Την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Παντανάσσης ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός την τοποθέτησε στο προσκυνητάρι του αριστερού χορού της Μονής. Εκεί παλαιά βρισκόταν η Παναγία η Οδηγήτρια, η οποία έφυγε με θαυμαστό τρόπο το 1730 και βρίσκεται σήμερα στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος.
… Το όνομα Παντάνασσα δόθηκε στην εικόνα από τον ίδιο τον Γέροντά μας Ιωσήφ και σε ένα από τα πολλά θαύματά της η Κυρία Θεοτόκος έδειξε ότι αποδέχθηκε το όνομα αυτό, πράγμα που συγκίνησε και χαροποίησε ιδιαίτερα τον Γέροντα.
Ο Αρχιμανδρίτης Μελίτων από την Ρόδο διηγείται:
«Είχα πάθει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα πηγαίνοντας να λειτουργήσω σ’ ένα χωριό με την ιδιότητα του Ιεροκήρυκος της Μητροπόλεως. Βρισκόμουν στην Ρόδο. Ήμουνα τεταρτοετής στο Πανεπιστήμιο. Στο ατύχημα αυτό το αυτοκινητιστικό, το οποίο ήταν μετωπική σύγκρουση με φορτηγό, τραυματίστηκε ο πατέρας μου, ο οποίος οδηγούσε. Κόπηκε η γλώσσα του· ταλαιπωρία, χειρουργεία, επεμβάσεις κ.λ.π. Τελείωσε αυτό το πράγμα, εγώ έφυγα, πήγα στην Θεσσαλονίκη».
Πέρασαν κάποιοι μήνες. Ήμουνα στην Θεσσαλονίκη και μου λέει η μητέρα μου στο τηλέφωνο:
-Θα πας καθόλου στο Άγιον Όρος; Και της λέω:
-Δεν έχω πρόγραμμα. Μου λέει:
-Πες μου υπάρχει κανένα μοναστήρι που το λένε Βατοπαίδι;
Εγώ εν τω μεταξύ, δεν είχα έλθει ποτέ στο Βατοπαίδι. Ούτε η μητέρα μου είχε καμία σχέση με το Άγιο Όρος για να γνωρίζει καταστάσεις. Της λέω:
-Δεν ξέρω. Τι συμβαίνει; Τι θέλεις; Μου λέει:
-Να πας να ρωτήσεις. Υπάρχει μια εικόνα μάλλον εκεί, που είναι της Παναγίας της Παντάνασσας.
-Γιατί; της λέω
Και μου είπε ότι είδε το εξής όνειρο. Της μητέρας μου το πατρικό σπίτι γειτονεύει με ένα άλλο, στο οποίο υπάρχει τοιχογραφία της Αγίας Παρασκευής. Η τοιχογραφία αυτή είναι περίπου του 17ου αιώνα. Σε αυτό λοιπόν το σπίτι, είδε στον ύπνο της, ότι την ώρα της παρακλήσεως με πολύ κόσμο, είδε την Παναγία, η οποία ζωντάνεψε, κρατώντας τον Χριστό από το χέρι.Σηκώθηκε, την πλησίασε και της λέει:
-Έλα μαζί μου. Έλα πάμε στο άλλο δωμάτιο να σου πω.
Και την πήγε λοιπόν σε ένα άλλο δωμάτιο. Και της λέει της μητέρας μου:
-Γιατί με φωνάζεις συνέχεια και δεν με αφήνεις να ησυχάσω; Λέει η μητέρα μου:
-Ποια είσαι εσύ που σε φωνάζω;
-Δεν με ξέρεις; Εγώ που έσωσα στο ατύχημα τον παπά τον γιό σου και τον άντρα σου.
Και της έδωσε το χέρι της η Παναγία να το φιλήσει. Και έκλαιγε η μητέρα μου.
»Να του πεις», εννοούσε εμένα, »να έρθει στο Περιβόλι μου, να έρθει να με βρει. Είμαι η Παντάνασσα».
Η μητέρα μου, έντρομη σηκώθηκε. Ούτε την Παντάνασσα είχε ακούσει ποτέ, ούτε το μοναστήρι που έχουμε εδώ στην Ρόδο της Παντάνασσας είχε γίνει τότε, για να το συσχετίσει. Και βρήκε λοιπόν κάπου στα βιβλία μου, ψάχνοντας στην βιβλιοθήκη μου, βρήκε μια εικόνα της Παναγίας της Παντάνασσας, αντίγραφο. Όταν την είδε την αναγνώρισε και μου το είπε. Και έτσι έγινε αυτή η σχέση με την Παναγία.
*Αρχιμ. Μελίτωνος, Απομαγνητοφωνημένη διήγηση, 3 Αυγούστου 2016 (Αρχείο Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου)
