Μια βαθιά εξομολογητική συνέντευξη είχε δώσει πριν χρόνια η Άννα Βίσση, μιλώντας για το διαζύγιό της με τον Νίκο Καρβέλα.
Μεταξύ άλλων, είχε μιλήσει στο περιοδικό Psychologies για τα πρόσωπα που την επηρέασαν και διαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης της, για τις διαφορές αντρών και γυναικών και για την αναπόφευκτη φθορά που υφίσταται μια σχέση στη διάρκεια του χρόνου.
«Ποιος άνθρωπος επηρέασε καταλυτικά τον τρόπο που στέκεστε απέναντι στα πράγματα»;
«Απέναντι στα πράγματα, στη μουσική και εν μέρει, στη ζωή ο Νίκος Καρβέλας. Μετά οι φίλοι που κατά καιρούς ξεχώρισα και εμπιστεύτηκα και η σχέση μου με τη μάνα μου, με μια παραδοσιακή έννοια μάνας και κόρης. Μου άρεσε το συναίσθημα ότι ενώ έφευγα για να ανακαλύψω τη ζωή, γυρνούσα στη μάνα μου, για να νιώσω ασφάλεια. Και ας διαφωνούσαμε και ας μαλώναμε. Ο Νίκος από την άλλη υπήρξε και φίλος μου, κολλητός».
«Πόσο δύσκολο ήταν αυτό»;
«Πανεύκολο, για μένα ειδικά που παντρεύτηκα ένα φίλο μου».
«Ήσασταν φίλοι και πριν παντρευτείτε»;
«Βέβαια! Παντρευτήκαμε και συνεχίσαμε να είμαστε πολύ φίλοι και γι’αυτό και «απέτυχε» ο γάμος. Δεν είναι εύκολο να λες σε κάποιον ότι «μου τελείωσε η σεξουαλική έλξη».
Η ειλικρίνεια έχει ένα τεράστιο φάσμα, που θα πεις « σήμερα δεν θέλω να κάνουμε έρωτα» ή «σήμερα δεν θέλω να πάμε μαζί σινεμά, θέλω να πάω με τις φίλες μου και ίσως φλερτάρω». Δεν είναι εύκολο να ακούει ο εραστής σου την αμαρτία σου. Γιατί μπορεί η αμαρτία σου να μην είναι συγκεκριμένη αλλά να πλανιέται στον αέρα…».
«Πόσο ειλικρινής ήσασταν με τον πρώην άντρα σας»;
«Τη στιγμή που αισθάνθηκαμε ότι μας είχε τελειώσει και ότι θα μπορούσαμε να είμαστε με άλλους ανθρώπους είναι και η στιγμή που το είπαμε».
«Το παλέψατε να μην συμβεί»;
«Βεβαίως, συνέχεια, το παλεύεις για να μη συμβεί, αλλά ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που την άντεχε αυτή την αλήθεια και μπορώ να πω ότι την καθοδηγούσε και πιο πολύ. Εγώ ήμουν ρομαντική, έλεγα “θα το ξεπεράσουμε”. Στο ζευγάρι υπάρχει μια κτητική μαγεία. Όταν κάνεις οικογένεια αυτό αλλάζει. Όταν γίναμε γονείς ο Νίκος μου είπε “τώρα πια δεν είσαι μόνο δική μου”.
«Συμβαίνει αυτό στους άντρες…»
«Ναι, γιατί εγώ είμαι μάνα και αγαπώ το σπλάχνο μου. Εκείνος είναι απλά παρατηρητής στο δημιούργημα της αγάπης μας και έχει μια μικρή ζήλια μέσα του. Ο Νίκος το εξέφρασε αυτό προς τιμήν του, γιατί πολλοί δεν το κάνουν, δεν το αναγνωρίζουν καν, ίσως γιατί είναι πιο χοντροκομμένοι οι άνδρες. Εμένα μου αρέσουν οι άντρες που έχουν λίγο πιο θηλυκό μυαλό και αυτή η θηλυκή τους μεριά τους αναγκάζει σε κάποιες περιπτώσεις, να μιλήσουν».
ΠΗΓΗ athensmagazine.gr
