Απόψε στο Άγιο Όρος αλλά και σε άλλα μοναστικά κέντρα τής Ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο κάποιοι ταπεινοί άνθρωποι αγρυπνούν κάνοντας προσευχή για όλο τον κόσμο.
Κάποιοι ερημίτες σε δάση και σπηλιές.
Κάποιοι μοναχοί σε μικρά κελιά άγνωστοι σε μας αλλά γνωστοί στο Θεό διανυκτερεύουν προσευχόμενοι για σένα και για μένα.
Δεν προσεύχονται μόνο για να σώσουν την ταπεινή ψυχούλα τους αλλά κυρίως για την ευλογία καί τη σωτηρία όλου του κόσμου.
Αυτό είναι άλλωστε και το έργο των μοναχών στην Ορθοδοξία.
Να προσεύχονται με φλόγα αγάπης για ολόκληρο τον κόσμο και κάποιοι απ’ αυτούς ξενυχτούν απόψε για σένα χωρίς να σε γνωρίζουν.
Ξενυχτούν για τον πονεμένο, το δυστυχισμένο , τον αδικημένο μα και για κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή.
Αυτοί είναι οι ξενύχτηδες του Θεού.
Οι ξενύχτηδες πού φροντίζουν όχι να λυθούν ως δια μαγείας αυτόματα τα προβλήματά μας αλλά να μένει κάποιο Φως ανοιχτό για να βρίσκουμε το δρόμο μέσα στη νύχτα και να τον δείχνουμε και σε άλλους με την αγάπη μας.
Ένωσε την αγάπη σου με τη δική τους.
Η νύχτα προχωράει και χρειάζομαι το Φως σου κι εσύ το δικό μου και όλοι μαζί το Φως των προσευχών εκείνων των αφανών ορθόδοξων μοναχών.
Και πάνω απ’ όλα το Φως στο οποίο οδηγούν όλα αυτά τα μικρά Φώτα των προσευχών μας.
Το Φως του Χριστού πού δεν είναι Φως και γνωρίζει το όνομά μας.
