Με αφορμή την επιστροφή της στη θεατρική σκηνή, στο έργο του Τσέχωφ «Θείος Βάνιας», η Ξένια Καλογεροπούλου έδωσε μία σπάνια συνέντευξη στον Γιώργο Κουβαρά και στην ΕΡΤ.
Αναφερόμενη στο ζήτημα όρασης που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια είπε: «Μετά τον κορονοϊό δεν βλέπω καλά, για παράδειγμα τον απέναντί μου δεν τον βλέπω, τα μάτια του. Πρόσφατα έκλεισα τα 86 μου χρόνια και μου κάνανε πάρτι με κεράκια, έλεγα δεν θέλω άλλα γενέθλια, δεν θέλω να ζήσω γενικά, δεν αντέχω να είμαι έτσι, αλλά σιγά -σιγά κάτι άλλαξε γιατί άρχισα να δουλεύω, να κάνω πολλά πράγματα.
Από εκεί που ήμουνα στο σπίτι κι έκλαιγα την μοίρα μου τώρα κάνω πολλά. Το βασικό βέβαια είναι η συμμετοχή μου εδώ πέρα, πρόκειται για έναν θίασο πάρα πολύ σπάνιο».
«Πέρασα πολύ μεγάλη μοναξιά από τότε που έχασα το φως μου» εξομολογήθηκε η Ξένια Καλογεροπούλου και πρόσθεσε: «Γιατί ήταν και φυσικό έχουν όλοι οι άνθρωποι δουλειές, έχουν παιδιά, έχουν προβλήματα. Πού να έρχονται να βλέπουν μια γριά τυφλή και να της κάνουν παρεούλα. Ημουνα πάρα πολύ μόνη. Τώρα όμως έχει συμβεί το αντίθετο, δεν προλαβαίνω».
