Η Εριέττα Κούρκουλου έλανε μια κατάθεση ψυχής για τη ζωή της, μιλώντας στο περιοδικό «Κ» της Καθημερινής για το νέο της βιβλίο, «Είμαι η Εριέττα», αποκαλύπτοντας άγνωστες λεπτομέρειες της ζωής της και προσωπικά βιώματα.
Μεταξύ άλλων, μίλησε για την εμπειρία της από την έκτρωση που είχε κάνει σε ηλικία 15 ετών και τον ιδιαίτερο, απροσδόκητο τρόπο που ενημερώθηκε για τον θάνατο του πατέρα της, ευχόμενη εσχάτως με τον καλύτερο τρόπο στο σύζυγό της.
Η αναφορά της Κούρκουλου στην έκτρωση στα 15 και στο θάνατο του πατέρα της
«Η έκτρωση, ας πούμε, που έκανα όταν ήμουν 15 ετών είναι ένα από τα «τζιζ» θέματα στα οποία αναφέρομαι στο βιβλίο μου. Είναι ένα πολύ προσωπικό βίωμα, το οποίο επέλεξα να μοιραστώ δημόσια για πρώτη φορά, ακριβώς γιατί παραμένει ταμπού, είτε λόγω της θρησκείας μας είτε λόγω άλλων κοινωνικών προκαταλήψεων. Ένα κορίτσι σε αυτή την ηλικία δεν είναι έτοιμο να γίνει μητέρα, και είναι σημαντικό να ανοίγουμε την συζήτηση, γιατί μόνο έτσι θα απομυθοποιηθούν τέτοια θέματα», είπε αρχικά η Εριέττα Κούρκουλου.
Η Εριέττα Κούρκουλου είπε στη συνέχεια: «Όταν μοιράζεσαι την εμπειρία σου, βοηθάς κι άλλους να μιλήσουν και τότε συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μόνος. Η μητέρα μου με στήριξε απίστευτα, δεν με έκανε να νιώσω ενοχές, και αυτό με βοήθησε πολύ. Μου πήρε καιρό να το μοιραστώ, αλλά το θεωρώ σημαντικό για τα νέα κορίτσια να ξέρουν ότι έχουν αυτό το δικαίωμα».
Σχετικά με τον τρόπο που έμαθε για τον θάνατο του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου, η Εριέττα Κούρκουλου αποκάλυψε: «Έμαθα για τον θάνατο του πατέρα μου από την τηλεόραση. Εκείνο το πρωί είχαμε αργία λόγω των Τριών Ιεραρχών, δεν είχα πάει σχολείο και μόλις είχα ξυπνήσει. Χωρίς να προλάβει κάποιος να το πει, άνοιξα την τηλεόραση και ήταν η πρώτη είδηση της ημέρας. Δεν είχα μιλήσει καν με τη μητέρα μου.
Όταν τηλεφώνησα στη μητέρα μου και την ρώτησα αν πέθανε ο μπαμπάς, μου απάντησε “όχι ακριβώς”. Το θυμόμαστε, και το συζητάμε με ένα είδος χιούμορ, αν και είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή. Η μητέρα μου εκείνη την ώρα δεν είχε προλάβει καν να σκεφτεί πως θα μιλήσει στα παιδιά της για τον θάνατο του πατέρα τους. Ήταν επικεντρωμένη στο να φροντίσει να μην τραβήξουν τα κανάλια την έξοδο του πατέρα μου από το νοσοκομείο.
Σε τόσο προσωπικές και οδυνηρές στιγμές, ως δημόσιο πρόσωπο, δεν έχεις την πολυτέλεια να θρηνήσεις ιδιωτικά. Μέχρι και τα παιδιά σου μπορεί να μάθουν από την τηλεόραση ότι πέθανε ο πατέρας του. Είναι δύσκολο να μην μπορείς να διαχειριστείς τέτοιες βασικές ανθρώπινες στιγμές».
