Απόλυτη στο γεγονός ότι δεν μπορεί να τα έχει καλά με όλο τον κόσμο είναι η Έλενα Ακρίτα, η οποία μίλησε για τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν στον δρόμο, τα παιδικά της χρόνια και την κατάθλιψη.
«Δημοσιογράφος γεννήθηκα και δημοσιογράφος θα πεθάνω. Η υποκριτική ήταν μια τρέλα της στιγμής. Δεν πήρα κακές κριτικές για τις υποκριτικές μου ικανότητες. Τα έλεγα» είπε η κριτικός στο ξεκίνημα του The 2Night Show.
Ο κόσμος μιλάει με καλά λόγια για εκείνη στον δρόμο: «Αυτοί που δεν με γουστάρουν καθόλου δεν μου μιλάνε μου ρίχνουν δηλητηριώδη βλέμματα. Από τα νιάτα μου είχα αυτούς που με αγαπούσαν πολύ και αυτούς που δεν με γούσταραν. Με την πολιτική αυτό το χάσμα έχει ανοίξει ακόμα περισσότερο. Δε με νοιάζει. Δεν θέλω να είμαι μια γροθιά με κανέναν. Με τους σκ@τόψυχους δεν θέλω να έχω σχέση. Δεν μπορώ τους τοξικούς ανθρώπους πουθενά στη ζωή μου. Δεν έχω λόγο να είμαι αγαπημένη με τον φaσiστa, ούτε με τον oμoφoBικό, ούτε με κανέναν».
Όσον αφορά στα παιδικά της χρόνια δήλωσε: «Ήμουν πονεμένο παιδί. Είχε πεθάνει ο πατέρας μου από 10 χρονών, έβαλαν τη μητέρα μου φυλακή επί χούντας μετά από ένα χρόνο. Τη δεκαετία του ΄60 με λέγανε ορφανή. Αυτό ήταν στίγμα. Τα έχω περάσει όλα στη ζωή μου. Από την πολιτικοποίηση του Ρήγα, μέχρι τι γόβα θα φορέσω, μεγάλους έρωτες, πάθη, χωρίσματα. Είμαι χορτασμένη. Τώρα είμαι λίγο πιο θυμωμένη με τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω. Όσο με βαστάνε τα πόδια μου, εγώ θα βγαίνω στους δρόμους. Είτε κυριολεκτικά, είτε με την πένα μου».
Για τη διαμάχη της με τον Μάρκο Σεφερλή δήλωσε: «Δεν πηγαίνω σε δίκες αλλά με τον Μάρκο Σεφερλή μπορεί να πάω. Δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ. Ήξερα την γυναίκα του παλιά η οποία ήταν ένα αξιολάτρευτο κι εξαιρετικό πλάσμα. Δεν προσπαθώ να τα βρω εξωδικαστικά με κανένα γιατί παραμένω στο κείμενο μου. Το έγραψα πολύ ευγενικά γιατί έχουν αλλάξει τα πράγματα. Το να πεις κάποιον aδερφή, χοντρή σε ταινία με τον Ηλιόπουλο και τον Φωτόπουλο του ’60 είναι απολύτως αποδεκτό για τα δεδομένα της τότε κοινωνίας. Αν το πεις σήμερα υπάρχουν ευπαθείς ομάδες που δεν έχεις δικαίωμα να τις χλευάζεις. Αλλάζουν οι αντιλήψεις».
«Ο κόσμος που πάει εκεί στην πρώτη σειρά κι είναι ένας κύριος και μια κυρία υπέρβαροι, όσο και να γελούν, μέσα τους βαθιά δεν μπορεί να μην καταλάβουν ότι θυματοποιούνται και στοχοποιούνται. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαρεί. Θα γελάσει γιατί θα ξορκίσει με το γέλιο το μπούλινγκ που έχει υποστεί από τότε που ήταν ένα στρουμπουλό παιδάκι και το κορόιδευαν στο σχολείο για τα κιλά του κι αυτός θα γελούσε γιατί δεν θα είχε τρόπο να αμυνθεί. Σε όλες τις διακρίσεις έχουν μάθει να είναι θύματα. Εγώ θα ήθελα πολύ να πω του Μάρκου Σεφερλή πως αλλάζουν τα πράγματα και πως κερδίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα», συμπλήρωσε.
Σχετικά με το εμβόλιο κατά του κορονοϊού: «Είμαι αλλεργική αλλά θέλω πάρα πολύ να το κάνω. Δεν διστάζω καθόλου. Θέλω τη ζωή μου πίσω. Επειδή είμαι καταθλιπτική σαν άνθρωπος, δεν αντέχω άλλο. Με πιέζει πάρα πολύ. Την κατάθλιψη την αντιμετωπίζω πάντα με τον γιατρό μου. Δεν κάνω μαγκιές. Όταν έχει κατάθλιψη δεν μπορείς να πας από το σαλόνι στο μπάνιο».
