Λέγεται chhurpi και παρασκευάζεται στο Νεπάλ και το Θιβέτ. Η γεύση του είναι ουδέτερη, αλλά μπορεί να επιβιώσει για σχεδόν δύο δεκαετίες.
Υπάρχουν τροφές, οι οποίες με το που παρασκευαστούν έχουν ελάχιστο χρόνο ζωής μέχρι να καταναλωθούν, ενώ από την άλλη βρίσκουμε κι εκείνες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μπορούν να επιβιώσουν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει και το πιο σκληρό τυρί του κόσμου.
Ο λόγος για το chhurpi, το οποίο πιθανότατα να μην έχεις ακούσει ποτέ, μιας και παρασκευάζεται μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές της Ασίας, γύρω από τα Ιμαλάια, όπως το Νεπάλ και το Θιβέτ. Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, ενώ έχει και μια εξαιρετικά σκληρή σύσταση.
Για την ακρίβεια, το chhurpi είναι τόσο σκληρό, που οι ντόπιοι που το προτιμούν, το μασούν σαν τσίχλα. Χρειάζονται τουλάχιστον δύο ώρες, προκειμένου να καταφέρει κάποιος να φάει ένα μικρό κυβάκι από το συγκεκριμένο τυρί, αλλά αποτελεί ένα ιδιαίτερο σνακ.
Η γεύση του είναι ουδέτερη, ενώ για όσους δεν γνωρίζουν, το chhurpi παρασκευάζεται από το γάλα ενός ζώου που λέγεται chauri και ουσιαστικά είναι το «παιδί» αγελάδας και yak. Οι κάτοικοι στις περιοχές των Ιμαλαΐων φτιάχνουν δύο εκδοχές του τυριού αυτού, μία πιο μαλακή, και μία πιο σκληρή. Η πρώτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μαγείρεμα φαγητών, ενώ η δεύτερη – όπως είπαμε – καταναλώνεται ως σνακ.
Όσον αφορά τώρα τον τρόπο παρασκευής του chhurpi, είναι αρκετά απλός και μπορεί να γίνει σε κάθε σπίτι. Οι ντόπιοι βράζουν το βουτυρόγαλα και παίρνουν την στερεή μάζα, που διαχωρίζεται από το υγρό, την τυλίγουν με ένα λεπτό πανί και την κρεμούν για να στραγγίξει. Το τελικό προϊόν μοιάζει κάπως με την ιταλική ρικότα.
Παράλληλα, το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του τυριού είναι πως μπορεί να διατηρηθεί για αρκετούς μήνες, ακόμη και για χρόνια. Αρκεί να αποξηρανθεί και να αποθηκευτεί σωστά. Αυτό φυσικά, επιτρέπει στους ταξιδιώτες ή τους κτηνοτρόφους των Ιμαλαΐων να το έχουν πάντα μαζί τους ως τροφή, όταν τα πράγματα και οι συνθήκες δυσκολεύουν.
