέταξε στη θάλασσα και τον βοήθησε να ανέβει σε μια σχεδία για να σωθεί καθώς δεν ήξερε κολύμπι.
Ήταν το χέρι της Άλκηστις Αγοραστάκη, που μέχρι τις 6 το πρωί πάλευε με τα πελώρια κύματα σώζοντας δεκάδες συνανθρώπους της. Μέχρι που κάποια στιγμή, μοιραία, η ψυχή της, η γενναία αυτή ψυχή λύγισε από το κρύο και την κούραση…Και πέταξε μακριά…!
Το άψυχο κορμί της περισυνελέγη και μεταφέρθηκε στον Πειραιά μαζί με άλλες σορούς αλλά και διασωθέντες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ηλίας Κουκουνάκης, ο άνθρωπος που η ίδια είχε σώσει από βέβαιο πνιγμό. Όταν την αντίκρισε να κείτεται νεκρή, ο νεαρός ναυτικός κατέρρευσε, κλαίγοντας με λυγμούς.
«Έχασα την κόρη μου ηλικίας 22 ετών. Ηρχετο εις Πειραιά διά να δώσει εξετάσεις επί πτυχίω. Έσωσε άλλους και χάθηκε αυτή» θα κατέθετε ο τραγικός πατέρας της, Γεώργιος Αγοραστάκης, λίγο καιρό αργότερα, στο Εφετείο Αθηνών, επιρρίπτοντας ευθύνες στους πλοιοκτήτες, στους ναυπηγούς και στους αξιωματικούς που είχαν δώσει άδεια στο πλοίο να ταξιδεύει και ζητώντας αυστηρότερες ποινές από αυτές των 5 έως 7 ετών φυλάκισης που επιβλήθηκαν, πρωτόδικα, στον ιδιοκτήτη του πλοίου, τον διευθυντή της ναυτιλιακής εταιρείας και σε δύο αξιωματικούς.
Έναν χρόνο μετά το τραγικό ναυάγιο, η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τη νεαρή Κρητικιά, Άλκηστη Αγοραστάκη, απονέμοντάς της μετά θάνατον το Αργυρό Μετάλλιο κατά την τελετή απονομής των ηθικών διακρίσεών της. Η βράβευση αυτή αναγνώρισε τον συγκλονιστικό ηρωισμό και την αυτοθυσία που επέδειξε. Επιπλέον, μια κεντρική πλατεία στα Χανιά φέρει πλέον το όνομά της, τιμώντας τη μνήμη της. Για τους Χανιώτες, η Άλκηστη Αγοραστάκη αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί, όσος χρόνος κι αν περάσει, μια ανεξίτηλη ηρωική μορφή.
